نمیدونم در موردش چی باید بنویسم و چجوری کانکشنم با این کتاب رو توصیف کنم... سالها با فیلمش ارتباط داشتم و الان دیگه این ارتباط قطع نشدنیه... تا مدت طولانی گوشه‌ای از وجودم به چارلی، سم، پاتریک و همه‌ی شخصیت‌های دیگه‌ی این کتاب گره خورده‌ست...
لاو آلویز، یاسمن.
      

        معمولا کتاب هایی که خودم در کودکی نخواندم رو به بهانه ی خواهرم میخرم:))
اما این کتاب حتی برای خواهرم هم کودکانه بود ولی دلیل قانع کننده ای نبود برای اینکه نخریم و نخوانیمش
      

        خدا پدر مادر نویسنده/مترجم/ناشر رو بیامرزه که آخر هر فصل یک خلاصه نکته یه صفحه ای از کل فصل نوشته بود
      

        از اونجایی که خواهرم کتاب کودک رو خیلی نمیپسنده و چندساعته تمامش میکنه رفتیم سراغ کتاب های نوجوان
با این شرایط که اول من میخوانمش تا ببینم با توجه به فرهنگ خانواده مون مناسب سنش هست یا خیر
اینم از اون دسته کتاب هاست.
که مناسب دنیای تازه نوجوان ها بود و خواهرم درک نمیکرد قطعا پس رفت تو کتابخونه
اما وقتی وارد متوسطه شد قطعا سریع به دستش میرسونم
کتاب خیلی خوبی بود
و چون منم وقتی بچه بودم از دلدرد استرسی رنج میبردم کانل درکش کردم
      

        کتابی که اول دبیرستان خواندم و آخرین کتابی بود که از این سبک خواندم
      

        کآشوب روایت زنده ماندن روضه در گذر زمان است
گزارشی صادقانه و عینی از رویدادها یی که همین روز هااتفاق افتاده اما هنوز در سایه ی واقعه ی سال ۶۱ است.
راویان از نسبت شخصی و زیسته‌شان با مجلس روضه نوشتند.
آمیختن طعم و لحنِ خُرده روایت های شخصی، روایت فراگیر تری آفریده که هویتی مستقل مستقل از اجزای خُردِ خودش دارد.
کنار هم چیدن این صداهای فردی،به گزارش یک پدیده بدل شده؛
روایت یک کآشوب.
      

        اولین کتاب پس از کنکور به پیشنهاد کوله گردها بود
قبلا چندبار شروعش کردم اما دوستش نداشتم
ولی ایندفعه ورق برگشت
دوستش داشتم
      

        اواسطِ سال دوم کنکور تجربی خواندمش و متشکرم ازش که باعث شد بالاخره مطمئن بشم که من آدمِ پزشکی خواندن نیستم و قدم هام رو برای تغییر رشته و مهندس شدن محکم تر کرد:)
      

        معمولا کتاب هایی که خودم در کودکی نخواندم رو به بهانه ی خواهرم میخرم:))
اما این کتاب حتی برای خواهرم هم کودکانه بود ولی دلیل قانع کننده ای نبود برای اینکه نخریم و نخوانیمش
      

        قطعا قطعا قطعا در حق این کتاب کم لطفی شده!
اثر فانتزی ای که کاملا نوآورانه بود و در عینِ رنگ تخیل داشتن ، برای هر حرفش سند و مدرکی داشت!
و اما حس من به کتاب
انقدر درش غرق شدم که یادم میرفت زیر جملات مهم و خوبش خط بکشم ولی در همین حال فکت هایی که بیان میکرد انگار تو ذهنم ته نشین میشد و بعد با دانسته هام آمیخته میشد!
در همین حال قلم روان و در عین حال قوی نویسنده واقعا مجذوبم کرد
و سوالاتی که انقدر به جوابشون ناامید بودم که دیگه پرسش نبود برام رو جواب داد و ذهنم رو باز کرد...
.
ولی یکم طول کشید خوندنش به دلیل اینکه شب ها نمیتونستم بخونمش چون میترسیدم
      

        از رمانای زرد خوانده شده در ۱۳ سالگی و ورود رسمی به دوران نارنجیِ نوجوانی:)
اصلا توصیه نمیکنم
      

        مقل اینکه بلای شک همیشه در افکار آدمی میخزیده
چه در دنیای غریبانه ی غیبت امروز
و چه در دنیای غریبونه ی امامت امام حسین
اول و آخر اونقدر عاقل و فهمیده نیستیم که خودمون کامل درست رو از غلط تشخیص بدیم
باید وصل باشم به حق مطلق در زمین
وصل باشیم و حرکت کنیم
هیچ حق مطلقی به جز معصوم در زمین وجود نداره
هرچقدر هم خودمون رو به این ور و اونور وصل نگه داریم بالاخره دیر یا زود متوجه خطادار بودنش میشیم
پس هیچوقت از هیچ چیزی به جز حق مطلق مطمئن نباش...
.
.
.
پ.ن:خیلی جالبه که هرکس قشر مخالف خودش رو در سیاست، لشگر یزید میبینه:) حتی خود آقای کرمیار نویسنده ی محترم این کتاب...
      

        این کتاب را در شانزده سالگی خواندم
زمانی که در جستجوی کتاب زرد بودم
و لیست خاصی برای کتاب هایی که قرار بود بخوانم نداشتم
هم روحیه ی "عاشقانه طلبی" من را ارضا کرد و هم اطلاعاتی تاریخی به من داد
سه روزه خواندمش
و یادم هست که دوستش داشتم...
      

        این کتاب به من یادآوری کرد که"مذهب بدون موضع به غایت درست که برود به ترکستان میرسد و نمیشود به مفاهیمی چون حق و باطل باور داشته باشم و به پیرامون خودم بی اعتنا بمانم"
      

        از مزایای کتاب خواندن ، سفر در زمانی است که در آن نزیسته ای ، تجربه ی شخصیتی که نداشته ای ، تصمیم گیری های صحیح و غلطی که عواقبش را میچشی... من در این کتاب هم عمر سعد شدم و هم حر،
هم زهیر و حبیب و هم ضحاک و...
هم شیرینیِ محبت اباعبدلله را چشیدم و هم حس سنگین رانده شدن را تجربه کردم...
کتابی بود که به حال و هوای محرم نزدیک بود و لذت بردم.
اما چرا ۳ ستاره...
چیزی که در کتب برادران شجاعی به چشم میخورد القای اطلاعات جمع آوری شده در قالب توصیفات فراوان و لغت های تکرار شونده است("تفته" در این کتاب و "هیات" در کتاب کمی دیرتر از سید مهدی شجاعی) که چهره حرفه ای ندارد.
ولی درکل اگر قرار بود در زمان سفر کنم، به یاسمنِ دبیرستانی پیشنهادش میکردم.
همون قدر که رمان های کلاسیک رو به یاسمنِ راهنمایی توصیه میکردم.

همین:)