اندر ستایش خاورمیانه‌ای بودن!
اینجا خاور میانه است و هر کجا را که بکنی داستانی بیرون می‌زند که نمی‌خواهد قهرمانش فراموش شود...
      

        یه ویژگی که نوشته‌های آقای صفایی حائری داره، پیوستگی مطالب هست و این پیوستگی یه جاهایی اینقدر زیاده که به نظرم باعث ابهام متن می‌شه. انگار کتاب رو یه جوری نوشتن که فرآیند رفت و برگشتی داشته باشه و صرف خوندن از اول تا آخر کتاب خیلی کارآمد نباشه، یه‌ جاهایی همینجوری که داری می‌ری جلو باید برگردی عقب و ارتباط مطالب رو بفهمی. و خب این ویژگی یکم برای خود من سخت بود و پیچیده و پر از سردرگمی!
اما در مورد خود کتاب...
خوندن این کتاب برا کسایی که دنبال مذهب و فهم مذهب هستن می‌تونه چراغ راه باشه و لذت‌بخش...
اینو هم بگم که به شخصه خوندن این کتاب منو خیلی درگیر کرد. یه جاهاییش فهمیدم کارایی که تا الان بهشون افتخار می‌کردم و نشونه‌ی مذهب درست می‌دونستم، پر از اشکال بودن. و یه جاهایی در تحیر بودم از میزان مسئولیتی که رو دوشمه و باید انجامش بدم...
      

        کتاب به شدت جالبی که زندگی در کره شمالی رو از دید یه آدم بیرونی نشون می‌ده.
زندگی که برای ما خیلی عجیب به نظر میاد و من هر لحظه ما با خودم می‌گفتم مگه می‌شه؟ اما فعلا که شده و روایتش رو هم در این کتاب داریم می‌بینیم‌.
من همیشه فک می‌کردم ما آدما باهمه‌ی تفاوتامون یه رشته مشترکی داریم که اون به هم وصلمون می‌کنه، اما مردم کره شمالی نشون دادن انگار اینجوریا هم نیست...
و از همه جالب‌تر تاثیری که آموزش رو افراد می‌ذاره. مردم کره شمالی دست پرورده یه ایدئولوژی هستن که همه‌ی زندگی‌شونو تحت تاثیر قرار داده و این آموزش اون‌قدری قوی هست که به راحتی نمی‌شه نادیده گرفتش.
و برام سواله که اگه این ایدئولوژی از بین بره، چه بلایی سر این مردم میاد؟ می‌تونن عادتای این سال‌ها رو از بین ببرن؟
یه  خسته نباشید جانانه هم باید به آقای امیرخانی گفت بابت تلاشی که برای نوشتن این کتاب کردن.😁
      

        خودمم تموم شدم تا این کتاب تموم شد.🫠
تو زمان جنگ ۱۲ روزه تصمیم گرفتیم بخونیم تا پشت جبهه رو تقویت کنیم که از وسطای کتاب مسیر عوض شد.😅
اما در مورد کتاب باید بگم که یه کتاب تاریخی نسبتا روون(البته صرفا از نظر نگارشی) هست، ولی به نظرم استدلال‌های پشت‌ سر همی که میاره باعث می‌شه ذهن نتونه خط سیر رو نگه داره و بدونه حول چه موضوعی داره می‌چرخه.
خودم نسخه الکترونیکی رو خوندم ولی اگه برگردم عقبم احتمالا چاپی رو تهیه می‌کنم چون به نظرم یه همچین کتاب نسبتا سنگینی باید چاپی خونده بشه تا فهمیده بشه..‌.🥲

چیزی هم ازش فهمیدم؟ الله اعلم اما فککک نکنم😶‍🌫️
      

        تلنگر و زندگی کوتاهی با سوره‌ی مسد.
زبان کتاب یکمی به نظرم مبهمه اما اینجوری نیست که قابل فهم نباشه، انگار بیشتر می‌خواد با شیش دونگ حواست مجبور شی بخونی... :)
و خوندن این کتاب باعث می‌شه مطالب قشنگی رو از سوره یاد بگیری.
      

        روایت دختران ایران
دخترایی که تو هر مرحله از زندگی، دختر بودن رو بلد بودن و یاد دادن.
ممنونم که نشون دادین دختر بودن یعنی چی.
دختری که فرم بی‌ریخت مدرسه که تمام تلاشش رو برای زشت کردن می‌کنه، رو می‌پوشه و صداش در نمیاد؛
دختری که بلد باشه حواسش به همه باشه و غمخوار همه باشه؛
دختری که می‌خواد آرزوی برآورده شده پدر و مادرش باشه؛
و دختری که فقط می‌خواد دختر باشه همین.
      

        ترید، سوال، شک، سردگمی‌ و در نهایت تصمیم درست
تمام چیز‌هایی که لحظه به لحظه با ربیع و عبدالله تو این کتاب تجربه کردم و زندگی کردم.
      

