عجیب و غریب و دارک. 
        

          از اون کتاباست که اگه بخوای به کسی معرفی کنی می گی برا آخرش بخون.
ولی اصلا نامتعادل بود کتاب رو دوست نداشتم، روند خیلی کند و قاتی پاتی اول کتاب و پایان وحشتناک. (موضوع کتاب کلا یکم ناجوره)
ولی همه این ها به کنار شخصیت پردازی کتاب بی نظیر بود.
می تونم تک تک شخصیت ها رو کامل تصور کنم.
        

          خیلی دوسش نداشتم . فقط آخر کتاب هیجان داشت و رویه اول داستان تا نزدیک آخراش کسل کننده بود و خیلی تینیجری بود برام . 
دختری که تنهاست و با دو پسر دوست میشه که هر کدوم مشکلاتی دارن در روابط و خانوادشون . 
واقعا پیشنهاد نمیکنم که بخونین
        

          به نظرم روند داستان اصلا جالب نبود ولی پایانش خوب بود.
کتاب محیط و شخصیت های عجیبی داشت و توصیفات نویسنده برام جالب بود.
        

          تو سبک "در جست و جوی آلاسکا" بود و آیا دوستش داشتم؟ نه. هیچکدومشون برام جذاب نبودن و سبک جفتشون برام آزار دهنده بود. تا پنجاه-صد صفحه اول همش منتظری یه اتفاق جذاب بیفته و از صفحه پنجاه ویک-صدویک فقط میخوای تموم شه چون حوصلت ازش سر رفته 
        

          این چه کتاب بیمارگونه ای بود که خوندم؟ ::::::) 
خیلی کوتاه بود، ولی خیلی منو بهت زده کرد... 
تا فصل 13 روند کند و روزمره و عادی داشت و حتی داشتم به این فکر میکردم که ادامشو نخونم ولی با فصل 13 و 14 واقعا وحشت کردم و میخواستم فقط برای کایل گریه کنم.... 
اصلا انتظارشو نداشتم داستان اینجوری پیش بره.... 
و همچنین پایانش به شدت وحشتناک و غیر عادی بود و واقعا برام سواله نویسنده همچین چیزی چجوری به ذهنش رسیده😭😂
ولی هنوزم که به فصل 13 فکر میکنم واقعا گریم میگیره و اعصابم بهم میریزه:) 
یه جنایی عجیب و خوفناک و کوتاه بود و متن روونی داشت.... 
بنظرم بخونیدش و مثل من بهت زده بشید:) 
(دلم میخواد سریالشو ببینم ولی امادگی اون صحنه های فصل 13 رو ندارم💀💀) 
        

          داستانش به دلم نبود اخراشم کلا چیزی که تصورشو میکردم پیش رفت و کسی قاتل بود که فکرشم نمیکردم  و پر از تجاوز و پدوفیل بازی و قتل و فوش و اینا بود
        

          ترجمه واقعا روان و عالی بود اما راجع به خود داستان.
فضای کتاب و نوع روایت بسیار من رو یاد کتاب چیز های تیز می انداخت( کما اینکه اون کتاب پر از نکته بود و به نظرم شاهکار بود ) اما این کتاب اونقدر ها نیاز به داستان سرایی نداشت میتونست یه داستان کوتاه خوب باشه . پلات توییست قشنگی داشت .
        

          اوه این کتاب ...
خب خوندن که نه چون این کتاب رو صوتی گوش دادم ولی خب حتی گوش دادنش هم یه بخش هایی به شدت آزار دهنده می شد و دلم می خواست همینطوری رهاش کنم و فقط به این دلیل ادامه می دادم که شاید چیزی داشته باشه که ارزشش رو داشته باشه ولی به نظر من نداشت ، مشکلات روانی شخصیت ها ، رفتار هاشون و ... واقعا اذیتم می کرد 
واقعا پیشنهادش نمی کنم ، روند داستان یه جاهایی زیادی حوصله سر بر میشه و اینکه روند زمانی مشخصی نداره از گذشته به آینده بدون هیچ ترتیب مشخصی در حال گردشه و... به طور کلی اصلا جزو مورد علاقه های من نیست
شاید فقط بشه گفت پایانش یکم بهتر بود ...
        

