در این کتاب روشهای مختلفی برای غلبه بر نشخوار ذهنی و استرس و اضطراب بیش از اندازه ارایه میشه که برای کسانی که در کنترل فکر و نشخوار ذهنی خود مشکل دارند راههایی رو پیشنهاد میده که می‌تونه سودمند باشه.این کتاب سرشار از آرامش و بر پایه علم و تجربه نوشته شده با خواندن این کتاب: به آرامش ذهنی دست پیدا خواهید کرد.-راه کار های مقابله با استرس پیدا میکنید.-برای ورود به هر جامعه ای آماده تر میشوید-تصمیم گیری و انجام کار ها برای شما راحت تر میشود. بنده به همه دوستان توصیه میکنم این کتاب پر فروش درسطح جهان را بار ها مطالعه کنند . متن روانو داستان محور با شخصیت پردازی برای بهتر درک کردن مشکل و بعد پرداخت به حل این مشکل در صفحات کوتاه که باعث ترغیب به خواندن میشود از نقاط مثبت این کتابه
      

        کتاب «آقای پروفسور» در نگاه اول برای هر هوادار فوتبال، به‌خصوص پرسپولیسی‌ها، مثل پنجره‌ای باز به پشت‌صحنه‌ی چهار سال طلایی برانکو ایوانکوویچ است. 
لحن کتاب خیلی شبیه یک گفت‌وگوی دوستانه است. نویسنده قصد ندارد متن خشک و رسمی تحویل بدهد، بلکه خاطراتش را مثل یک رفیق پرسپولیسی برایت بازگو می‌کند.در بخش‌هایی از کتاب به ماجراهایی اشاره می‌شود که کمتر رسانه‌ای شده بودند؛ از نوع رابطه‌ی برانکو با بازیکنان و مدیران گرفته تا مشکلات پنهان تیم. این‌ها برای مخاطب فوتبالی بسیار جذاب‌اند.برای هوادارانی که آن دوران قهرمانی‌ها و بازی‌های درخشان پرسپولیس را دنبال کرده‌اند، ورق‌زدن کتاب حس بازگشت به خاطرات شیرین را زنده می‌کند.
اگرچه روایت خاطرات شیرین است، اما انتظار می‌رفت کتاب کمی تحلیلی‌تر هم باشد؛ مثلاً درباره تاکتیک‌ها یا دلایل فنی موفقیت‌ها. بیشتر متن به حاشیه‌ها و خاطرات می‌پردازد.در بعضی جاها حس می‌شود فصل‌ها و خاطرات بیشتر کنار هم چیده شده‌اند تا اینکه در قالب یک روایت منسجم و پیوسته جلو بروند.
«آقای پروفسور» بیشتر از اینکه یک کتاب تحلیلی یا پژوهشی باشد، دفترچه‌ی خاطرات یک شاهد نزدیک است. ارزشش در همین صداقت و روایت دست‌اول نهفته است. برای هواداران پرسپولیس و کسانی که برانکو را دوست دارند، کتابی خواندنی و نوستالژیک است؛ اما اگر کسی دنبال یک نقد عمیق از فوتبال ایران یا تحلیل حرفه‌ای مربیگری برانکو باشد، شاید کمی ناامید شود.
      

        ببین، اگه اهل رمانای تاریخی باشی، مخصوصاً از اونایی که بوی شن‌های داغ مصر باستان و صدای طبلای جشن قایقرانی نیل رو میدن، این کتاب دقیقاً همون چیزیه که باید بخونی.
میشل موران تو این داستان، نفرتاری رو – که همسر محبوب رامسس دوم بوده – از دل تاریخ کشیده بیرون و گذاشته جلوی چشممون، جوری که حس می‌کنی داری کنارش نفس می‌کشی. نفرتاری فقط یه ملکه خوشگل با جواهرای سنگین نیست؛ اینجا با زنی طرفی که از بچگی وسط بازی‌های سیاسی و رقابت‌های درباری رشد کرده و هم باید دل شاه رو به دست بیاره، هم خودش رو تو این دنیای پر از توطئه زنده نگه داره.موران جوری جزئیات رو میگه که انگار خودش اون موقع زندگی کرده .لبته کتاب فقط قصه عشق و عاشقی نیست، پر از سیاست، رقابته .
خلاصه، اگه بخوام راحت بگم، «ملکه آفتاب» یه جور سفر زمانه. میری ۳ هزار سال عقب، می‌شینی تو حیاط کاخ کنار حوض نیل، قهوه (یا شایدم شراب انار!) می‌خوری و داستان زنی رو می‌شنوی که اسمش رو تاریخ هنوز فراموش نکرده.
      

