یادداشت فاطمه فاطمی مفرد

        یه ویژگی که نوشته‌های آقای صفایی حائری داره، پیوستگی مطالب هست و این پیوستگی یه جاهایی اینقدر زیاده که به نظرم باعث ابهام متن می‌شه. انگار کتاب رو یه جوری نوشتن که فرآیند رفت و برگشتی داشته باشه و صرف خوندن از اول تا آخر کتاب خیلی کارآمد نباشه، یه‌ جاهایی همینجوری که داری می‌ری جلو باید برگردی عقب و ارتباط مطالب رو بفهمی. و خب این ویژگی یکم برای خود من سخت بود و پیچیده و پر از سردرگمی!
اما در مورد خود کتاب...
خوندن این کتاب برا کسایی که دنبال مذهب و فهم مذهب هستن می‌تونه چراغ راه باشه و لذت‌بخش...
اینو هم بگم که به شخصه خوندن این کتاب منو خیلی درگیر کرد. یه جاهاییش فهمیدم کارایی که تا الان بهشون افتخار می‌کردم و نشونه‌ی مذهب درست می‌دونستم، پر از اشکال بودن. و یه جاهایی در تحیر بودم از میزان مسئولیتی که رو دوشمه و باید انجامش بدم...