          از نظر من واقعا تلف کردن وقت بود 
روند داستان بشدت طولانی و حوصله سر بر بود در حدی که چند بار میخواستم کلا بزارمش کنار
و کاملا قابل حدس (البته برای من)
اصلا به هیچکس معرفیش نمیکنم
ولی خب  اینا نظر منه و ممکنه یکی دیگه شدیدا دوسش داشته باشه 

        

           مردگان تابستان: یک روایت سرد در گرمای تابستان
قلم نویسنده در مردگان تابستان بیش از آن‌که خواننده را وارد دنیای داستان کند، او را در لایه‌ای از ابهام، جملات نیمه‌جان، و توصیف‌های بیش‌ازحد غوطه‌ور می‌سازد. نویسنده با سبک موج‌دار و پر از سکوت و ایهام تلاش کرده فضای ذهنی شخصیت‌ها را بسازد، اما به‌جای انتقال عمق، گاه به ورطه‌ی تکلف و کندی می‌افتد.  
داستان روایت چندانی ندارد که خواننده را بکِشد؛ یک مسیر خطی، فاقد کشمکش جدی، و خالی از نقطه‌های پرتنش که تبدیل به توقفی طولانی در فضای خنثی می‌شود. شخصیت‌ها حضور دارند، اما آن‌قدر در سایه و خاطره باقی می‌مانند که نمی‌شود با آن‌ها ارتباط برقرار کرد.  
 نکات مثبت کتاب:
- فضای نوستالژیک و استفاده از فصل تابستان به‌عنوان استعاره‌ای از رکود و گرما خوب پرداخت شده.
- در لحظاتی معدود، نویسنده موفق به خلق حس‌هایی ظریف مثل خفقان خاطره یا گم‌شدگی در گذشته شده.
- اگر با ادبیات روان‌محور و ایهام‌دار خو گرفته باشی، سبک می‌تونه جذاب باشه… البته فقط در صورتی که حوصله‌ی زیادی داشته باشی.
-پایان کتاب ناگهانی و دوپهلوست؛ برای بعضی‌ها تکان‌دهنده و جذاب، برای بعضی‌ها بی‌منطق و آزاردهنده. کاملاً بستگی به نگاه خواننده داره‌.
 اشکالات اصلی
- کندی بیش‌ازحد: ریتم روایت بیشتر شبیه درجا زدن است تا پیش رفتن.  
- زبان متکلف: واژه‌ها گاه آن‌قدر پیچیده‌اند که اصل معنا را دفن می‌کنند.  
- عدم انس با شخصیت‌ها: هیچ‌کدامشان به سطحی از شناخت یا نزدیکی نمی‌رسند.  
- تأثیرگذاری پایین: در پایان کتاب، نه تحول عاطفی مانده، نه سوال، نه شگفتی.
 آیا از نظر من قابل توصیه است؟ نه. این کتاب رو نمی‌شه به اکثر آدم‌ها پیشنهاد کرد هم بخاطر داستان منزجرکننده‌ای که داره و هم بخاطر اینکه احتمال اینکه یک فرد از این کتاب خوشش بیاد کمتره.
📌با این حال برای چه کسانی ممکنه مفید یا جالب باشه؟
- عاشقان سبک روان‌محور و هنری : ممکنه از لایه‌های ذهنی شخصیت‌ها خوش‌شون بیاد 
- نویسنده‌ها یا منتقدان ادبی : می‌تونن ازش به‌عنوان نمونه‌ای برای تحلیل قلم شاعرانه اما غیرروایی استفاده کنن 
- کسانی که دنبال فضای سنگین و بی‌حادثه هستن: اگه می‌خوای فقط حس‌و‌حال بخونی، شاید بتونه قابل تحمل باشه 
😴 برای چه کسانی حوصله‌سربره؟
-خوانندگان داستان‌محور: دنبال رویداد، گره‌افکنی، و کشمکش؟ فراموشش کن 
- مخاطبان جوان یا تازه‌کار: احتمالاً احساس خستگی، سردرگمی، و بی‌حوصلگی می‌کنن 
-علاقه‌مندان به شخصیت‌های قوی: چون در این کتاب، شخصیت‌ها مثل مه عبور می‌کنن و هیچ‌وقت واضح نمی‌شن .
        

