جوشش خود شیخ انصاری من رو به جوشش میکشوند.حسرت لحظه هایی که داشته رو میخوردم توی تک تک صحنه های روایت
      

        یعنی میتونم بگم کاااامل ترین و جامع ترین در باب عادتها و روتین...که امروزه خیلی ترند شده✨️
      

        حس میکنی نشستی داری فیلم نگاه میکنی . جدا از اون شخصیت اوه چقدر مَرده و به معنای واقعی مرد بودن رو تمام کرده😅
اینکه بااینکه این همه به زندگی و اصولش پایبنده ...بازم رنج توی زندگی اش وجود داشته وحتی نشون میده این رنج ها آدمی رو که انقدر اصولی هستش بازم اذیتش میکنه و توی تنگنا قرارش میده.
      

        اینکه توی جبهه و جنگ دنیایی فراتر از این دنیا رو تجربه کنی و همیشه در حال مبارزه باشی چه درون خودت چه دشمن بیرونی واقعا حسی غیر قابل توصیف داره.
برای کسایی که این دوران رو تجربه کردن چقدر برگشتن به دنیای مادی و دیدن مسایل امروزه که روزی از همممه چیزشون گذشتن تا حال خوب کشور و مردم رو ببین ، سخته!

تعریف این کتاب میتونه این باشه:

" ما سینه زدیم بی صدا باریدند
از هر چه که دم زدیم آنها دیدند
ما مدعیان صف اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند "
      

        کتاب برای عموم به راحتی میتونه پیشنهاد بشه، روان و ساده نوشته شده بود انگار من نشستم پای منبر آیت الله حائری شیرازی و ایشون سخنرانی میکنن و من هم گوش میدم.
      

        درسته که میگن این کتاب بیشتر برداشت نویسنده از شهید آوینی هست تا خود آوینی، ولی ایدئولوژی این متفکر من و به فکر وا میداشت و باعث شد برم دنبال خودِ شهید آوینی و دست نوشته هاشون!
ازاون کتاباست برای من که خیلی پیشنهاد میکنم.
      

        بعد از چندین سال مطالعه این کتاب، بازم یکی بخواد خوندن کتاب رو شروع کنه، بهش "رویای نیمه شب " رو پیشنهاد میدم.
      

        میگن کتابی که برای یک فرد خوب بوده نشونه اش اینه که توی ذهنش بمونه و توی زندگیش یهو یاد متن کتاب بیافته...یکسالی میشه که از خوندنش میگذره ولی همجنان توی ذهنم مونده و توی زندگیم پیاده اش میکنم🌱
واقعا با این کتاب زندگی رو دوباره شروع کردم به زندگی کردن!
      

        هنوز که هنوزه و ۵ سالیه که از خوندنش میگذره وقتی میخوام بگم"اللهم عجل لولیک الفرج" یاد داستان و کتاب میافتم و کمی توی گفتنش تعلل میکنم.
      

        کتابی که واقعا دوسش داشتم.شاید از لحاظ ادبی ضعیف بوده باشه ولی خوندن خاطراتشون اونم با جنبه طنز خیلی جذابش کرده بود.اولین کتابی بود که بصورت محاوره میخوندم و تونستم باهاش ارتباط بگیرم.
      

        کتابی که از لحاظ انتخاب موضوع و محتوا جالب بود و من قبل از این کتاب رویای نیمه شب رو خوندم، کششی که کتاب رویای نیمه شب داشت این نداشت ولی قلم شون رو دوست دارم.
      

        محتوای کتاب عالی بود اما داستان سرایی اش کلیشه ای، غیرقابل باور و مثل یک فیلم سینمایی بود.
شاید یک نوجوان بخواد کتاب رو بخونه درگیر کلیشه های رمانتیکش بشه!
      

        کتاب دفاع مقدسی که واقعا کف جنگ رو داشت توضیح میداد و پر از واقعیت هایی که شاید خیلی ها نشنیده بودن.
یاد فیلم تنگه ابوقریب میافتادم.
      

        برای کتاب های آقای امیرخانی صفر و صد وجودداره.یکسری ها واقعا طرفدارشن و قلم رو می پسندن یکسری ها کلا نمیتونن ارتباط بگیرن...منم دسته دومم😬
      

        میتونه برای رفع شبهه های اهل سنت و شیعه خوب باشه ولی یکم غیر قابل باور بود سیر داستانی اش.
به یک نوجوان پیشنهاددادم وخوندش ولی بخاطر یکسری صحنه های خشونت بارش حالش بد شده بود🙄