        با این کتاب یک هزارم عاشورا رو زندگی می‌کنین و قدم به قدم با عقیله بنی هاشم کرب‌وبلا رو تجربه می‌کنین.
قلم زیبای نویسنده و متن روونش هم جذابیت داستان رو چندین برابر کرده.
این کتاب برای من یه روضه محشر بود‌. یه روضه که گذاشت تو خودم باشم و خون دل بخورم، گذاشت تو تنهایی ام غم عظیم زینب (س) رو درک کنم و براش اشک بریزم؛ همین باعث شد که این کتاب برای من خیلی مقدس و عزیز بشه. 
توصیه می‌کنم یه زمانی خوندنش رو شروع کنین که آرامش داشته باشین و بتونین با تموم وجوتون برای اهل بیت پیامبر(ص) عزاداری کنین.
      

        روایت داستانی و جذاب از حضرت علی
خوندنش خیلی زمان نمی‌بره و یه تلنگر قشنگه برای ماهایی که کلی ادعا داریم ولی هیچی نمی‌دونیم!...
      

        متن دل‌نشین و جذاب جناب آقای نادر ابراهیمی...
آرامش دهنده‌ی روزهای سخت 
و زنگ تفریح بین کتاب‌های فلسفه و فیزیولوژی دانشگاه!😁
      

        به عنوان اولین رمان بعد از کنکور حسابی چسبید و کلی به خودم افتخار می‌کنم برای این انتخاب😁😇
یه رمان روون که داستانش جدید بود با کلی اتفاقات غیرمنتظره
روند داستان کند نبود که خسته کننده باشه و توصیف‌های به‌جا و جذابی داشت که نه تنها خسته کننده نبود بلکه کاملا می‌رفت تو عمق جونت😉 
خلاصه اینکه کنار گذاشتنش کار راحتی نیست...😊
      

        امان از قلم آسد مرتضی آوینی!
عجیب حال و احوالم خوب شد با تموم کردنش تو راه مشهد.
و از معدود کتاب‌هایی بود که بر دل نشست...

و تنها توصیه‌ام اینه که با قلبتون بخونید این کتاب عزیز رو.😅
      

        تاریخ قراره دگرگون بشه. نتیجه انقلاب عوض بشه واز همون اول بری تو شوک! "شوک، شک می‌آفریند." قراره به زمین و زمان شک کنی.
از شک بترس اما باید شک کنی... 
این کتاب از وقتی که به دستم رسید برام حس خوب بود؛ حس خوبی که متاثر از نوشته‌ی برادرم روی صفحه اولش بود. نوشته‌ای که نگرانی رو از تک تک کلماتش حس می‌کردم. نگرانی که شاید منشاش اتفاقا و بحثایی بود که از شهریور ۱۴۰۱ شروع شد. اون موقع بود که شروع کردم به شک کردن، شک کردن به خودم، به عقیده‌هام، به همه چیز....
هنوزم انگار تو شَکّم‌‌. به خصوص با خوندن این کتاب.
همش دارم با خودم دوتا قسمت از کتاب رو تکرار می‌کنم:
"اگر انقلاب پیروز می‌شد، چه تضمینی بود که همین انسان‌های کوچک با مغزهای آفت زده‌ راه انقلاب را کج نکنند؟" 
"اگر جمهوری اسلامی چنان که فکر می‌کردیم مبتنی بر چیرگی اکثریت تاسیس می‌شد، آیا بعد از سالیانی امکان چربیدن رذالت بر فضیلت پیش نمی‌آمد؟ آیا فرض آشکارگی و حتی چیرگی خصلت‌های شنیع پنهان فرض بی‌پایه‌ای است؟"
واقعا چه تضمینی وجود داره که انقلاب از مسیر امام خارج نشده باشه؟
اگه خارج شده باشه چی؟ اون موقع تکلیفمون چیه؟ چه جوری قراره از  دست این انسان‌های کوچک با مغزهای آفت‌زده نجات پیدا کنیم؟ به چه قیمتی؟ با یه انقلاب دیگه؟
دلم می‌خواد خوندنش رو به همه توصیه کنم اما صادقانه بخوام بگم اگه منم دیدگاه کاملا متفاوتی با نویسنده داشتم شاید به نظرم یه کتاب مسخره میومد که فقط وقتمو با خوندش تلف کرده بودم. اما حتی اگه قرار نیس بخونیش شک کن، به خودت، به عقیده‌هات، به همه چیز...
      

        اگه می‌خوای یکمی راجع به اتفاقایی که به لطف انقلاب صنعتی عزیز افتاد بدونی(که به‌نظرم باید بدونی...) بخونش.
قرار نیس یه کتاب تاریخی بخونی که بعد از هر ده صفحه خسته شی و بذاریش کنار. تو داری یه رمان می‌خونی که از قضا در مورد زندگی پسریه که تو کارخونه کار می‌کرده و دختری که نگران مادر و خواهر و زندگیشه...
      

        شاید به ظاهر یه کتاب داستان باشه اما حرف زیاد داره واسه گفتن!
می‌تونی ساعت‌ها بشینی و رو یه سری جمله‌هاش فک کنی و با خودت بگی چی شد که این‌طوری شد؟ 
این کتاب یه زنگ تفریحه  برا فرار کردن از روزمرگی‌های زندگی‌مون، شایدم یه تلنگر...
من که شدیدا نیاز دارم به یه "ببین" که بیاد کمکم کنه حال و هوام خوب شه مثل حال و هوای نگار!