عالی بود در مورد دیکتاتورهای معروف فقط میدونستم.در مورد هر دیکتاتور از ظهور و اوج تا سقوطش تو بیست سی صفحه نوشته
        

          «قرن دیکتاتورها» تقویم زمانی خودکامگان را نشان می‌دهد: هفته‌های اول بسیار سرنوشت‌ساز است چرا که او باید قدرتش را تحمیل کند و شرایط جامعه را به وضعیتی پادگانی سوق دهد که خودش فرمانده آنست. بعد مخالفان را طرد و رسانه‌ها و روشنفکران را سانسور کند. رقبا تبعید و جاسوسان تکثیر می‌شوند. سپس جنگ قدرت در حلقه نزدیکان دیکتاتور بالا می‌گیرد و گاه یکی ترفیع می‌گیرد و دیگری تنزل می‌یابد. بعد از همه این‌ها دیکتاتور می‌فهمد نمی‌تواند با رعب و وحشت و سرکوب کشور را اداره کند؛ پس چهره شهر را تغییر می‌دهد، پل و بزرگراه و فرودگاه و کاخ می‌سازد. دیکتاتور فقط نویسنده داستان‌های تخیلی نیست، بازیگر و کارگردانی برجسته هم هست. از روی بالکنش‌ از پشت تریبون ورزشگاه به مناسبت کنگره حزبی واحد برای مردمش داد سخن می‌دهد. زمزمه می‌کند، زوزه می‌کشد، آروغ می‌زند؛ به کلمه‌ها چنگ می‌زند. سیرکی بزرگ حضورش را همراهی می‌کند. اسطوره‌های احیا شده و دینی که او پیامبرش است، به شکوه و جلال، تجلیل‌ها و آیین‌های جدید نیاز دارد: کمی زرق و برق و نمایش چشمگیر. با هیاهوی بسیار مردان چابک عضلانی و دختران جوان پاکدامن، دسته‌های سربازان، ورزشکاران و سلاح‌ها را به صف می‌کند. در حالی که گل‌ها و نشان‌ها و بیرق‌ها را حمل کرده‌اند و آن‌طور که باید خود را آراسته‌اند. به تعبیر جالب الیاس کانتی در کتاب «توده و قدرت»، دیکتاتور بازمانده‌ای مبتلا به پارانویاست و «از میان انسان‌ها او کسی است که کمتر از همه خواهان مردن است...احساس خطر هرگز دست از سرش برنمی‌دارد.»



به قلم سرگه بارسقیان، مجله‌ی فرهنگی و هنری بخارا، شماره‌ی 150، خرداد و تیر 1401.
        

          اگر وقت ندارید در مورد هر دیکتاتور مطالعه کامل داشته باشید
می تواند گزینه خوبی برای مطالعه باشه
        

          همونطور که ازاسمش میشه حدس زد ، بیست تا از دیکتاتورها که در قرن بیستم (  به قول نویسنده قرن تکثیر دیکتاتوری ) به قدرت رسیده اند را انتخاب کرده و خلاصه ای از زندگیشون  رو توضیح داده البته جای یکی دو نفر توش خالیه . شخصا خودم اسم پونزده تاشونو شنیده بودم ! این سرگذشت ها رو به قلم واحدی نوشته نشده اند و هرکدومشون رو یه نفر نوشته.یه چیزی که واسم جالب بود ، گاهشمار خیلی خیلی جذاب آخر کتاب بودکه خودش اندازه چند جلد کتاب ارزش داشت به نظرم .این که چه رویداد مهمی تو فلان کشور ، قبل یا بعد کدوم رویداد مهم تو یه کشور دیگه رخ داده ، یک دید جامع و کلی به خواننده می ده .
در کل کتاب جالبه، البته بعضی از دیکتاتورها خیلی بنظرم قابل مقایسه با هم نبودن، یعنی کسایی مثل هیتلر و لنین و استالین و … با رهبر المان شرقی خیلی تناسب نداشتن ولی بازم جهت اطلاع پیدا کردن سرگذشت رهبران خوب بود،