شهیدی که در دل تهران شهید شد.

تمام این افکاری که در ذهن شما می گذرد برای شهید فاصله اش به اندازه یک از اسب به زمین افتادن است.
        

          سلام📚📖
عادتم بود وقتی میخواستم بروم نمایشگاه حتما صفحه نشر شهید کاظمی رو یه نگاه می انداختم ببینم کدوم نویسنده قراره بیاد برای جشن امضا.دیدم نوشته بود آقای محمد علی جعفری گفتم خب نمیشناسم ولش کن رفتم استوری بعد دیدم عکس کتاب آرام جان هست یادم افتاد دفعه قبل که رفته بودیم باغ کتاب خواهرم خریده بود جلدی رفتم از توی کمد برش داشتم وگفتم ده صفحه ازش بخونم ببینم چه جوریه. شروع همان و ول نکردن کتاب از دست من همان و بعد دو روز کتاب تمام شد و بعد از کتاب بود که من افسوس خوردم که ای کاش به نمایشگاه رفته بودم.
نقد کتاب آرام جان🌱
خلاصه:روایت زندگی شهید امنیت شهید محمد حسین حدادیان یه گفته ی مادرهست‌.
نقاط مثبت:
🟡قلم نویسنده ساده و روان هست.
🔴صحنه پردازی عالی بود خیلی با جزئیات توصیف کردن و من واقعا اون صحنه ها رو رو با تک تک سلول هام حس میکردم.
🟠اسم کتاب و خیلی دوست داشتم.
🟢داستان سیر مشخص داره و پراکنده نیست.
🔵کتاب ساده و صمیمی نوشته شده این رو میشد از کلماتی که به کار میبرند کامل فهمید.
🟣گذاشتن عکس های از شهید در آخر کتاب خیلی خوب بود و حس همزاد پنداری رو تشدید میکرد.
📖🌱📚خب من کتاب از مادر شهید خونده بودم ولی آرام جان یه چیز دیگه است روایت مادر و حتی زندگی خودشون من رو شوکه کرد،خندوند،به گریه انداخت. برای شادی روح این شهید عزیز لطفاً صلواتی بفرستین💫🌱
ممنونم از نویسنده 
و ممنونم از مادر شهید و خانواده شون
ممنونم که آرام جان ما شدید.
        

          ﷽
دیشب که آرام جان را می‌خواندم،قسمت‌های پایانی کتاب آنچنان غمی داشت که تصور قرارگرفتن در آن لحظات هم سخت و جانفرسا بود...
محمدحسین حدادیان،قسمت‌ش نبود که در سوریه شهید شود او باید می‌ماند و جلوی اشقیای‌ زمان و‌ مثل علی اکبر حسین(ع) در کوچه‌های تهران،اربا اربا می‌شد،قطعا نام‌ش شنیده‌اید،روزی که در گلستان هفتم به خونش غلتید، می‌توانید در آرام جان داستان زندگی‌اش را به روایت مادرش بخوانید که هیچکس بهتر از مادر نمی‌تواند فرزند را معرفی کند.
 روایت از زبان مادر شهید است،مادر از روزهای کودکی خودش گفته تا زمان شهادت پسرش،نویسنده روایت ها را دقیق و پشت سر هم در کتاب چیده تا مخاطب بتواند با همه زوایای زندگی مادر و پسرش آشنا شود،کتاب‌سانسور ندارد،شهید را تافته جدا بافته نشان نداده و می‌شود در یک ساعت خواندش.
        

          بینظیر
مختصر
مفید
شهیدی هم سن و سال خودمون
با تموم شیطنت ها و شوخ طبعی های مناسب سنشون
اما با دغدغه ی اسلام و شهادت
و مادرشون....مادر شهید الگوی بیییینظیری هستن برای مادران این سرزمین
و بمیرم برای اربا اربا شدنش......
        

