این کتاب از سلسله کتاب‎های تفسیری آقای صفایی می‎باشد. ایشان در تفسیر و برداشت‎های خودشان از قرآن، روش و منش جداگانه ‎ای داشته که تفاوتهایی با رویکردهای موجود دارد. اولا ایشان رویکرد تربیتی نسبت به فهم قرآن دارند ثانیا فهم قرآن را بصورت نظامند انجام می‎دهند. نتیجه این روش، ارتباط کتاب‎های ایشان با یکدیگر است بطوریکه همدیگر را تکمیل می‎کنند. برای مطالعه بیشتر درباره رویکرد ایشان می‎توان به کتاب روش برداشت از قرآن نویسنده مراجعه کرد.
نثر کتاب بسیار روان و فارغ از کلمات ثقیل و پیچیده می‎باشد. برداشت‎های جذاب ایشان از متن سوره والعصر به جذابیت مطالعه این کتاب می‎افزاید.
کتاب درحالی‎که موجز و روان بوده، لکن متن عمیق و پرمحتوایی دارد بطوری‎که قابلیت تامل فراوانی را می‎طلبد.
      

        این کتاب را امشب در شب قدر در مسجد خواندم. بسیار خواندنی و زیبا بود. خصوصا بخش دوم کتاب که علی تنهاست.
به قول شریعتی درد علی دو تا است. درد از زخم سر. و درد تنهایی. و باید بر درد تنهایی گریست و عزاداری کرد و این درد را شناخت.
      

        تو زمانه ای که کمیک و انیمه با محتواهای تاریک و جنسی بیداد می کند، چنین اثر فاخری با محتوای توحیدی و آموزه های اخلاقی بسیار و روحیه ی ملی گرایی و حماسی و دلاوری، تحسین انسان را برمی انگیزاند.
واقعا کمیک زیبا و جذابی بود.
احسنت به طراحان ایرانی. 
بالاتر از سطح جهانی کار کرده اند.
      

        نمی توان این زیبایی را دید و سخن به تحسین نگشاد.
واقعا کمیک زیبا و جذابی بود.
احسنت به طراحان ایرانی. 
بالاتر از سطح جهانی کار کرده اند.
      

        واقعا کمیک زیبا و جذابی بود.
احسنت به طراحان ایرانی. 
بالاتر از سطح جهانی کار کرده اند.
      

        کتاب خوبی است. نقد پرخوری رسانه ای است.
نثر ساده ای دارد و می توان به سرعت خواند. حتی در بخشهایی عناوین فصلها کفایت از خواندن متن می کند.
نمی توان این کتاب را خواند و بعد از آن در اینستاگرام و توییتر و باقی شبکه های اجتماعی ماند.
تجربه من از عملی کردن محتواس کتاب بیش از مزایایی است که در کتاب نوشته شده است.
      

        به نظرم یکی از بی محتواترین کتابهاست.
از لحاظ علمی مطلبی برای گفتن ندارد. نویسنده با یکسری داستانهایی که در حقیقت بودنش‌جای سوال است سعی در اثبات تناسخ دارد.
از لحاظ عرفانی و معنوی نیز سخن مطلوبی‌ندارد. 
یاوه گویی های نویسنده نشان از دو مطلب دارد:
۱- مطالب ساخته و پرداخته خود نویسنده است.
۲- مطالب حقیقت دارد ولی نویسنده به دلیل عدم آشنایی با عالم خیال و تخیل و حقیقت آنها، دچار استدلالات غیروقعی و کودکانه شده است.

در نهایت توصیه به خواندن کتاب نمی کنم. بیشتر از مطالب مفید، وقت تان را هدر می دهد.
      

        من تاکنون تولستوی را نمی شناختم و مطلبی از او نخوانده بودم. ولی این کتاب شدیدا من را ترغیب به خواندن کتب دیگرش کرد. زیرا فهمیدم با انسانی جستجوگر‌ روبرو هستم.
درباره کتاب
نثر کتاب بسیار دلنشن و گیرا بود.
متن کتاب صرفا اندیشه نویسنده نبود، بلکه زندگی اش بود.
مواجهه نویسنده با سوالات اساسی انسانی بسیار دقیق بود. سوالاتی که هستند و روزبروز تقاضای توجه از وجود انسان برای مواجهه با خود را دارند، ولی انسان از مواجهه با آنها فرار می کند. فرار از طریق استدلالهای عقل خودبنیاد دکارتی. تعبیر نویسنده زیبا بود آنجا که گفت مواجهه عقلی با سوالات اساسی مانند این است که بجای حل معمای ریاضی دنبال اثبات اتحاد باشی. اثبات اتحاد نتیجه اش ۰=0 خواهد بود.در صورتیکه عقل نمی تواند به این سوالات پاسخ دهد.
نقطه اوج جاییست که نویسنده درمی یابد علی رغم پاسخ هیچ عقلی به معمای زندگی، درونش جوششی برای عدم امکان صحیح بودن این جواب است و وی در می یابد که این برای درک این سوال باسد راهی غیر از عقل - به زبان من فراعقل- لازم است. من به این حالت نویسنده می گویم ضرورت اضطرار عقلی.
یافتن خدا در وجود خود توسط نویسنده نیز نقطه اوج دیگریست که بجای استدلال عقلی، خدا را وجدان می کند و گویی خدا در درونش جلوه گری می‌کند. بعد از یافتن خدا به دنبال دین می رود تا سخن خدا را بیابد. و در ادامه جوشش درونش او را راهنمایی می کند تا با تناقضات مسیحیت مواجه شده و آنها را نپذیرد.
توجه
این تجربه امری متعالی است و نباید آن را با تصورات و احساسات مشابه دانست. فهم این تجریه تنها درصورت تجربه امکان دارد و نمی توان به شکل دیگری آن را درک کرد.
سخن بسیار و مجال اندک درباره توصیف ارزشمندی تجربه نویسنده
      

