کتاب شامل چند داستان بود که واقعا قلم قشنگی و جذابی داشت.. دوتا از داستان‌ها کمی مبهم بودن اما در کل قشنگ بود وااقعا🥲🥲 
      

        هرکتابی که نام مادرمون توش بیاد، قطعا ارزشمنده و جاش روی چشم ماست.
.
.
اما نقد من بیشتر در مورد قلم کتاب بود. حس می‌کنم نوشته‌های آقای عسکری اگر در حد کپشن و پست‌های تلگرامی باشند خیلی بهتر و جذاب‌ترند. بند بند کتاب رو اگر به خودی خود در نظر میگرفتم زیبا و خواندنی بودند. اما در ادامه‌ی هم، گاهی از جذابیت کلی و کشش داستان کم می‌کند..
      

        متاسفانه فقط سوژه اوایل کتاب جذاب بود اما داستان قوی‌ای نداشت، به شخصیت‌ها خوب پرداخته نشده بود و پایان خوبی نداشت..
      

        بی‌نور فاطمه(س) نمی‌توان به خوشبختی رسید..
      

        چهار سال یا شش سال یا هشت سال زنده‌گی دانشجویی فقط تو را از زنده‌گی واقعی دور کرده است. همین. تازه نه فقط به اندازه‌ی همین مدتی که وقت صرف کرده‌ای، که پاره‌ای اوقات به قاعده‌ی یک عمر از زنده‌گی پرت میفتی. چرا؟ برای این که دانشگاه دستگاه فکری تو را قرمقات کرده‌است. چیزهایی یادت داده‌است که در هیچ کجای این ملک به کارت نمی‌آید و اتفاق را در ممالکی که از ایشان علم را ترجمه کرده‌ایم بیشتر به کار می‌آید. چه باید کرد تا خود را عاطل و باطل نپنداریم؟
      

         یه کتاب خیلی کوتاهی از گفت‌وگو با همسر شهید اندرزگو، و واقعا ضعیف. نمی‌دونم حس می‌کنم مشکل از نوع مصاحبه و سوالا بوده، چون واقعا یطوری روایت شده بود که انگار همسرشون ذره‌ای نقش نداشتن و حتی اغلب بی‌خبر و سرگردون بودن. واقعا بعید می‌دونم همچین شکلی بوده باشه زندگیشون‌..
      

        خیلی برام قشنگ و جالبه که همیشه و تو همه‌ی داستانا، یه مادر محکم و مقاوم پشت صحنه بوده.. همونطور که آقا هم می‌گن "اگر مادران و همسران شهدا بی‌صبری نشان می‌دادند، شوق جهاد در راه خدا و شهادت در دل مرد‌ها می‌خشکید." تا ابد مدیون زحمات رزمنده‌ها و دل مادران و همسرانشونیم‌.
روند و قلم داستان هم بسیار جذاب و گیرا بود..