          1.کتاب یه روایت مادرانه داره، اگرچه عاطفه ی مادر و فرزندی در خاطرات مشهوده ولی شهید رو قدیس و یک انسان دور از دسترس و ماورایی جلوه ندادند

2.روایت از دوران نوجوانی مادر شروع میشه و اگرچه تا به دنیا اومدن شهید خاطرات متعلق به مادره اما از لحاظ پرداختن به زمینه و روند شکل گیری محیط تربیتی شهید جذاب و جالبه

3.شاید جا داشت کتاب کمی مفصل تر باشه،مثلا به مقاطعی  از زندگی شهید مثل نوجوانی ایشون زیاد پرداخته نشده بود

4.تماشای مستند «غریبانه» توصیه میشه
        

          ﷽
زندگی محمدحسین به کنار، در این کتاب مادری و همسری هم می‌آموزید...

کتابخونه‌ی خودم
        

          هر چند که به نظرم گاهی بسیار کشدار می‌شد و حتی مدتی آن را کنار گذاشتم اما انتهای داستان همه‌ی تردیدهایم را شست و برد... 
        

          آقای محمد علی جعفری رو به روایت های ساده و بی تکلفش می شناسم. آرام جان هم روایتی بود از محبت مادر و فرزندی.
خوندن زندگی شهدا خیلی جالبه. شهید یک بچه معمولی بوده، بازیگوشی می کرده، می رفته، می اومده، درس می خونده، نمی خونده، رفیق داشته، تفریح داشته و هیئت می رفته؛ همون کارایی که من هم می کنم و کلی آدم دیگه هم می کنن. اما یه روزی تفاوت بین امثال من و شهید معلوم میشه.پیدا کردن این تفاوته که شهید رو شهید کرده قشنگه. 
شهید حدادیان شهید امنیت بوده و چقدر شهدای امنیت مظلومن و چقدر خونشون روشنگره. با فرقه دراویش گنابادی قبل از شهادت شهید آشنا بودم و می دونستم آدما ناجوری ان اما شهادت شهید حدادیان به همه نشون داد که دروایش فقط یک فرقه مذهبی نیستن و چقدر عقایدشون افراطی و خطرناک شده.
خیلی از جزئیات ماجرای گلستان هفتم رو اولین بار توی این کتاب خوندم و ماجرا برام روشن تر شد.
خدا محمد حسین حدادیان رو رحمت کنه و  ان شاء الله  توی فتنه هایی که پیش رو داریم و توی اون دنیا دستگیر ما باشه. 
پ. ن:دلم  فاطمیه امامزاده علی اکبر چیذر خواست

        

          نوشتار جذاب آقای جعفری از  روایت مادرانه  شیطنت های یک جوان دهه هفتادی پرشور و دغدغه مند و انقلابی که بخش آخر آن گریزی به رخداد و واقعه جانسوز کربلا دارد
        

          با یه سری موارد خیلی نتونستم ارتباط بگیرم و یه مقدار به نظرم به درد قشر خاصی می‌خوره این کتاب.

https://taaghche.com/audiobook/99804
        

          خیلی جالبه داستان زندگیشون
و مثل همیشه غرق خاطره های مادرپسری شدم و اشکی..
روحشون شاد و صبر زینبی نصیب قلب مادرشون
        

          "میدونی هرکسی ذکر مخصوص به خودش رو داره؟"
ای کاش شهید ادامه میدادن که چطور فهمیدن ذکر مخصوص‌شون چیه؟
فکر کنم اون ذکری که دل باهاش آروم میشه
اون ذکر مخصوص هرکسیه.
آرام جانِ مادر...
        

          کتاب، زندگی شهید محمدحسین حدادیان را به زبان مادر ایشان روایت می کند. مادری که هم همسر شهید شد و هم مادر شهید و  شهیدی که مظلومانه و شبیه اربابش حسین به شهادت می رسد. هنگام مطالعه نحوه شهادت شهید، یاد شهید آرمان علی وردی افتادم. شهدای مظلومی که برای امنیت مردم جانشان را دست گرفتند و وسط میدان حضور پیدا کردند. ان شاء الله که شفیع ما شوند.
        

