محمدصادق حائری شیرازی، معروف به محی‌الدین حائری شیرازی، در ۱۳۱۵ در شیراز زاده شد و پس از محروم شدن از تحصیل در دانشگاه، به فراگیری علوم دینی در شیراز روی آورد. پس از آن به حوزه علمیه قم رفت و از جمله از درس‌های خارج فقه و اصول امام‌خمینی بهره گرفت.
حائری شیرازی در دوران تحصیل، نزد امام‌خمینی با اعلامیه‌ها و سخنرانی‌های روشنگر ایشان آشنا شد؛ همچنین همانند دیگر شاگردان تحت تأثیر نصایح اخلاقی ایشان قرار گرفت و به بهره‌گیری از اندیشه‌های روشن و انقلابی ایشان پرداخت و قدم در عرصه فعالیت‌های سیاسی گذاشت.
حائری شیرازی در دوره مبارزه چندین بار تبعید، دستگیر و شکنجه شد اما دست از مبارزه نکشید. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی مدتی به تدریس در دانشکده الهیات و دیگر مراکز فرهنگی تهران پرداخت. وی نمایندگی امام‌خمینی در ارتش، تجربه نمایندگی مردم شیراز در مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان رهبری را در کارنامه خود دارد.
حائری شیرازی پس از شهادت سیدعبدالحسین دستغیب، در ۱۰/۱۰/۱۳۶۰ طی حکمی از سوی امام‌خمینی به امامت جمعه شیراز و پس از آن به نمایندگی ولی فقیه در استان فارس، منصوب شد. در ۲۹/۹/۱۳۹۶ در ۸۱سالگی در قم درگذشت و در حرم فاطمه معصومه(س) به خاک سپرده شد.