        زیباکلام بدون سانسور ذهنی، از مالیخولیاهای خودش، ترس‌ها، شکست‌ها و حتی لحظات ضعفش می‌نویسه؛ چیزی که در فضای رسمی کمتر دیده می‌شه. برخلاف بسیاری از آثار سیاسی، این کتاب تلاش نمی‌کنه همه چیز رو سیاه یا سفید ببینه. بلکه با نگاهی خاکستری، به پیچیدگی‌های جامعه ایران می‌پردازه. 
کتاب بیشتر شبیه مجموعه‌ای از خاطرات و تأملات پراکنده‌ست تا یک روایت منسجم با فصل‌بندی مشخص. این ممکنه برای برخی خوانندگان گیج‌کننده باشه و در بخش‌هایی، نویسنده بارها به یک موضوع یا خاطره برمی‌گرده، بدون اینکه تحلیل تازه‌ای ارائه بده. اگر خواننده با پیش‌زمینه سیاسی و اجتماعی ایران آشنا نباشه، ممکنه برخی ارجاعات و کنایه‌ها براش نامفهوم باشه.
برای کسانی که به دنبال فهم لایه‌های زیرین جامعه ایران هستن، این اثر می‌تونه پنجره‌ای تازه باز کنه.
      

        کتاب شبیه تمام کتابهای روسی دیگر سخت خوان و گیج کننده است، پر از نام های ناآشنا و شبیه به هم. از آن کتابهاست که در ابتدا از خواندنش شاکی می شوید و در انتها در بهت نبوغ نویسنده می مانید. 
اگر دوست دارید این کتاب رو بخونید، اول یه برگه بردارید و بذارید کنار دستتون، در طول داستان اسم‌ها و شغل‌های شخصیت‌ها رو بنویسید تا بتونید هرجا لازم بود، ازش استفاده کنید چون اسم‌های روسی سخت هستن و گاهی مشابه همدیگه و تعداد شخصیت‌های داستان خیلی خیلی زیاده . این کتاب یه رئالیستم جادوییه که در عین زیبا بودنش سخت خوانِ و برای خوندنش باید صبر داشته باشی،وقت بزاری و با دقت بخونیش..
این داستان یه واقع گرایی عجیبی داره که باورت نمیشه  جادوییه
      

        یادداشت‌های كوپر، کتاب فوتبال علیه دشمن را به یک سفرنامه فوتبالی تبدیل کرده که به دنبال واکاوی تاثیر سیاست بر فوتبال است. از این نظر، فوتبال به عنوان یک ابزار کارآمد برای همراه کردن طیف وسیعی هوادار فوتبالی در برابر یک هدف مشترک یعنی دشمن استفاده می‌شود. در مجموع کتاب فوق العاده جذاب و خوندنیه‌،اگر علاقمند به فوتبال باشید و نسبت به فوتبال جهان، مخصوصا حدود 20_30 سال قبل، اطلاعاتی هم داشته باشید، جذابتر هم میشه‌
ولی علاقمند نبودنتون به فوتبال و حتی تنفرتون از فوتبال هم باعث نمیشه از خوندن این کتاب لذت نبرید‌،البته شاید بشه گفت کتاب به نوعی ناقصه؛ چون خیلی کم به فوتبال آسیا پرداخته شده، ایران که هیچی، ولی همون یک مقدار و مخصوصا ارتباط بن لادن با فوتبال، صدام با فوتبال و ... خیلی حرف برای گفتن داشت‌ . ترجمه خوبی هم داره و همین باعث میشه لذت شما از خوندن این کتاب چند برابر بشه
      

        اَفشین یکی از سرداران ایرانی در دربار مأمون و المعتصم بالله خلفای عباسی بود. او در جنگ میان بابک خرم‌دین و خلیفه عرب، از جانب خلیفه، مأمور دستگیری بابک شد و او را به نیرنگ و پس از جنگ‌های بسیار دستگیر کرد و به خلیفه تحویل داد تا مورد توجه خلیفه قرار گیرد و به آرزوهای دیرین خود که رسیدن به ثروت و فرمانروایی خراسان بود برسد که بعد از وطن فروشی افشین مورد غضب خلیفه مسلمین قرارگرفت و کشته شد .
این کتاب بخش اعظمش در مورد جزییات جنگ بابک و افشینه و بقیشم در مورد زندگی افشینه ، داستان گونه زندگی افشین رو روایت میکنه . بعضی وقتها هم گریزی میزنه به کتابهای تاریخی مرجع .
 من با خوندن کتاب حس کردم نویسنده زیاد خوشش ازبابک نمیومده چون بعضی جاها از بابک بدون دلیل بد میگه . درمورد سرداران پرافتخار  ایرانی کتابهای بهتری هم پیدا میشه واسه خوندن . من اونارو بیشتر توصیه میکنم
      

