در زمان نوجوانی با این کتاب وارد دنیای رمان شدم.
اون زمان بسیار پسندیده و ساعتها با خوندنش اشک ریخته بودم.
اما بعد ها با خوندن رمان های بیشتر از نویسندگان دیگر و آشنایی با سبک و قلم آقای مودب پور متوجه سطحی بودن رمان شدم و نظرم تغییر کرد.
        

          اولین و آخرین کتابی که از مودب پور خوندم، متاسفانه اون زمان نگاهم به نویسندگان ایرانی رو خراب کرد، ولی بعدها کتاب های ارزشمندی از نویسنده های وطنی خوندم
        

          دوره دبیرستان خوندم و سطحی بود ، برای اون دوره بد نبود
        

          قبل از هر چیز بگم که کتاب‌های مودب پور رو تا وقتی نوجوون هستید می‌تونید بخونید و لذت ببرید یا حتی تا وقتی که خیلی کتابخون نشدید وگرنه نمی‌ارزه!
۹۰ درصد کتاب‌هاش هم معمولاً پایان تلخی داره.

        

          سال‌ها پیش خوندم
        

          ۱۵ سالگی خوندم و حقیقیتا عجب سمی بود!
        

          زمان نوجوانی دوبار تلاش کردم تا ته بخونمش نشد..
کسایی که دنبال خوراک ذهنی درست درمون هستن هیچ وقت از کنار این کتابا رد نشن😅
        

          تلخ بود
        

          فلک سیاره بخت من اندر آسمان گم شد
همایونی، سهیلی داشتم اندر خزان گم شد
        

          حدود ده دوازده سال پیش گمونم خوندمش. اولین کتابی بود که از مودب پور خوندم و فقط روایت یه داستان و قصه، برام جالب بود. از کل کتاب هم فقط شابدولعظیم رفتنشون یادمه و بس. هیچی دیگه ازش یادم نیست
بعدا که دوتا کتاب دیگه از مودب پور خوندم، دیدم کلا این نویسنده کپی پیس میکنه. چهارتا شخصیت ساخته، فقط یک کم کارهاشونو و اسماشونو تغییر میده، میشه یه رمان دیگه. 
برای اون دوران دبیرستان و اواخر نوجوونی شاید کتاب بدی نبود، البته به این شرط که کتاب دیگه ای از مودب پور نخونده باشی
        

          من هنوز هم این کتاب رو خیلی دوست دارم ؛ چون اولین رمان مودب پور بود که خوندم فک کنم ۱۴ سالم بود ؛ بالای ده بار این کتاب رو خوندم در حدی که حفظ بودمش دیگه ؛ این که بیکار بودم اون زمان و یه نصف روز یه کتاب تموم میکردم هم بی تاثیر نبود تو این تکرار بالا😂

الانم با این که دوستش دارم ولی پیشنهاد میکنم وقتتون رو هدر ندید که بخونیدش 🙂
        

          کتاب داستان خوبی داشت ولی به پای یاسمین اثر همین نویسنده نمیرسه