کتاب دیگری از مجموعه کتب عشق‌های فراموش شده:
کتاب روشنک و سپهرداد یک کتاب کمابیش تخیلی و عاشقانه است که منو برد به روزای بچگی که میرفتم کتابای افسانه‌ای میخوندم. از اون داستانا که یه جادوگر شاهزاده یا شاهزاده خانم رو طلسم میکرد و در آخرم این طلسم شکسته میشد و دل و دلدار بهم میرسیدن.

اما مطلب سنگ صبور فکر کنم تنها پوئن مثبت تو این کتابه که باعث میشه فکر نکنم وقتمو هدر دادم. خوندن این کتاب به دانستن این مطلب حقیقتا می‌ارزید وگرنه کجا قرار بود من بفهممش؟
        

          خیلی قشنگ بود🩷🫠
کاش انقد کوتاه نبود
        

          لحن داستان خیلی کودکانه و متاثر از کارتون‌های دیزنی و ترجمه‌های معمولی برادران گریم بود.
        

          انتظار نداشتم انقدر جمع و جور و کوتاه باشه، قشنگ بود، قشنگ، اما چرا ادامه نداره؟ واقعا خیلی کوتاه بود و دوست داشتم آخرش ادامه داشت 🥹❤️‍🩹
        

           این کتاب رو من صرفا بخاطر جلدش انتخاب کرده بودم ، اما کلماتی که داخل کتاب بودن و اون عاشقانه لطیفی که بین این دو نفر بود باعث شده هنوز بعد چهار سال باز یادشون بیفتم .
واقعا زیبا بود...
اگه یه عاشقانه لطیف و کوتاه میخواین حتما بخونیدش.
        

          به نام خدا 
این جلد هم تقریبا مثل باقی جلد ها بود ولی موضوع سنگ صبور خیلی برام جالب بود و باعث میشه کمی بیشتر دوستش داشته باشم ^^ 
        

          نمیدونم موافقین یا نه ولی بنظر من توی هر کتابی خاطرات زیادی پنهان شده، هر کتابی که میخونیم توی یک زمانی با احساسات و خاطرات مختلف همراه بوده🌱 . 
یادمه کوچیکتر که بودم هر پنجشنبه با خواهرم به کتابخونه محلمون میرفتیم، البته الانم قرارمون پا برجاست. 
ولی دیگه کسی نیست که مثل یک مادر مراقبم باشه، مثله یه رفیق همراهیم کنه و مثله یک خواهر مهربون در کنارم باشه. 

خواهرم اون زمان عاشقانه زیاد میخوند و البته دوست نداشت من اونارو بخونم(کوچولو بودم خب😂) 
از همون زمان رو دلم مونده بود که این مجموعه رو بخونم
مخصوصا روشنک و سپهردادو، 
چون با اون خیلی بیشتر خاطره داشت.. 
گذشت و من نتوستم بخونمش
هروقت که میرفتم کتابخونه سراغشو میگرفتم
حتی وقتی اون گفت نیست
من کتابخونه رو میگشتم تا مبادا اشتباه کرده باشه، 
تا اینه پنجشنبه هفته پیش بعد از ۶سال
بدون اینکه خودم به مسئول چیزی بگم
کتابو بهم تحویل داد🧡. 
و بلاخره دل به دل دار رسید؛ 
لحظه ای که کتابو به دستم داد حس یه ورزشکار وقتی طلا میگیره رو داشتم، مثله یه جسم شکستنی باهاش رفتار میکردم ، اخه توش خاطرات زیادی مونده بود، 
خاطراتی که اندازه یه کلمش تو این یادداشت جا شده🍃.