در بخش عمده‌ای از کتاب، دربارهٔ تقبیحِ ستایش‌گریِ بدون کسبِ شناخت حرف زده شده. این‌که ما دوست‌دارانِ امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه فقط در مقام تحسین و تمجید از حضرت هستیم؛ بدون این‌که برای شناخت‌شون و الگوگیری از رفتار و کردارشون قدم برداریم. مث قرآن که فقط برامون مقدسه و روی طاقچه‌ها خاک می‌خوره درحالی‌که باید ره‌نمودهاش سرلوحهٔ رفتار و عمل‌مون باشه.

کتاب شامل دو سخن‌رانی و مقاله‌ست؛ که متنی شورانگیز و هیجانی داره. به‌نظرم دومی، «علی تنهاست» متنِ بهتری بود.

خوندنش در شب‌های عزای امیرالمؤمنین سلام‌الله‌علیه دل‌نشین بود.
        

          این کتاب را امشب در شب قدر در مسجد خواندم. بسیار خواندنی و زیبا بود. خصوصا بخش دوم کتاب که علی تنهاست.
به قول شریعتی درد علی دو تا است. درد از زخم سر. و درد تنهایی. و باید بر درد تنهایی گریست و عزاداری کرد و این درد را شناخت.
        

          کلمات و جملات این کتاب که متن سخنرانی دکتر شریعتی در سال ۱۳۵۰ هست در ذهن و روح آدم رسوخ میکنه! نمیدونم بخاطر قدرت بیان و سخنوری ایشون هست یا تاثیر حضور و هیبت حضرت علی (ع) بعنوان موضوع کتاب..

        

          بسم الله الرحمن الرحیم
شامل دو سخنرانی از دکتر شریعتی بود با عنوان های "چه نیازی است به علی؟" و "علی تنهاست"
هر دو به نوبه خودشون جالب و قابل تامل بودن و احساس میکنم احتیاج دارم چندین بار بخونم تا بتونم یاد بگیرم و یاد بدم 
بخصوص علی تنهاست به تفکر خیلی زیادی نیاز داره 
از اونجا که کتاب کوتاه و در عین پرباری هست توصیه میکنم حتما مطالعه کنید
        

          👌👌👌
        

          مختصر و جالب بود. مقاله دومش هم «علی تنهاست» بسیار شبیه به یکی از سخنرانی های امام موسی صدر بود که در کتاب انسان آسمان آمده است.