        کتاب زیبایی درباره هویت در قرن بیست و یک است. چالشهایی که نویسنده به تصویر می کشد برای جوان امروزی ایران بسیار آموزنده خواهد بود. این کتاب تصویر چند دهه بعد ایران را نشان خواهد داد البته اگر ادامه راه غرب و مکتب آن حرکت کنیم.
      

        کتاب زیبایی است. رویکرد جدیدی به تحلیل انقلاب اسلامی و تقابل آن با نظام شاهنشاهی پهلوی دارد.
      

        این کتاب در دوران آموزشی سربازی از قفسه کتابخانه داخل آسایشگاه پیدا کردم و کمکم کرد تا دوران سخت آموزشی را سپری کنم.
کتاب زیبایی هست. هم ژانر داستانی دارد و هم روانشناختی.
      

        کتاب کوچک و خوبی است. در یک روز خواندم. من اهل رمان نیستم ولی گیرایی ابتدای داستان و سخنان حضرت امیر ع من را تا انتها کشاند.
داستان پردازی:  داستان شروع خوبی دارد و بعد از اولین اوج در مکاشفه کشیش، افول میکند و حوصله سر بر می شود. داستان یک اوج در اواسط در سخنرانی کشیش دارد که به نظرم  خوب از آب درنیامده است. اما اوج پایان داستان خوب بود. غیر از کشیش، شخصیت دیگران پرداخت خوبی نداشت. خط داستانی در شهر بیروت کمی شلخته است.
محتوا: بیان سخنان حضرت امیر ع بسیار دلنشین بود. ولی در بیان مسایل تاریخی در بعضی جاها خطا داشت. اوج پایان داستان به نظرم منطقی نبود.
      

        
این کتاب را می‎توان تنها متن رسمی منتشر شده از متفّکرین جناح اصلاحات دانست که در آن تفکّر و مشی و منش اصلاحات به شکل تفصیلی ارائه می‎شود. رویکرد اصلی این کتاب به کنار نهادن دین به مثابه امری سنتی و غیر علمی (غیرقابل اثبات) است و در ادامه با پذیرش لیبرال دموکراسی، سعی در ساخت جامعه بشری به منظور کاهش درد و رنج انسان‎هاست. از دید این کتاب، تمامی حکومت‎های تمامیت خواه (دارای حاکم) و حکومت‎های گذشته، همگی غیرقابل اصلاح بوده و اصلاحات در مقابل آن‎ها، امیدی به اصلاح ندارد ولی درباره حکومت‎هایی که جنبه دموکراسی دارند، امید اصلاح دارد. خط قرمز اصلی اصلاحات دموکراسی می‎باشد.
این کتاب ابتدا در سال 1394 چاپ شد و در آن تنها مطالب آقای ملکیان ذکر شده بود لکن در سال 1399 چاپ مجدّد یافت که در فصلی منشِ رفتاریِ اصلاحات به قلم آقای حجّاریان به آن اضافه شد.
در این کتاب تناقضات زیادی بین سخنان دو نویسنده یافت می‎شود. از مهمترین تناقضات، تعریف اصلاحات می‎باشد. آقای ملکیان اصلاحات را امری دموکراتیک، مسالمت‎آمیز و تدریجی می‎داند ولی آقای حجّاریان رویکرد متفاوتی داشته و حرکت‎های ضد قانون و غیرقانونی و حتی ایجاد خونریزی را در بعضی شرایط تایید می‎کند.
نثر کتاب کمی ثقیل است. بخش مربوط به آقای حجّاریان بیشتر رویکرد سیاسی داشته و بخش مربوط به آقای ملکیان رویکرد فلسفی دارد.
این کتاب را به همه دغدغه‎مندان حوزه سیاست که خواهان فهم رفتارهای سیاسی احزاب می‎باشند توصیه می‎کنم.
      

        این کتاب از  شاهکارهای فلسفه اسلامی است و نویسنده سعی کرده تا نقطه تمایز فلسفه اسلامی و فلسفه یونان را از مبدا بیاید. و تفاوت فلسفه اسلامی و فلسفه غرب را یه عنوان دو روش فکرس‌مجزا تبیین نماید.
برای بنده بسیار مفید بود. پیشنهاد می کنم در کنار این کتاب فایلهای تصویری سخنراانس نویسنده در دانشگاه اصفهان درباره تاریخ فلسفه اسلامی را نیز گوش‌دهید.
      

        این کتاب سبب آشنایی دقیق من با علامه طباطبایی و مشی تفسیری ایشان شد.