بریده‌ای از کتاب روشنک و سپهرداد؛ عاشقانه ای از قصه های کهن ایرانی اثر راحیل ذبیحی
1403/9/8
صفحۀ 91
<<ای سنگ صبور، تو صبوری من هم صبور، یا تو بِتِرک یا من می ترِکَم. >>
<<ای سنگ صبور، تو صبوری من هم صبور، یا تو بِتِرک یا من می ترِکَم. >>
(0/1000)
1403/9/8
صفحۀ 91
<<ای سنگ صبور، تو صبوری من هم صبور، یا تو بِتِرک یا من می ترِکَم. >>
<<ای سنگ صبور، تو صبوری من هم صبور، یا تو بِتِرک یا من می ترِکَم. >>
غزل، دختر خوانده حافظ✨:)
1403/10/2
0