به نام کسی که آموختن و یاددادن، آموخت.

کتاب جالبی بود از تمام کتاب‌های آقای یامین‌پور این کتاب ضعیفه‌شان هست که باز جایگاه بسیار بالایی دارد که من تا صفحه صد و هفتاد خواندنش معتقد بودم کتاب جالبی نیست؛ اما ناگهان داستان انگار جان گرفت و تلنگرهای کتاب خیلی خوب بود از یک ویژگی نویسنده خیلی خوشم می‌آید آن این است که هزاران نکته نویسندگی، اخلاقی را در متن داستان قرار می‌دهد که این خیلی دارای ارزش است.

به افرادی که خیلی به انقلاب علاقه‌مند نیستند و طرف‌داران حکومت قبل هستند پیشنهاد می‌کنم این کتاب رو مطالعه بفرمائید ((اصلاً هیچ قیاسی بین حکومت فعلی با حکومت قبلی در این کتاب اتفاق نمی‌افتد؛ اما دوست دارم این سیر گذر زمان در آن زمان رو ببینید و در ذهن داشته باشید فقط!)).
در نهایت از نویسنده برای ایجاد تفکر تشکر می‌کنم این نکته بسیار مهم است که شخصی بعد از خواندن کتاب متفکر می‌شود که بخش اعظم‌اش به‌دلیل نحوه نویسندگی است.

اما مطلبی که در دل خودم است، روش گمراه‌کردن یک جامعه و خراب‌کردن یک جامعه هنوز هم یکسان است و در تاریخ همین روش بوده و با این روش همیشه جامعه را خراب می‌کردند روش شهوت و یا لذت بی‌پایان.

پهلوی وقتی می‌خواست مردم را خانه‌نشین کند و فکر نهضت امام خمینی و انقلاب را از سر مردم بیرون کند، فحشا و کارهای مستهجن و کثیف را در جامعه رواج داد و بعد از آن دید که سیستم خود دولت این جامعه را قبول نمی‌کند، سیستم را هم خراب کرد و دچار فحشا کرد، اما، اما، اما، این اسرائیلی‌ها و آمریکایی‌های احمق به یک نکته توجه نکردند؛ فطرت؛ شما شاید توانسته باشید که با کارهای مستهجن انقلاب را چند سال عقب بیندازید؛ اما این روش هیچ‌وقت در تاریخ جواب نبوده، همیشه سخن این بزرگ در ذهن من می‌آید که تهش چه حالا شما این جامعه را هم دچار کارهای کثیف کردید تهش چه؟ کمااینکه در غرب الان آمار اسلام‌آورندگان بسیار زیاد است یا طرف‌داران فلسطین که دیگر سر به فلک می‌کشد و هر جان نیمه سالمی از آن حمایت می‌کند. ای غرب تا مدت کمی می‌توانی وقت بخری؛ اما فطرت و ذات آدمی را چه می‌خواهی بکنی دین ما بر اساس فطرت ماست و آدمیت در جهان با فطرت جلو می‌رود کما این‌که شما چند صباحی آن را به گوشه‌ای از فطرتش مشغول کنی؛ اما آن بالاخره جامه می‌درد و دیگر جلودارش نخواهی بود، آن روز می‌خواهی چه کنی ای جامعه غرب؟ البته کاری نمی‌توانی بکنی! به جز دیدن پایان لیبرالیسم و غرب البته آن‌قدر هاهم آسان نیست چه خان‌های سخت تر از خان های رستم که باید بگذرانیم تا به آنجا برسیم و این جز با توکل اتفاق نمی‌افتد و باید سلاح به دست بگیریم که افضل سلاح‌ها دعاست.
      

        به نام آفریننده‌ای که منت گذاشت و اجازه داد عبادتش کنیم.

سلام!

کتاب خیلی خوبی بود و قلمشم خیلی خوب بود؛ البته تلنگری که تو یه جاهایی می‌زد کتاب رو خیلی خوب‌تر می‌کرد.

