همین الان تازه تمومش کردم و تنها چیزی که الان میتونم بگم اینه که شگفت زده ام از پایان داستان. 
نمیخوام بگم که خیلی پیچیده و غیرقابل حدس بود. فقط اینکه برهه زمانیش با یکی از فیلمهای تاریخی کره که تو صداوسیما هم زیاد پخش شد _ایسان_ مطابقت داشت برام خیلی جالب بود و انتظارشو نداشتم.
از اول داستان که حرف از ولیعهد سادو شد فکرم رفت تو ولیعهد سادوی تو سریال ایسان اما گفتم شاید تشابه اسمی باشه تا اینکه اخر کتاب روش مرگش رو توضیح داد _زندانی شدن تو صندوق برنج_
تمام صحنه های اون سریال از جلوی چشمام گذشت :)

جدای از سریالش رمان قشنگی بود توصیفاتشو خیلی دوست داشتم. جوری صحنه ها رو توصیف میکرد که انگار داشتم فیلم میدیدم.
کتاب تاریخی معمایی که یکم عاشقانه هم داره و الهام گرفته شده از زندگی شاهزاده سادو.
داستان خیلی قشنگیه
      

        کتاب قشنگی بود. جمله های مفهومی و نقاشی های خیلی قشنگی داشت.
اما نظر شخصی من اینه که متن کتاب و تصاویر زیباش بیشتر برای استوری گذاشتنه. 

      

        بالاخره خوندن این مجموعه هم تموم شد...
میشه گفت عاشق این مجموعه شدم. روند داستان، هیجان و چالش هاشو دوست داشتم.
انتظار نداشتم اینجوری تموم شه ( که این خودش یه نقطه مثبته پایان داستان قابل پیش بینی نباشه ) و یکی از شخصیت های مورد علاقم کشته شد.
به نظرم داستان پتانسیل اینو داره که ادامه داده بشه.
      

         شاهکار جان گرین داستان دو نوجوان را روایت می‌کند که با سرطان مبارزه می‌کنند، هیزل و آگوستوس، که علی‌رغم وضعیت تیره و تارشان عمیقاً عاشق می‌شوند. سفر آنها به ما در مورد قدرت عشق، شکنندگی زندگی و زیبایی زندگی کامل با وجود ناملایمات می آموزد. همانطور که عمیق‌تر در داستان آنها کاوش می‌کنید، امیدوارم آرامش، الهام‌بخشی و امیدی دوباره پیدا کنید. پس از همه، آیا این چیزی نیست که کتاب های خوب انجام می دهند؟
 در میان سفر پر فراز و نشیب خود، هیزل و آگوستوس در کنار یکدیگر آرامش می یابند و پیوندی ناگسستنی ایجاد می کنند که فراتر از بیماری هایشان است. آنها موضوعات سنگین فلسفی را مورد بحث قرار می دهند و در ماهیت هستی و معنای خود زندگی می اندیشند. مکالمات آنها مملو از شوخ طبعی و احساسات واقعی است که ما را به همان اندازه به خنده، گریه و تفکر وادار می کند.
 هیزل و آگوستوس به ما می آموزند که زندگی زودگذر است و ما باید از هر لحظه ای که داریم نهایت استفاده را ببریم.
 این رمان کاوشی گیرا در پیچیدگی های عشق، از دست دادن و گذرا بودن زندگی است. از طریق هیزل و آگوستوس، ما یاد می گیریم که زیبایی زودگذر وجود را قدر بدانیم و هر لحظه را از صمیم قلب در آغوش بگیریم.