چی میتونم بگم جز اینکه بعد خوندنش میخکوب شدم و مو به تنم سیخ شد؟ عجب شاهکار کوتاهی بود این کتاب:)))
      

        احتمالا اگر هفت سال پیش با این کتاب آشنا شده بودم بیشتر ازش لذت میبردم، حقیقت اینه که با شوخی‌های نویسنده نخندیدم، از ریش سپیدها بیشتر از هرچیزی متنفر بودم و علت قیاس زندگی نویسنده با داستان رو هم بی‌معنی دونستم. تنها علتی که به خوندنش ادامه دادم این بود که دوست داشتم حداقل آموخته کوچکی از افسانه‌ها و داستان‌های گذشته بدونم و به همون دلایلی که بالا اشاره کردم، دقیقاً مطمئن نیستم کدوم بخش‌ها رو به عنوان اصلیت داستان باید در نظر بگیرم و کدوم بخش ها رو حذف کنم‌. 
      

        کاراوال به طرز بی‌رحمانه ای از همه کتابای فانتزی عمرم با اختلاف جلو زد😭✨️؛ 
نمیدونم از کجا شروع کنم برای حرف زدن ازش و واقعا زبونم قاصره از زیباییش، پلات توییست قویش و همه چیزش، یعنی شما هم ترس داشتی تو این کتاب هم شوک هم عشق هم نگرانی هم ماجراجویی؛ اصلا یه پکیج کامللللل بود😭✨️✨️✨️
آیا پیشنهادش میکنم؟ خوندنش رو صددرصد ولی خریدنش رو با توجه به قیمت بالاش نه، اگر کتابخونه، آشنا یا جایی رو میشناسید که امانت میده، امانت بگیرید یا دست دومش رو بخرید🫴🏻 
متاسفانه نمیتونم خلاصه ای ازش بهتون بدم که حاوی اسپویل نباشه💔
      

        به عنوان آخرین کتاب سال، یه شاهکار بود؛ بهتون قول میدم نمیتونید پایانش رو حدس بزنید؛ ۱۰۰-۱۵۰ صفحه اول براتون ممکنه خسته کننده باشه اما بعید میتونم بعد از اون به راحتی بتونید زمین بذاریدش:))) 
یه گوشه از قلبم همیشه متعلق به این کتاب خواهد بود🥲💘
      

        به عقیده من، کتاب جنایی خوب کتابیه که نتونی قاتل رو حدس بزنی و در عین حال مدارک موجود بر علیهش با عقل جور بیاد و وقتی نویسنده این کار رو به خوبی انجام داده، نمیشه ایرادی ازش گرفت✨️
      

        تو سبک "در جست و جوی آلاسکا" بود و آیا دوستش داشتم؟ نه. هیچکدومشون برام جذاب نبودن و سبک جفتشون برام آزار دهنده بود. تا پنجاه-صد صفحه اول همش منتظری یه اتفاق جذاب بیفته و از صفحه پنجاه ویک-صدویک فقط میخوای تموم شه چون حوصلت ازش سر رفته 
      

        این کتابو لای کتابای کتابخونه مدرسه پیدا کردم؛ وقتی برش داشتم فکر کردم قراره با یه کتاب کلاسیک مواجه شم ولی هنگام خوندن فصل دو غافلگیر شدم و دیدم: عع حاجی این که داستان کوتاهه🫡😂
در کل بخوام بگم برای منی که با داستان کوتاه ارتباط نمیگیرم نسبت به سایر چیزایی که خونده بودم روون تر بود؛ اوایل کتاب حدس پایان داستان ها سخت بود ولی انگار از یه جا به بعد عادت میکردی که نزدیک ترین آدمو مقصر بدونی و پایانو برخلاف تصورت بسازی و آخرش همین میشد
      

        من طرفدار پایان های شاد نیستم ولی پایانِ این کتاب به دلم نشست؛ از صفحه اول منتظر زمانی بودم که آدرین و ونسا احساسشون رو به هم بیان کنن؛ شاید ظالمانه به نظر برسه ولی منتظر زمانی بودم که آدرین بشکنه و ونسا منزوی شه🫠😂؛ و وقتی به اون قسمتش رسید درحالی که بابتش خوشحال بودم از غمِ شخصیت ها گریه کردم:) 
خلاصه که کتاب و روند داستان رو دوست داشتم و شاید اگه آخرش ونسا میمرد پنج ستاره کامل میدادم:›😂
      

        نسبت به بقیه کتاب های فریدا مک فادن بیشتر دوسش داشتم؛ هیجانش، روند داستان و راز هایی که داشت و اینکه اصلا اصلا قابل پیش بینی نبود🫠
      

        باهاش ارتباط نگرفتم؛ روند داستان بی نهایت کند بود و همه چیزش خیلی بیش از اندازه مصنوعی بود. دختری که تو کتابفروشی کار میکنه و عاشق نویسندگیه، پسری که تو کافه کار میکنه و عاشق موسیقیه، هردوشون از هم خوششون میاد، خیلی به هم میان، دیوانه وار عاشق همن و این عشق بعد مرگ سم هم ادامه داره و تماس جولی توسط او جواب داده میشه‌‌. 
برای منی که یه کتابو میتونم در حداکثر دوهفته تموم کنم قشنگ چهارماه طول کشید تموم کردنش و یه بار هم مجبور شدم به کل کتابو بذارم کنار🗿
      

        راستشو بخوایین انتهای کتاب غیرقابل پیش بینی بود که میشه گفت از طرفی دوستش نداشتم چون هیچ اطلاعاتی نبود تو طول داستان که ذهنم رو درگیر کنه و بهم یه سرنخ بده یا حداقل اشاره خیلی ریزی به قاتل کرده باشه و وقتی قاتل مشخص شد خیلی جا خوردم چون تو طول کتاب مدرکی علیهش نبود و خیلی خیلی زیاد نیاز به توضیح داشت که چرا این فرده و چه داستانی پشت نیتش بوده🫠
      

        راستش نسبت به هری پاتر خیلی خیلی ضعیف تر بود و من فقط با تصور اینکه یه شاهکار مثل هری پاتره خریدم ولی خب اونطوری نبود و به درد بچه های تا چهارم دبستان میخورد به نظرم🫠
      

        جلد یک "ما تمامش میکنیم" رو بیشتر دوست داشتم🕶
      

        به طرز غیر قابل پیش بینی ای غیر قابل پیش بینی بود😂✨️
      

        خیلی متفاوت و بامزه بود برای هدیه دادن به دوستاتون پیشنهادش میکنم:)🥲