قطعاً همه ما یک تعریف اخلاص داریم که حتی گاهاً هم بسیار شبیه به هم است؛ خواندن کتاب اخلاص و گوش‌دادن به صورت‌های اخلاق توحیدی رو حتماً پیشنهاد می‌کنم چرا که هم باعث تحول در زندگی و هم باعث می‌شود فکر ما نسبت به گزاره‌ای مثل اخلاص صد و هشتاد درجه تغییر بکند.

نکته مهمی هم هست که باید به آن توجه کرد این است که با یک‌بار خواندن کتاب و گوش‌دادن صوت‌های اخلاق توحیدی فقط ذره‌ای از این مطالب عمیق در ذهن ما وارد می‌شود که تازه مشخص نیست وارد زندگی کاربردی ما بشود یا نه پس باید کتاب‌های اخلاق توحیدی و صوت‌ها را چند بار خواند و گوش‌داد.

ان‌شاءالله که خواندن این کتاب‌ها در جریان زندگی‌مان اثر بگذارد.
      

        اوووووففففف، عجب کتاب شعری، به به.
از کتابخانه به امانت گرفته بودمش از در کتابخانه که آمدم بیرون و افتادم تو مسیر خانه  به خودم گفتم بگذار یک صفحه از این بخوانم ببینم چطور کتابی است، آن یک صفحه شد خواندن کل کتاب و  وقتی چشمم را از کتاب برداشتم خودم را  در محلهٔ‌امان، نزدیک خانه دیدم.

تو خضر واقف از غیبی و من موسای بی صبرم
چه دشوار است از کار تو ای دل سر درآوردن 

بپرسید از کمانداران ابرویش چرا باید
به قصد کشتن یک نیمه جان صد لشکر آوردن 
      

        از کجای زندگی این بزرگ شروع کنم و بگویم، خودم نیز متحیرم.

آقای انصاری مردی بود که تمام اساتیدش به او می‌گفتند دیگر علم ما همین میزان است، و او سیراب نمی‌شد و همواره به قول خودش در حرکت بود و یک‌جا بند نمی‌شد و برای علم به شهرهای بزرگ و در کنار اساتید بزرگ رفته بود اساتیدی که وقتی می‌خواست از آنها خداحافظی بکند می‌گفتند بیشتر از آنکه ما به او یاد بدهیم او به ما یاد می‌داد.

یک نکته جالب از کتاب هست که برداشت خودم هست؛ این نکته این هست که بسیار فقها سعی در بهترشدن ایران، و جهاد با دشمنان داشتند؛ اما هر بار به یک دلیلی شکست می‌خوردند و با کلی شهید و آسیب و... بر می‌گشتند و حالا می‌خواهم این را بگویم که خیلی سعی شده و کلی برنامه‌ریزی‌شده؛ می‌توان گفت دویست و پنجاه سال یا سیصد سال است که برنامه‌ریزی کرده‌اند تا ایران را فقها و... مدیریت بکنند؛ ما امروز به اینجا رسیدیم؛ اما متأسفانه برخی مسئولان این را درک نمی‌کنند و دل نمی‌سوزانند و این جای تأسف دارد و باید برای این موقعیت پیش‌آمده که لطف خدا بوده و برای این‌که به هدف خودش و تا اینکه بشود یک تمدن کامل اسلامی باید تلاش کرد، جهاد کرد و... 

خلاصه بگویم این موقعیت پیش‌آمده آرزوی مردمان دویست و پنجاه سال قبل تا انقلاب ما بوده که ما الان در اختیارش داریم و باید با تمام وجود سعی بکنیم تمدن اسلامی را به بهترین شکل و کامل‌ترین اول بهترین درجه برسانیم و به هدف برسانیمش.

آقای انصاری بارها می‌دید که به ایران حمله شده و یا شاه بی‌کفایت است اما کاری از آن مرد بزرگ بر نمی‌آمد.

کاش هیچ‌وقت خواندن این کتاب و دیدن زندگی این مرد بزرگ به پایان نمی‌رسید.