          مردگان تابستان رو یادمه یه مدت بعضی از انلاین شاپ های اینستا و تلگرام سعی کردن ترندش کنن و خب به همین دلیل به من این کتابو کادو دادن و خب از یه طرفی نقد های منفی خیلی زیادی درموردش دیدم و به خاطر همین اصلا سطح انتظار بالایی ازش نداشتم. و صرفا دیدم تو کتابخونه‌ام هست و الان تابستونه و کتاب کوتاهی هست تصمیم گرفتم بخونمش و خب با وجود اون سطح توقع پائین، بهتر از چیزی بود که فکرشو می‌کردم.

فکر کنم یکی از دلایلی که باعث شد کتاب برام جذاب بشه، اون پس زمینه روانشناسی و پرداختن به یکی از اختلال های جالب بود و برای منی که رشته‌ام روانشناسیه بیشتر جذبم می‌کنه تا کسی که به این مباحث علاقه نداره ولی خب فکر نکنین این جمله من به معنای یه پردازش قوی و دقیقه، پردازش در حد روایت داستان و پیش بردن رونده.

راستش ترجمه کتاب خیلی مورد پسند من نبود، نشد باهاش خیلی ارتباط بگیرم و حس میکنم شاید ترجمه به یک شکل دیگه صورت می‌گرفت کتاب گیرا تر میشد.

پردازش مکان نویسنده به طرز عجیبی به دلم ننشست، یه جاهایی توصیف خیلی زیاد کسل کننده صورت گرفته بود و یه جاهایی اصلا توصیفه غیب شده بود یا توصیف ها خیلی مبهم بودن و به خاطر همین از یه جایی به بعد پردازش مکان نویسنده برام خسته کننده شد. وگرنه ابهام اونقدر زیاد و غیر قابل تحمل توی مکان های کتاب نبود.

پردازش شخصیت از مکان بهتر بود، کاراکتر ها قابل لمس تر و مطابق تر بودن. ایرادی که می‌خوام بگیرم اینه که به شخصه این حجم از فضای دارک و رفتارای این مدلی رو نمی‌تونستم با گروه سنی شخصیت های کتاب تطبیق بدم و یه جورایی برای من غیر قابل باور بود که بچه های ۱۳-۱۴ ساله همچین کارایی بکنن، هرچقدرم مشکل و اختلال های روانی داشته باشن! (که احتمالا مشکل نویسنده‌اس چون بلاخره این نوع مشکلات سن و سال نمیشناسه و نویسنده نتونسته این مورد رو طبیعی جلوه بده.)

هیجان کتاب نسبتا خوب بود، رو کردن مرحله‌ای دیتا توسط نویسنده باعث شده بود کتاب زیر دویست صفحه‌ای گیرایی خاص خودشو داشته باشه.

درکل، با توقعات سطح بالا اگه نرین سراغش، احتمالا سرگرمتون میکنه و برای مدتی با روند داستان همراه می‌شین. ولی به نظرم راه های بهتر و مفید تری برای مطالعه درمورد اختلال ها و حتی خوندن یه داستان و پرونده جنایی هست که لازم نباشه این کتاب رو بخونین. چون به شخصه خودم هنوز نمی‌تونم تشخیص بدم که آیا این کتاب ارزش داشت حتی برای یه بار خوندن یا نه؟