می‌دونی جذاب‌ترین بخش خواندن زبان‌های باستانی چیه؟ 
این که متوجه میشی واژگانی که امروز استفاده می‌کنی از کجا اومدن.
در زبان‌های هم‌ریشه چطور تغییر کردند و لهجه‌ها چطور روی اون‌ها اثر گذاشتند.
گاهی شباهت شکل باستانی یک واژه به شکل امروزیش آدم رو شگفت‌زده می‌کنه!

بیاید یک واژه رو درنظر بگیریم که به معنای روشنایی هست. به این واژه:

تو هندوایرانی آغازین می‌گفتن: راوچَس (ráwčas).
تو اوستایی می‌گفتن: رَوچَه (raocah).
تو فارسی باستان (هخامنشی) می‌گفتن: رَئوچَه (raucah).
تو فارسی میانه (ساسانی و اشکانی) می‌گفتن: روز (rōz⁠).

و ما امروز در فارسی نو می‌گیم  "روز".

این یک واژه‌ی چند هزار ساله است که واقعا شکل امروزیش تفاوت چندانی با شکل آغازینش نداره.