از نویسنده کتاب‌هم به‌خاطر همه‌خوان بودن کتاب و شیوایی قلم تشکر می‌کنم.
      

        ((شهیدانه زیستن.))
کتاب هواتو دارم روایت زندگی شهید مرتضی عبدالهی است.
شهیدی که از نظر بنده بسیار شبیه مولا علی زیست کرد.
او عاشقانه با همسرش زندگی کرد. 

او عاشق غدیر بود و رسمی را در فامیل جای‌گذاری کرد که الان هم رواج دارد و روز عید غدیر به قول همسرش همانند عید نوروز و یا شدیدتر، عیدی می‌داد درحالی‌که سید هم نبود.

این کتاب نوع دید ما را نسبت به خیلی چیزها عوض می‌کند؛ 
از ازدواج و زندگی مشترک تا درگیری و عصبانیت شهید که چطور خود را کنترل می‌کند.

 ((قلم نویسنده طوری هست که باعث می‌شود ما خودمان را با شهید مقایسه بکنیم و الگوبرداری بکنیم.))

بسیار علاقه‌مند هستم به کتاب شهدا اما این کتاب فرق‌هایی بسیار خوبی با بقیه داشت و حتی می‌توانید از معیارهای شهید در زندگی ((متاهلی))کمک بگیرید.

ان‌شاءالله شرمنده شهدا نباشیم و با شرمندگی به دیدارشان نرویم.
      

        حماسه!؟
اصلا چرا حماسه!؟
مگر چه شده!؟

کتاب حماسه حسینی از استاد، شهید مرتضی مطهری است، این کتاب واقعا شرح زندگی سیاسی و چرایی واقعه کربلا را می‌دهد و این واقعا زیباست.
حال جواب سوال سوم خودم را بدم که اول پرسیدم دوتای اولی را خودتان به کتاب مراجعه کنید برا فهمیدنش.
اما سوال مگر چه شده!؟ می‌خواهم بگویم: این اتفاق عالم گیر شد که مرگ شیرین تر از زندگی ذلت بار است این اتفاق آنقدر عالم گیر شد که حتی مهاتما گاندی که اصلا شخصی مسلمان هم نیست، از حماسه حسین درس می‌گیرد و کشورش را مستقل می‌کند، یا مثلا یک کشور تازه انقلاب کرده و بدون هیچ تجهیزات و سرمایه درست در مقابل حداقل چهل کشور ایستادگی می‌کند که ذلت را نپذیرد و رهبر آن زمان کشور می‌فرماید انقلاب مارا محرم و صفر زنده نگه داشته است.
یا مثلا یک کشیش مسیحی می‌گوید اگر حسین در دین ما بود، تمام عالم را مسیحی می‌کردیم: به اعجاب انگیز بودن حرفش کاری ندارم به این کار دارم که مگر امام حسین چه کرد که به‌قول این کشیش مسیحی اگر مسیحی بود می‌توانستند کل جهان را مسیحی کنند؟
اگر ما فقط یک نقطه پر رنگ  از حماسه حسین علیه‌السلام بخواهیم بگوئیم، همین ذلت نپذیرفتن اوست که جهانی شده.
پیشنهاد می‌کنم این کتاب را مطالعه بفرمائید.
      

        زمانی که تازه موبایل خریده بودم، زمانم را به بدترین شکل به بطالت می‌گذراندم و از خانواده فاصله گرفته بودم، دومین برادرم‌اَم دقیقاً همین‌گونه بود، تا اینکه یک شب پدرم با این کتاب به خانه آمد و امر کرد: که دیگر هیچ‌کس حق ندارد، شب موبایل به دست بگیرد و به گوشهٔ به خزد، خلاصه که کتاب‌هم در آن موقع به‌دور گرده خانواده می‌چرخید و نوبت به‌نوبت هر کدام یک افسانه می‌خواندیم و شب‌را سپری می‌کردیم، واقعاً آن زمان بهترین دوران بود.

