یادداشت علی

        🔻 این کتاب میخواهد به این سوال پاسخ دهد که دلیل اینکه برخی افراد در شغل و رشته خود جزو بهترین‌ها هستند چیست؟ بهترین ورزشکاران، نویسندگان و موسیقیدانان چگونه توانسته‌اند به بالاترین درجه مهارت در رشته خود برسند؟ آیا دلیلش استعداد ذاتی بوده یا تلاش و پشتکار زیاد؟

🔻 نویسنده کتاب تحقیقات زیادی را گردآوری کرده و به این نتیجه رسیده است که نه استعداد ذاتی و نه هوش و توانایی‌های ذهنی علت موفقیت افراد برجسته نیست بلکه علت موفقیت آنها انجام تمرین سنجیده یا عامدانه برای مدت طولانی است. (deliberate practice)

🔻 برخلاف تصور عموم، افراد برجسته به طور مادرزادی ویژگی‌هایی که دارند را کسب نکرده‌اند. ژن‌هایی در آنها وجود ندارد که آنها را تبدیل به بهترین جراح، فروشنده، شطرنج‌باز و نوازنده پیانو کرده باشد. همچنین خیلی از افراد برجسته دارای هوش معمولی هستند و در زمینه توانایی‌های ذهنی فرقی با بقیه ندارند.

🔻 تحقیقات بر روی بهترین شطرنج‌بازها نشان می‌دهد که برای رسیدن به بالاترین درجه مهارت و استادی در شطرنج حداقل ۱۰ سال تمرین مداوم نیاز است. در بقیه زمینه‌ها مثل ریاضیات، علوم تجربی، موزیک، شنا، تنیس، نویسندگی و غیره هم برای رسیدن به بالاترین مدارج نیاز به حداقل ده سال تمرین مداوم است.

🔻 در سال ۱۹۹۲ پژوهشگرانی در انگلیس به بررسی ۲۵۷ دانش‌آموز جوان رشته موسیقی پرداختند و نتیجه‌ای که گرفتند این بود که استعداد ذاتی هیچ نقشی در موفقیت این افراد نداشت بلکه تنها عامل موثر در موفقیت آنها میزان تمرین کردنشان بود. برترین دانش‌آموزان به طور میانگین روزانه ۲ ساعت تمرین می‌کردند در حالی که دانش‌آموزانی که در پایین‌ترین سطح قرار داشتند روزانه فقط ۱۵ دقیقه تمرین می‌کردند. دانش‌آموزان برتر ۸ برابر بیشتر تمرین می‌کردند.

🔻 تحقیقی دیگر در بین دانش‌آموزان ویولن‌زن یک مدرسه در برلین نشان داد که تنها عامل تفاوت مهارت بین دانش‌آموزان برتر و دانش‌آموزان سطح پایین‌تر در میزان تمرین کردنشان بود. در طول هشت سال گذشته گروه بهترین‌ها، حدود ۷۴۱۰ ساعت تمرین کرده بودند، گروه خوب‌ها ۵۳۰۱ ساعت تمرین کرده بودند و گروه معمولی‌ها ۳۴۲۰ ساعت تمرین کرده بودند.

🔻 پیام کتاب این است که ما در هر زمینه‌ای که بخواهیم می توانیم به بالاترین مدارج برسیم و استعداد و هوش مانع ما نیست. ولی رسیدن به بالاترین مدارج نیاز به تمرین سنجیده و پشتکار بالایی دارد و کار دشواری است. شاید به همین دلیل باشد که افراد کمی به بالاترین مدارج می‌رسند.