تو اوج ناامیدی خودکشی نکنید حسرت نخورید نخواین ک جای کس دیگه ای باشین یکم صبر کنید صفحه بعدی زندگی ورق برمیگرده
        

          یادمون باشه تمرکز روی ای کاش های  زندگی ، زندگی کردن  رو از ما میگیره 
        

          کتاب جالبی بود و منو به فکر فرو برد. ارزش حداقل یکبار خواندن رو داره پیشنهاد میکنم بخونید.
        

          داشتم به این فکر می کردم که چی میشد که به همه ی ما مث نورا یه فرصتی میدادن که توش بتونیم زندگی هایی که تجربه نکردیم زندگی کنیم... دفتر حسرت هامونو میدادن دستمون و میگفتن بفرما این شما و این حسرت هاتون؛حالا شما مختارید که اونا رو زندگی کنید یا نه بزارید همونجا باقی بمونن.اونموقع بود که میفهمیم چه حسرتها که نخوردیم و چه حسرتهایی خوردیم که ارزششو نداشتن(:
        

          کتابخانه نیمه شب یه استفاده استعاره‌ گونه‌ست از جهان های موازی؛ برای اینکه این نکته رو به شما بگه که:
زندگی کردن همیشه بهتر از زندگی نکردنه چراکه همیشه زندگی بی نهایت شکل های متفاوت داره که حتما میتونه تو رو راضی کنه.
به این فکر کن که تو میتونستی رقم زننده ی بهترین این بی‌نهایت احتمال ها باشی. 
پس نا امید نشو!
        

          کاش حافظه م پاک میشد که دوباره بتونم بخونمش.بعد از خوندنش امید به زندگیم خیلی بیشتر شد اما از اونجایی که ما انسانیم و ناسی(فراموشکار)، اثرش بعد از یه مدت میپره و نیازه که هی به خودت یادآوری کنی که این کتاب بهت چی گفته. 
        

          با این که خیلی معروفه اما من نپسندیدم. چون حس کردم خیلی یکنواخته 
        

          داستان زیبایی داره، نمیتونم بگم نکات آموزنده ای داره ولی شمارو به فکر وا میداره و باعث تأمل  در شما میشه
        

          کتابه خوبیه و آدم باهاش احساس همدردی میکنه و اگه امید به زندگی ندارید حتما این کتاب رو بخونید👌
        

          داستان یکدست نیست. خوب شروع میشه. خوب هم پیش میره. گرچه میشد عالی هم باشه. روابط علی و معلولی در داستان رعایت نشده. اونجایی که نورا یکی یکی موقعیت های زندگیشو از دست میده و رهاشون میکنه، مشخص نیست که چرا این کارو میکنه. حتی اگر آدم دمدمی هم هست، نویسنده باید با من درمیون میذاشت.
داستان نسبتا خوب پیش میره تا اونجایی که داره زندگی های مختلفو تجربه میکنه. داستان افت میکنه. خیلی زیاد. نویسنده فقط حرف میزنه و همینجاس که احتمالا خیلیا داستان رو رها میکنن. از تجربه ی زندگی آخر به بعد، داستان دوباره به اوج برمیگرده. دوباره جون میگیره. و خوبه که همینطوری هم تموم میشه.
        

          واقعا کتاب خیلی خوبی هست من رو در خودش غرق کرده بود زمانی که اصلا حال خوبی نداشتم می‌توانستم همدردی کنم و خیلی کمک میکرد این حس همدردی:)
        

          برای آدمایی که پر از حسرتن مناسبه 
این کتاب واقعا بستگی به سلیقتون داره 
اما در کل ارزش خوندن داره و کتاب خوبیه 
        

          تعریفش را خیلی خیلی شنیده بودم. خواندمش اما از جایی به بعد تنتها برای آنکه تمام شود ادامه میدادم. برای من جذابیت خاصی نداشت و از همان ابتدا انتهایش را حدس میزدم. شعارگونه بودن به خصوص در فصل های انتهایی خیلی به چشم می‌آمد و اینکه من مدام وسط های کتاب یاد کتاب "آنسوی مرگ" میوفتادم. :))))) ربط زیادی ندارد اما پیشنهاد میدهم آن را هم بخوانید. حداقل میدانید که آن حقیقت است. :)
        

          کتاب بهم نشون داد گاهی درست ترین انتخاب ها دور ترین انتخاب هاست . فردی که خوشبختی زندگیت با اون به وجود میاد اما همیشه فراموشش می کنی .
یاد گرفتم که زندگی فرصتی کوتاهه پس به دنبال بهترین زندگی خودم باشه تا کتاب حسرت ها زیادی سنگین نشه

        

          ..
قبل از خوندن این کتاب تعریفای زیادی ازش شنیده بودم، ولی وقتی خوندمش دیدم این تعریفا برای این کتاب خیلی کمه؛ کتابی ک بار ها ارزش خوندن داره، به معنی واقعه کلمه فوق العاده اس..
        

          بسیار قابل پیش‌بینی و کلیشه ای
از صفحه ی ۳۰ به بعد رو میتونستم حدس بزنم
چرا این کتاب اینقدر الکی اسم در کرده؟
        

          گاهی مشکلات کاری میکنند فکر کنیم فقط خودمانیم و مرگمان به خودمان ربط دارد اما متوجه نیستیم همین حضور ما ، کارهای عادی ما و صحبت های سطحی روزانه ما چقد روی اطرافیان تاثیر داره 
برای امید به زندگی همین کافی هست که نقش خودمون رو توی زندگی عزیزان و اطرافیان کشف کنیم 
        

          به نام او...
اول و آخرش خوبه
وسطاش یک مقدار طولانی و خسته کننده میشه
اما در مجموع بعد از پایانش حس خوبی به آدم می‌ده 
احساس قدردانی
احساس تلاش و مبارزه
حال خوب 
و 
مهربانی
        

          تنها راه یاد گرفتن،زندگی گردنه.
        

          واقعا کتاب خوبی بود و الان که تمومش کردم از خوندنش حس خوبی دارم. نویسنده توی این کتاب، سعی داره ارزش زندگی رو نشون بده و واقعا هم توش موفقه و به نظر من تنها مشکل این کتاب این بود که پرکشش و جذاب نبود، طوری نبود که آدم دلش بخواد ادامه بده، و آخرش هم تقریبا از اولش مشخصه که چی میشه.
ولی خوشحالم که بیخیالش نشدم و نیمه کاره رهاش نکردم :)