          برخلاف داستان شهدایی که همگی ساکن مناطق معمولی و بعضا محروم شهرها بوده اند ، آرام جان روایت شهیدی  از منطقه اعیان نشین قیطریه و اندزگو ست که آزِرا سوار میشود و به تیپ خود بسیار اهمیت میدهد. کتاب از زبان مادر شهید محمد حسین حدادیان است.مادری که همسر شهید هم هستند .
روایت بسیار شیرین و دلنشین شروع میشود و به دنبال یافتن محمد حسین ، خواننده را با خود میکشد . اواسط کتاب ،مراقب های معنوی مادر شهید در زمان بارداری هم بیان شده که میتواند منبع خوبی برای تربیت فرزند در دوره ی بارداری باشد .
زمان شهادت محمد حسین ، خودش روضه ی غریبی از مظلومیت بسیجیانی است که در راه سرورشان اباعبدالله الحسین علیه السلام برای امنیت کشور تلاش میکنند.
پرداختن به مسئله ی اغتشاشات دراویش در زمستان ۱۳۹۶ از زاویه ی بسیار نزدیک و از زبان یکی از مدافعین امنیت ، از مهم ترین بخش های هرچند کوتاهِ این کتاب است .

        

          با اینکه حادثه ی شهادت ایشون رو شنیده بودم اما لایه های زیادی در ماجرای دراویش بود و خیلی از شدت اتفاقات و اقدامات دروایش گفته نشده بود که بواسطه روایت مادر از شهید در این کتاب آمده بود...

خیلی خوب بود که با روایت گری و شخصیت مادر ایشون داستان پیش رفت یک همسر شهید که مادر شهید شد...
        

          جای این‌طور کتاب‌ها را به نظرم هیچ چیز نمی‌گیرد. 
ما آدم‌ها گاهی آن‌قدر گرم دنیای خاکی خودمان هستیم که فراموش می‌کنیم از هر مکان و زمانی، راهی به آسمان هست. قصهٔ آدم‌های بزرگ تاریخ که  به خدا رسیدند یک طرف، قصه جوان‌های امروز اما یک طرف دیگر؛ همان‌هایی که در کنار ما توی کوچه و خیابان راه می‌روند؛ همان‌هایی که شر و شور جوانی و تولد و تست کردن غذای فلان رستوران و زدن فلان عطر  را دارند؛ همان‌هایی که شاید فکر کنیم شبیه ما هستند؛ همان‌هایی که خیلی با ما فرق دارند. 
از زندگی آقا محمد حسین و خیلی‌های دیگر شبیه او، یک چیز تکراری دستگیرم می‌شود. چیزی که با هر تکرار، ارزشش برایم بیش‌تر و بیش‌تر می‌شود: مسیر شهادت، از خدمت به مردم می‌گذرد.  
دست جناب محمدعلی جعفری درد نکند. کتاب نگارش خوبی داشت. 
        

          روایتی از مادر شهیدی که همسر شهید هم بود. 
روایتی دلنشین از کودکی مادر تا شهادت فرزندش که جانش را در راه امنیت این مرز و بوم فدا کرد. 
        

          کتاب  ارام جان  واقعا از نظر روایت عالی بود و قلم نویسنده هم خوب و روان  نوشته شده و اما پایان کتاب رو با روضه حضرت  علی اکبر به پایان می رسانیم
جوانان بنی هاشم بیایید علی را بر در خیمه رسانید😭😭
        

          خیلی خوب بود، رفتارهای مادرشون در شیوه ی تربیتی عالی بود.خدا حفظشون کنه ان شاءالله 
        

          هوالحی
کتاب بیشتر درباره زندگی مادر شهید محمدحسین حدادیان هست. خیلی تندنویسی شده، خیلی از مطالب کتاب پراکنده هست، انگار از یک سال بدون هیچ پیش زمینه ای پرتاب می شوید ده سال بعد و یهو با خودتون فکر می کنید این پرش زمانی چقدر داستان رو خراب کرده، برای خیلی از معلول های موجود در کتاب دنبال علت می گردید و پیدایش نمی کنید. انگار مجبور به نوشتن بودن و خیلی تند و بی انگیزه نوشته شده.
سوژه بسیار خوبی به هدر رفته است.
از آقای محمدعلی جعفری قبل این کتاب ۴ جلد کتاب دیگه خونده بودم و با توجه به اون کتاب ها دنبال قصه ای جذاب می گشتم اما بعد خواندن کتاب احساس خوبی نداشتم .
کاش بهتر به این شهید مظلوم پرداخته شده بود.