"ولی آخر این همه رنج برای چیست؟ و ندا(منظورش ندا و نجواست) جواب داد: دلیلی نیست!برای هیچ! و همین" 
این جمله نقطه عطف متن! نمی‌دونم نقطه عطف بهش بگیم یا چی! بود.
ایوان همه‌ش از خودش می‌پرسید که کجا رو اشتباه کرده اما ندای درونش درست جوابش رو نداد. زندگی کردن برای دیگران، کار کردن برای دیگران، تشکیل خانوداه دادن برای دیگران نه برای تسّلا. وشادی دل خودش، اشتباهش بود.
"تقصر ما چیست؟ انگار ما مریض‌ش کرده ایم! من دلم برای پدر جان می‌سوزد اما او چرا ما را این جور اذیت می‌کند؟" 
به خودش اجازه و فرصت نداد از محبت خانواده‌ش بهره‌مند بشه😔حتی وقتی لحظه‌ی آخر پسرش دستش رو بوسید؛ و بهتر از دختر و همسرش نشون داد که دوستش داره، سعی نکرد محبت‌ش رو بپذیره.
      

        پیشنهاد می‌شود! 
از همون داستان ها بود، که دو شخصیت که زندگی های مستقلی دارند؛ در جایی غیرمنتظره از داستان، زندگی شون به هم پیوند می‌خوره. نمی‌شه گفت داستان! بهتره بگم روایت. 
روایتی از جنگ! کج‌فهمی! و نامردی!
هیچ وقت راجع به افغانستان نخونده بودم! کنجکاو هم نشده بودم! هیچ وقت از خودم نپرسیده بودم چرا مهاجر اففان داریم!! 
با گوش دادن این کتاب پاسخ پرسش های نپرسیده‌م رو گرفتم🥲.

      

        اولش با خودم گفتم: مرگ؟ مرگ که مشخصه چیه! من که هیچ حس ترسی از مرگ ندارم(از وقتی زندگی پس از زندگی رو دیدم) هر چند نمی‌شه گفت این حرف درسته، برای من تا زمانی که با چیزی روبرو نشم یا در موقیتش قرار نگیرم، دقیقا نمی‌دونم که چه احساسی دارم، مگر اینکه بار چندم باشه!. که مرگ فقط یک بار سراغ آدم میاد.

کتابْ درباره‌ی هراس از مرگ نوشته شده اما در حقیقت برای  زندگی‌ به کار برده می‌شود! 

 کنار آمدن با مرگ: ارتباط با دیگران، کنار آمدن با غم های گذشته، پذیرفتن خود و اشتباهات‌مان!

گاهی عصبانیت هایمان، لجبازی هایمان،‌ خواب ها و کابوس های روزانه مان که اصلا هیچ ربطی به مرگ ندارند، و تروماهای گذشته می‌توانند ریشه‌ی هراس از مرگ باشند؛ این جالب‌ترین نکته برای من در این کتاب بود.
      

        تا آخر شماره ۷ گوش دادم  و باهاش موافق نبودم.
پس بیخیالش شدم.

      

        خیلی خیلی ممنونم که این کتاب رو خوندم.
🥹🌻خیلی!
      

        یک ساعت وقت داشتم؛ پس این رو خوندم.
تا به حال کتاب علمی تخیلی نخوندم و نمیدونم چه امتیازی بدم.
.
یه داستانک عجیب که یه ایده‌ی عجیب رو تعریف می‌کنه!حس پوچی به آدم دست می‌ده!
اینجوری که دوست داری بری مریخ ولی تمی‌تونی پس یه خاطره ساختگی بسازی!!!😮‍💨 
شاید بعد ها از این سبک خوشم اومد🙃
      

        نمی‌دونم کی!؟ خوندمش.
قصه‌ی سنگ صبور🥲🌱
      

        این کتاب برای من مفید بود. اما فقط خوندن و دونستن نکات؛ باعث نمیشه در موقعیت های پیش‌آمده، دقیق عمل کنیم.
نویسنده ۸۱ قانون برای خانوم ها وضع کرده؛ تا بتونند با طرف مقابل‌شون ارتباط خوبی بگیرند. البته این قانون ها برای هر کسی قابل استفاده‌ هست.
.
.
.
بی خیال! هنوز اونقدر حرفه ای نیستم که نقد حرفه‌ای بنویسم.
راستش خیلی وقت بود توی طاقچه‌م داشت خاک می‌خورد.
در نتیجه رفتم تَه لیست کتابخونه‌م تو طاقچه و شروع کردم به خوندنش...
خیلی قوانین‌ش به روحیه و شخصیت من نمی‌خوره ولی یک دید کلی بهم داد. 
و 
ازش ممنونم. :)
      

        وقتی هنوز دانشجو نبودم، چیزی از کتاب خوندن نمی‌دونستم! فقط مجله ها و کیهان بچه ها رو میخوندم! 
گفتم اینجوره نمیشه! باید کتاب بخونم،‌من هیچی نمی‌دونم(هنوزم!!!).
پس یک کتاب کوچیک گرفتم. و خوندمش .... 
نمی‌دونم چقدر، فقط می‌دونم خیلی طول کشید....
      

        وقتی دانشجو بودم، خوندمش.
چیز زیادی ازش یادم نمیاد! 
فقط میدونم خیلی طول کشید تا تمومش کنم!!
      

        با سکوتم حرف هایم را بگویم بهتر است
اندکی پیچیده هستم؛ گنگ و مبهم نیستم!
      

        (حس بدی می‌گیرم وقتی به یک کتاب ۵ ستاره میدم و وقتی میخوام ستاره کمتر بدم؛ از خودم می‌پرسم چرا؟! در نتیجه چون در این مورد مبتدی هستم، همون ۵ ستاره خوبه)
کتاب یک ذهنیت مناسب در مورد زمان بهت یاد میده! 
زمان بدن انسان ها، زمان ذهن انسان ها!!!!
میگه هر رویدادی شروع داره، پایان داره ولی چرا ما میانه رویداد رو یادمون نمیاد؟  میانه ها مهم هستند. 

نکته ای که برام جالب بود این بود که کتاب رو دقیقا همون جوری به پایان رسوند. که خودش در مورد به پایان رسوندن کارها، بهم توصیه کرده بود!!!
[البته اینی که اینجا عکسش گذاشتم نیست!]
      

        خب! نمیدونم از کجا بگم...
فکر می‌کردم که این جلد آخره ولی نبود؛ و خوشحالم که ادامه داره!
متوجه نمی‌شم که چرا نقد های منفی داره، اما من دوستش دارم! 
فصل ۱ تا ۳ مکمل فصل آخر هستند و توی فصل آخر مشخص میشه که چرا "نیاسو"....
به نظرم؛ خیلی از ما شبیه پریانی هستیم که کوه بنفش سبب فراموشی ما، از نیای نیک نیاکان‌مون شده!!!
      

        وقتی اسم کتاب رو می‌خونی؛ فکر می‌کنی یک کتاب مستند از زندگی موجودات دریایی هست! ولی وقتی فهمیدم دارم نامه‌های یک هشت پا رو می‌خونم شگفت زده شدم!!!!
انتظار من از یک رمان رو برآورده کرد: خوندن نامه‌های هشت پا و به هم پیوند خوردن دو آدم از دو نقطه‌ی مختلف از یک کشور!
(چرا ۴ ستاره گذاشتم؟ چون معلمم و به‌ راحتی نمره کامل نمیدم😁❤️)