پیشنهاد می‌کنم حتماً این کتاب را بخوانید، از قلم نویسنده گرفته تا شیرین بودن داستان‌ها که، گه‌گاهی غم و گاهی خوشحالی در درون ایجاد می‌کند.

و آموزنده بودن، و با هر افسانه یک درس از زندگی دادن، این‌ها خیلی ارزشمند و زیبا بودند.
      

        سطح این کتاب نسبت به کتاب‌های دیگر خیلی بالاتر بود و این کتاب می‌رود جزو آن کتاب‌هایی که در زندگی باید چندبار بخوانمش.

چند نکته بسیار مهم است که گفتم خدمت شما ارائه بدم: نکته اول این هست که ما چه از درس‌های که خواندیم و چه صحبت‌های که شنیدیم شاید خودمانم ندانیم، اما با تجربه انس گرفتیم و زمانی که می‌شنویم فلان جای مثل ناسا فلان حرف را زد، به‌راحتی و بدون هیچ استدلالی قبول می‌کنیم.

نکته دوم: ما در زندگی، انواع مختلفی از کتاب‌ها را می‌خوانیم، و صوت‌هایی را می‌شنویم؛ این کتاب‌ها و صوت در ذهن ما نقش می‌بندند، پس چه بهتر که یک کتاب‌هایی را به‌عنوان پایه و مبنا یا به‌اصطلاح (ستون) قرار بدهیم و هر کتابی را که خواندیم و یا می‌خواهیم بخوانیم از یک فیلتر رد بشود که این فیلترهم بر اساس مبنای ذهنی ما ساخته شده است، حال چه‌بهتر که این کتاب جزو مبانی اصلی ذهن ما بشود، و هر کتاب دیگری را که می‌خواهیم بخوانیم و یا خواندیم مطلبش را از مبنای این کتاب رد بکنیم. ان‌شاءالله در صفحه بهخوان بنده لیستی منتشر خواهم کرد که مبنای فکری ما و فیلتر ذهن ما ان‌شاءالله از آنها گرفته بشود.
      

        از کتاب های خیلی خوبی بود که خواندم درباره رشد فردی ولی چون درش کمی فرهنگ غربی بود خدا جایی نداشت متأسفانه ولی خود کتاب حرف های خیلی خوبی داشت، پیشنهاد میکنم اگر می‌خواهید این کتاب را بخوانید در کنار آن کتاب سلوک توحیدی را نیز مطالعه بفرمائید.
      

        از کتاب‌های بسیار عجیبی هست که خواندم، می‌شد نام این کتاب را گذاشت معجزات جنگ، از خودگذشتگی رزمنده‌ای که سه‌روزه آب نخورده و آبش رو می‌بخشد به مجروح اسیر شده عراقی بگیر تا زمانی که عراقی‌ها ضدهوایی را روی زمین کار گذاشته باشند و بهترین نقشهٔ کشان جهان، با تمام و بهترین تسلیحات و نیروهای کمکی از چند جای جهان گرفته باشند و فکر بکنند که دیگر ردشدن از آن همه موانع و... محال باشد؛ اما ناگهان صدای ایمان را می‌شنوند صدایی که اگر باشد هیچ‌چیز جلودارش نیست.

وقتی اسیری بلندپایه را می‌گیرند، می‌گوید: نقشه‌کشان ورشو و تسلیحات آمریکایی و خیانت پشت‌سرهم منافقین و با آن آب‌وهوای مزخرف و زمین شنی که پای انسان تا زانو در آن فرومی‌رود و مین‌گذاری‌های سنگین ما و سیم‌خاردارهایی که از آلیاژی به‌کاررفته که بریده نشود و یا به‌سختی بریده شود، شما تا اینجا چگونه توانسته‌اید بیایید، تازه این اسیر خبر از آن نداشت که بچه‌ها پنج‌روزه در محاصره‌اند و دارویی برای مجروحان وجود ندارد و غذا و آبی هم برای خوردن در این کانال نیست، حقیقتاً باید دست‌بوس تمام رزمندگان باشیم، رزمندگانی اگر آن روزها آن طور به دشمن حمله نمی‌کردند الان معلوم نبود مثل واقعه‌ای که نوامیس مارا از چند تیر برق در خرمشهر آویزان کردند، در کل ایران این کار را بکنند و درود خدا و رسولش و اهل‌بیتش به آن مردان پاک.
      