        بسیار عالی بود. داستان فانتزی بسیار عالی، پر از ماجرا، هیجان، عشق و صد البته ترس.‌ با اینکه در کل در زمره کتابهای فانتزی ترسناک قرار میگیره ولی فضای کلی کتاب خیلی زیبا، شاد و حتی تا حدودی عاشقانه است. شخصیت پردازی ها بسیار عالی است، با توصیف کودکان و نوجوانانی که توانایی هایی عجیب و بعضا ترسناک دارند ولی همچنان دوست داشتنی اند. عکسهای ضمیمه شده قدیمی کتاب بسیار به ارزش اون اضافه میکنه و واقعا جذاب و جالبه.کتاب نثر روان و ترجمه‌ی خوبی داشت، اول داستان کمی کند پیش می‌رود که لازمه‌ی کتاب بود.
 اگر عاشق کتابهای فانتزی هستید به هیچ وجه این کتاب رو از دست ندید.اینم بگم که از این کتاب یه فیلم فانتزی ، به کارگردانی ((تیم برتون)) ساخته شده که دیدن اونم بهتون توصیه می کنم .
      

        نویسنده میاد خاطرات شخصی رو مینویسه از ( زبون خود شخص) که حالا مرده و داره بعد از مردنش می‌نویسه. 50 صفحه اولش خوب بود واقعا ولی 250 صفحه دیگه‌اش اصلا خوب نبود. ایده خوب بود ولی اصلا خوب به اجرا در نیومده... خودش میگه من چون مرده‌ هستم میخوام صادقانه خاطراتم رو تعریف کنم چون دیگه دلیلی نداره که بترسم. ولی میاد 250 صفحه راجع به داستان‌های عاشقانه‌ای که داشته حرف میزده که هیچ جذابیتی هم ندارن. با توجه به موضوعی که انتخاب کرده بود خیلی قوی‌تر و عمیق‌تر می‌تونست راجع‌به مسائل صحبت کنه واقعا دستش باز بود با توجه به اینکه از زبان یک مرده روایت می‌شد ولی خب این‌طوری نبود... یک طنزی هم داره بعضی جاهاش که اونم حتی خیلی لوس هست.نویسنده گاهی به خواننده دستور می‌دهد که به فصل‌های قبل بازگردد. در واقع راوی نه‌تنها سعی ندارد خواننده را راضی نگه دارد، بلکه از او ایراد هم می‌گیرد و قضاوتش می‌کند
      

        پیش از خواندن لولیتا هیچ پیش‌زمینه‌ی ذهنی‌ای درباره‌اش نداشتم، فقط می‌دانستم چاپش در ایران ممنوع است.با توجه به شنیده ها فکر می کردم که «لولیتا اثری پورن است» اما باید بگویم در تمام چهارصدوخرده‌ای صفحه، یک صفحه که سهل است یک خط پورن هم  نخواهید خواند و یا از فرط هرزگی چندش‌تان نخواهد شد.
این رمان پر بود از توصیفات زیبا و کم‌وبیش صحنه‌های اروتیک و عاشقانه و جذاب (و نه پس‌زننده) که با نثری درخشان و ترجمه‌ای روان ذره ذره به روحم تزریق می‌شد.از نظر من خواندن رمان لولیتا به ما ثابت می‌کند که می‌شود داستانی را از زبان یک منحرف جنسی روایت کرد، بی‌آنکه نوشته‌مان به اثری مبتذل تبدیل شود.
و ناباکوف از این هم فراتر رفته تا آنجاکه 125 نویسنده‌ی مشهور دنیا، لولیتا را به‌عنوان بهترین رمان قرن بیستم انتخاب کرده‌اند
      

        این رمان در واقع خطابه‌ای است علیه حکم اعدام که ویکتور هوگو به زیباترین شکل ممکن و در نهایت استواری قلم آن را بیان کرده.هوگو زندگی این دو شخص رو از زاویه دید دیگه ای نگاه میکنه هم چنین فضای قضاوت و قانون گذاری قرن نوزدهم فرانسه رو به خوبی برای ما روشن کرده ،این کتاب بینظیر رو باید تک تک افراد جامعه امون بخونن...
جامعه ای که هنوز اعدام رو قبول داره...خیلی از جمله های این کتاب آدم رو به فکر فرو میبره...
نگاه کردن به قانون، جرم و مجازات، خواندن متونی از این دست برای جوامعی مثل جامعه‌ی ما از نانِ شب هم واجب‌تر استبنظرم اگر کتابی از این نویسنده نخوندین برای شروع میتونه گزینه مناسبی باشه
      

