ده بچه زنگی اولین اثری که از آگاتا کریستی خوندم و من رو شگفت زده کرد. 
در ابتدا که با مهارتی زیرکانه و خاص داستان ۱۰ نفر رو روایت میکنه که هر کدومشون قتلی رو انجام دادند و تو یه جزیره گیر افتادن و تک به تک به قتل میرسن و قاتل رو هیچ جوره نمیتونند پیدا کنند. این بود خلاصه ای خیلی خیلی کوچک از داستان.
 و اما ، چیزی که برای من جالب بود این بود که واقعا تا لحظه ی آخر نمیشد حدس زد قاتل کیه.
همچنین جا داره یاد کنم از هیجان داستان و فضاسازی خفنی‌که‌داشت
و جزو خفن ترین جنایی هایی بود که خوندم، آخرش  چشمام از حدقه داشت در میومد از شوک زیاد. 
و میخوام که يادداشتم رو با این شعر به پایان برسونم؛
ده بچه زنگی رفتند بیرون شام بخورند سپس یکی خود را خفه کرد و نه تا باقی ماندند.
نه بچگی زنگی تا دیر وقت نشستند یکی به خواب‌‌‌‌ رفت‌ و سپس هشت تا باقی ماندند.
هشت بچه زنگی رفتند به دون، یکی گفت همینجا میمانم و سپس هفت تا باقی ماندند.
هفت بچه زنگی، هیزم میشکستند و یکی خودش را تکه تکه کرد سپس شش تا  باقی ماندند.
شش بچه زنگی با لانه زنبور ها بازی می‌کردند، یک زنبور پشمالو یکی را نیش زد و سپس پنج تا باقی ماندند.
پنج بچه زنگی می رفتند پیش قاضی، یکی به دادگاه رسید و سپس چهار تا باقی ماندند.
چهار بچه زنگی رفتند به دریا، و ماهی قرمز زکی از آنها را بلعید سپس سه تا باقی ماندند.
سه بچه زنگی در باغ وحش گردش می‌کردند، خرس بزرگی یکی از آنها را بغل کرد و سپس دو تا باقی ماندند.
دو بچه زنگی زیر آفتاب نشسته بودند، یکی از آنها جزغاله شد و سپس فقط یکی ماند.
یک بچه زنگی تنها ماند.
او رفت و خودش را دار زد سپس بچه زنگی باقی نماند.
      

        کارمیلا؛
این کتاب از جهاتی خوب و از جهاتی هم بد بود 
جهات خوب میشه به نوع داستان و فضای داستان اشاره کرد که سبک گوتیک خیلی خوب توش نقش داشته و این که نویسنده اولین خون آشام زن را خلق کرده 
و اما نکات منفی کتاب
روند کتاب ساده بود و کاملا ترسناک نبود 
و این که شخصیت های کتاب فهمیدنشون برای من سخت بود 
در کل کتاب خوبی بود و ارزش یک بار خوندن رو داشت 
و ابن نظر کاملا نظر شخصی من هست و قصد توهین به علاقه مندان کتاب ندارم🙏
      

        کتاب کوتاه و دوست داشتنی بود 
یسری مسائل رو به آدم یادآوری می‌کرد که خیلی خوب بود 
نقاشیاش هم قشنگ بود. 
      

        چقدر داستان قشنگ و متحیر کننده بود.
چطور هدایت اینطوری با مغز آدم بازی میکنه رو نمیفهمم‌.
      

        از حجم زیبایی این کتاب نمیدونم چی بگم 
چقدر کتاب رو دوست داشتم‌ چقدر تک تک کلمات کتاب زیبا و پر از معنی بودند. 
      

        چقدر قلم آنتوان چخوف رو دوست دارم.
      

        چقدر با کتاب ارتباط خوبی گرفتم.
      

        غم و انسان های نادان.
      

        پیرمرد، مرد بی دفاعی که فقط حیواناتش را میخواست.
      

        باور های غلط آدم رو به شک میندازه.
      

        مراقب حرف هایی که خودمون در برابر خودمون میزنیم باشیم!
      

        کتابی کوتاه اما پر از زیبایی و مفهوم.
      

        انقدر زیبا و متحیر کننده بود که من رو محو خودش کرد 
شاید تعریف صادق هدایت رو می‌شنیدم و با خودم میگفتم او هم مانند نویسنده های دیگه هست 
اما وقتی یکی از آثارش رو خوندم با خودم گفتم
او چیزی بیشتر از یک نویسنده است.
      

        چیزی بود تشکیل شده از غم وحسرت واندوه.
      

        راستی راستی عدالت اجرا شد؟ بله؟ عدالت اجرا شد !
کدوم عدالت اجرا شد؟عدالت چی اجرا شد؟