میریم که شروع کنیم این کتاب رو. تا الان از آثار آقای عزتی پاک چیزی نخوندم 
ولی ذوق میدارم😃
      

        جوان ۱۷ ساله لبنانی به همراه چند نفر آموزش دیده دیگه  توی یک عملیات شجاعانه میزنه تو دل نظامیان اسراییلی توی منطقه ای به نام نهاریا. چند نفر رو میکشند یک فیزیکدان رو اسیر می کنند و ...
و بالاخره اسیر میشه
برای بیش از ۳۰ سال!
بله ایشون قدیمیترین اسیر در زندان های اسراییل هست. کتاب به لحاظ نثر مردانه‌ست اما پرکشش.
اطلاعات فوق العاده ای رو از زندان‌ها، نحوه شکنجه و همچنین اسرای جنبش های مختلف فلسطین و ... میده



      

        چند سال پیش خوانده بودمش اما حالا دوباره آن را دست گرفتم و جرعه جرعه مینوشم 
      

        هر چند که به نظرم گاهی بسیار کشدار می‌شد و حتی مدتی آن را کنار گذاشتم اما انتهای داستان همه‌ی تردیدهایم را شست و برد... 
      

        دبیرستان بودم که اسمش رو زیاد می‌شنیدم... کتابش رو توی کتابخونه داشتیم اما رغبتی برا خوندنش نداشتم... تا گذشت و دوره کارشناسی، استاد ادبیات تاکید کرد به خوندنش و من هم توی ۲۰ سالگی خوندمش...

چقدر ترسیدم؟ بسیار زیاد
چقدر  روح سرگردانی و لجام گسیختگی حاکم بر کتاب، درونم رو پر از تشویش کرد؟ بسیار زیاد

چقدر این رمان کوتاه، تلخ و سیاه بود... 
اما 
اما به طرز وحشتناکی قلم فوق العاده صادق هدایت گیراست.  یعنی هم ادامه دادن کتاب سخته و هم نمیتونی ادامه ندی

و هنوز هم که هنوزه بعد از سالها، و حتی با یکبار خوندن، توصیفات کتاب از ذهنم نرفته از شدت قوی و واقعی بودن
      

        چقدر این کتاب واقعی بود! چرا می‌گویم واقعی؟ چون کتاب به انتها رسید اما اوه و راه و رسم زندگی او چنان جایی در ذهنم گشوده که هر آن به آدم‌های سرد و انعطاف ناپذیر اطرافم که فکر میکنم، جنبه ای از اوه را در وجودشان میبینم. 
نویسنده با قلم توانا و چابک خود در ابتدای داستان، خواننده را متوجه پيرمردي میکنند که بی احساس و خشن و حوصله سر بر است و بی دلیل اطرافیان را از خود می راند اما همینطور که در بطن داستان پیش می روی، روی نهفته دیگری نمایان می شود و به راستی که چقدر آدم های این چنینی در اطراف ما زیست می‌کنند 

کتاب را بی نهایت دوست داشتم. اصلا فکرش را هم نمیکردم این شخصیت را بتوانم دوست داشته باشم که حتی در انتها کتاب را با اشک به پایان برسانم...

      

        فکر کنم اکثر دهه شصتی  ها خوندن و باهاش خاطره دارن

یک رمان شیرین و مانگار
      

        از اون کتاب هایی هست که اسمش رو از خیلی ها و با سلیقه های مختلف می شنوی

و وقتی میخونی، متوجه میشی که چرا این کتاب انقدر اقبال داشته...
حقیقتا جز کتاب های ناب زندگیم بوده. حرف اصلی ای که کتاب میخواد بگه حقیقتا حرفه ای و همچنین بسیار زیبا در قالب داستان  بیان میشه
      

        چی بود این کتاب؟
فقط این رو بگم که میخکوب شدم

      

        من شنیدم این کتاب رو
و حقیقتا جذاب بود و بدون وقفه تمومش کردم.
اما خب بعدها متوجه شدم که اندکی تخیل نوه ی استاد هم در نگارش کتاب دخیل بوده

      

        اگر بگم ۲۰ بار خوندم اشتباه نیست😅
میگن کتاب یار مهربان و این کتاب یارترین یار من در دوران نوجوانی و اوایل جوانی بود

نوع روایت گردی داستان فوق العاده ست. شخصیت ها به شدت باور پذیر هستن
خود داستان کشش بالایی داره

      

        چقدر شنیدن این کتاب رو دوست داشتم...
اگر به خواندن و شنیدن تاریخ قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و همچنین مبارزات سیاسی و ... علاقه دارید
یک انتخاب کم ن
      

        به راستی که گاهی درباره یک کتاب نباید نوشت!
بر جاده های آبی سرخ نیز جز همان کتاب هایی ست که وقتی تمامش میکنی، حسرتی عمیق به عمق جانت می نشیند...

که اگر چنین میشد و چنان میشد... 
آری! میرمهنای دوغابی، قهرمان و بزرگ مردی که سالهای سال طول می کشد تا حقیقت او  برهمگان آشکار شود و تاریخِ  به دروغ نوشته انگلیسی ها و هلندی و ... را بشورد و ببرد...

وقتی کتاب را تمام می کنی حسرتی به جانت می افتد که ای کاش نادر بودی و کتاب گوهربارت را تمام می کردی