        چمران!
 
عجب سوز و گدازی، عجب عشقی به شهادت.
بیشتر این شهید خسته بود از دنیا در یک قسمت کتاب میگه: از حاجیان بدم می‌آید، به دلیل این‌که گوسفندان بی‌گناه را سر می‌بُرند؛ اما کمی بعد می نویسد که از دنیا بدم می‌آید دنیایی که جوانان پاک و پاکان عالم را سر می‌برد و ظالمان، ظالمانه به کار خویش ادامه می‌دهند.
هرچه می‌خواهم بنویسم، نمی‌توانم، فقط قلم خود این شهید هست که حالش را وصف می‌کند.
      

        
ابتدا که شروع کردم به خواندن کتاب به خودم گفتم این از آن کتاب‌هایی است که خیلی باید بریده‌های جالب منتشر کنی! اما کمی که جلوتر آمدم و بیشتر خواندم، متوجه شدم که متنی نیست که بخواهم بریده‌ای جالب از آن منتشر کنم؛ بلکه کتابی است که اگر بخواهم بریده‌ای جالب از آن منتشر کنم باید کل این کتاب را در نظر گرفت و به‌عنوان بریده‌ای منتشر کرد.

می‌توان ادعا کرد که این کتاب راه دیدن امام عصر (عج) را نیز می‌گوید و با چه روش‌های ساده‌ای همان‌گونه که احمدعلی دید.

روش‌ها ساده است اما... 


      

        یادداشتی که سعی شده مفید باشه:
خواندن ابتدای این‌ کتاب بر تمام طلبه‌ها واجب، و برای اشخاص عادی مستحب است که خوانده شود.
حتماً دوستانی که رفتن به حوزه بخوانند؛ و دوستان دیگری که قصد رفتن به حوزه را دارند نیز بخوانند، زیرا که در ابتدای کتاب، نویسنده کبیر، دلایل زیبایی می‌آورند، برای اینکه یک شخص طلبه باید چطور باشد، و به طلاب سفارشاتی می‌کنند.اما این کتاب فقط برای دوستان طلبه و... خلاصه نمی‌شود؛ بلکه برای امثالهم و عوام نیز بسیار پیشنهاد می‌گردد. 
اما خود کتاب علاوه بر اینکه به طلاب سفارشاتی دارد؛ به اهمیت تزکیهٔ‌ نفس، عنایت‌الهی و حجابهای انسان نیز می‌پردازد. 
      

        بدون حاشیه از اصل کتاب بگویم، خواندن این کتاب اَمثال بنده رو متوجه میکنه که حتی اگر همه چیز در دست داشته باشی؛ اما خدارو نداشته باشی هیچ نداری و اگر خدارو داشته باشی دیگر هیچ خللی در زندگی نخواهی داشت اما بماند که آقای ادواردو در بخشی از زندگی خویش هزینه کرایه تاکسی هم نداشت اما روی عقاید خود استوار ماند خواندن این کتاب و کتاب ادواردو به ما یاد می‌دهد که برای عقاید خود باید هزینه بپردازی شاید از پولدارترین نوجوان جهان بودن هم باید بگذری؛ اما در نهایت روی عقاید خود بمانی اگر نوجوان هستید و تازه مطالعه را شروع کردید کتاب (قصه‌های ادواردو) را پیشنهاد می‌کنم در غیر این صورت کتاب ادواردو را بخوانید.
      

        هر چقدر هم گناه کرده باشی و هرکاری کرده باشی اگر برگردی گذشته ات پاک میشه و میتونی شهید هم بشی این داستان ها که نه این واقعیت برای ۱۳۰۰و خرده ایی سال پیش نیست بلکه برای الان و شهیدهایی مثل ضرغام و قربانی هاست