        یکی از نکات جالبی که تو این کتاب فهمیدم این بود که حدود 6 هزار سال پیش مصر چه اهمیتی به زنان میداده تا جایی که به پادشاهی هم می رسیدن و حتی دوتاشون جزو فرعونهای مصر هم قرار گرفتند .این کتاب رمان نیست ولی داستانهای جالبی از مصرباستان رو با ترجمه شیوا و روانی ارائه داده از ازدواج گرفته تا ایینهای خاکسپاری فرعونها و سیاست و امکانات در مصر باستان.
این که یه کشور با این تمدن و امکانات و فرهنگ غنی بعد از ورود اسلام به این روز افتاده واقعاً تاسف آوره .مصریها حتی زبان محاوره ایشون رو هم از دست دادن و درحال حاضر ، زبان عربی زبان رسمیشونه و اون زبان باستانیشون به طور کلی از بین رفته .در مجموع کتاب جذاب و جالبیه واسه کسایی که به تاریخ و مخصوصا تاریخ مصر علاقه دارن.
      

        از نکات جالبی که تو کتاب دنیای قشنگ نو دیده می‌شه، شباهت‌ها و آشناپنداری‌های این کتاب با فیلم‌ها و رمان‌های دیگه‌س. به این شکل که بین دنیای قشنگ نو و کتاب 1984 از جورج اورول شباهت‌های مفهومی زیادی وجود داره و باید اشاره کنم که 1984 سیزده سال بعد از دنیای قشنگ نو منتشر شده.خوندن این کتاب با این‌که اید‌ه‌ی بسیار جذابی داره، به چند دلیل کار سختیه. اول این‌که به نظرم تنها ترجمه‌ای که ازش موجوده، ترجمه‌ی خوبی نیست. موضوع بعدی این‌که داستان اصلی تا نیمه‌ی کتاب شروع نمیشه و با یه کتاب راحت و روان سر و کار ندارید و برای لذت بردن ازش باید صبر کنید.
در دنیای قشنگ نو، مردم با لذت های خوشایند و سطحی کنترل می شدند اما در 1984 و میرا، مردم با خفقان و نظارت شدید تحت کنترل در آمده اند.در مجموع کتاب جذاب و جالبیه.
      

        موضوع کتاب درباره ی مسائلیه که ممکنه هممون رو در طول زندگی تحت تاثیر قرار بده مثل احساسات، افکار، انگیزه و ... . یکی از بهترین کتابهاکه در حیطه روانشناسی مطالعه کردم خیلی از مطالب کتاب واقعا اسم کتاب رو میرسوند که چرا تا به حال کسی این ها را به من نگفته بود ؟! 
ین کتاب مطالب فوق العاده ای داشت یکی از این مطالب هم تفکیک  کردن و نام گذاری واقعی احساسات بود که من خیلی تحت تاثییرش قرار گرفتمشما کتابی کامل پیش روی خود دارید که رک و پوست کنده در مورد سلامت روان به شما اطلاعات می دهد و دقیقا به شما می گوید که در موقعیت های متفاوت چه واکنشی را انجام دهید. 
خوندنش رو به همه ی کسایی که سلامت روان خودشون و اطرافیانشون براشون مهمه به شدددت پیشنهاد می کنم
      

        همونطور که ازاسمش میشه حدس زد ، بیست تا از دیکتاتورها که در قرن بیستم (  به قول نویسنده قرن تکثیر دیکتاتوری ) به قدرت رسیده اند را انتخاب کرده و خلاصه ای از زندگیشون  رو توضیح داده البته جای یکی دو نفر توش خالیه . شخصا خودم اسم پونزده تاشونو شنیده بودم ! این سرگذشت ها رو به قلم واحدی نوشته نشده اند و هرکدومشون رو یه نفر نوشته.یه چیزی که واسم جالب بود ، گاهشمار خیلی خیلی جذاب آخر کتاب بودکه خودش اندازه چند جلد کتاب ارزش داشت به نظرم .این که چه رویداد مهمی تو فلان کشور ، قبل یا بعد کدوم رویداد مهم تو یه کشور دیگه رخ داده ، یک دید جامع و کلی به خواننده می ده .
در کل کتاب جالبه، البته بعضی از دیکتاتورها خیلی بنظرم قابل مقایسه با هم نبودن، یعنی کسایی مثل هیتلر و لنین و استالین و … با رهبر المان شرقی خیلی تناسب نداشتن ولی بازم جهت اطلاع پیدا کردن سرگذشت رهبران خوب بود،