به نظر کتاب بی سرو تهی می اومد.البته به نظر من.
      

        کتاب خوبی بود.ولی بعضی جاها نوشته ها خیلی درهم و بر هم و شلوغ می شد.
عالی...
      

        کمی با کتاب های دیگر داوود امیریان که بهصورت طنز درباره ی دفاع مقدس نوشته فرق میکنه
      

        عالی بود و نثر خیلی روان و خوبی داشت.
      

        بین چند جلدی که از شرلوک هلمز خوندم بهترینشون وحشت در خیابان وست اند بود.
داستان به قدری پر هیجان و غیر قابل پیش بینی که با خواندن هرصفحه پرونده در وضعیت جدیدی قرار میگیره.
وقتی داشتم داستان رو میخوندم اصلا متوجه نشدم منظور از سرنخ بزرگی که از جلوی چشم همه رد شده چیه،ولی به آخر کتاب که رسیدم واقعا باورم نمیشد و تا چند دقیقه همش داشتم به آن یر نخ و روند داستان و سرنخ هایی که خیلی ریز و با ظرافت در اون استفاده شده بود یا متنی هایی برای رد گم کنی که من خیلی بهشون مطمئن بودم و...
      

        ترجمه ی کتاب خیلی خوب بود و نثر روانی هم داشت.چون فیلمش رو دیده بودم کامل میتونستم با رفتار و نوع حرف زدن شرلوک وبقیه ی شخصیت ها تطبیق بدم.
تنها مشکلی که داشت این بود که برای عکس روی جلد از یک تصویر معاصر استفاده شده اما داستان برای دهه ی ۱۸ میلادیه.
      

        به هرکسی که میخواهد کتابخوانی را شروع کند،کتابخوان است،کتابخوار و یا کتاب باز است لین کتاب رو پیشنهاد میکنم.
بابا اصلا مگه میشه یه کتاب غیر رمان انقدر قشنگ باشه!
تا یه جایی داشت هرچیزی تو ذهنم بود رو میگفت و از یه جایی به بعد خیلی کمکم کرد و ایده های جالبی برای خرید و خواندن و یا حتی امانت دادن کتاب و...بهم یاد داد.
جزو بهترین کتاب هایی بود که خواندم.
      

        کتاب بسیار عالی بود.هم نوع نوشتن و داستان کتاب.شاید سفر در زمان اگه توی خیلی از فیلم ها و یا رمان ها میومد به نظر مسخره میشد،ولی اینجا می بینیم که نویسنده خیلی خوب ازش استفاده کرده.
و فقط میمونه یه نکته که حتما باید بهش اشاره کنم:
چرا نویسنده سراغ هنرمندان ایرانی نرفته و درباره ی هنرمندان خارجی و بیگانه کتاب نوشته؟
و بخاطر همین من یک نمره از کتاب کم میکنم.
      

        کتاب خوبی بود.نوع نوشتن کتاب خیلی خوب بود.داستان از زبان عمرابن سعد روایت میشد.
ولی بد ترین نکته که اصلا برام قابل قبول نبود اینه که آدم ساده لوح بعد از خواندن این کتاب میگه که عمر که کاری نکرد،ابن زیاد و شمر مجبورش کردن در مقابل امام حسین لشکر بکشه،تازه آخرشم به گندم ری نرسید...آقای هاشمی باید کاری میکردن که اصلا همچین چیزی به ذهن خواننده ی کتاب نرسه.
اما برای کسی که واقعا این اتفاقات رو درک میکنه خیلی میتونه مفید باشه.
نکته ی بعدی هم اینه که معلوم نبود عمر هنوز مردده یا از این که یه همچین لشکر بزرگی به راه انداخته خوشحاله.چون توی همه داستان داره میگه که عمر از ته دلش نمیخواد این کار رو بکنه ولی می بینم وقتی حرمله ی ملعون علی اصغر رو با تیر سه شعبه میزنه ابن سعد تشویقش میکنه.
و بخاطر همه این دلایل من نمره ی سه رو به این کتاب دادم.
      

        کتاب خوبی درباره ی امیر کبیر بود و روش کشور داری و سیاست اون زمان رو هم خوب توضیح داد.
ولی انتخواب روشش(استفاده از روایت) خیلی خوب نبود و برای من هم واضح نبود.
      

        این کتاب برعکس یه مدرسه ی خیلی خفن اسم یکی از داستان هاشه که خیلی به بقیه ارتباط نداره.
به هرکسی که دوست داره از این هوای سیاه و دود بیاد بیرون این کتاب رو پیشنهاد میکنم.
      

        مثل جلد قبل عالی.
خیلی دوسش داشتم ،حتما بخوانید.
پوریا که مدرسش داره شروع در اون تکاپوی چند روز قبل مدرسه،یهو بهش میگن که یه خبری هست که اگه بهت بگیم زبونمون آتیش میگیره...و اگه به شمام بگم زبونم آتیش مگیره.
ببینیم پوریا این دفعه چه ماجراهایی داره؟
یعنی میتونه خالش رو به عنوان معلم دبستان قبول کنه؟
یعنی میتونه از برادر کوچیک ترش مواظبت کنه؟
      

        عالییی!پنج ستارم کمشه.
من خیلی با این کتاب خاطره دارم.هر تابستون که خونه ی ماردبزرگم میموندم این کتاب رو میخواندم.
این کتاب رو به همه ی سنین پیشنهاد میکنم
      

        کتاب داستا ن جذابی نداشت ولی نمیدون چرا بازم داشتم به خواندنش ادامه میدادم.
کتابی بود که سرش با آقای اسداله زاده بحث کردم و در آخر ایشون از بحث کنار کشید و من خیلی وقته که منتظرشونم.
      

        عالییی!نمرم بهش بیست!
پیام این کتاب هم مثل خودش خوبه ولی به زبان قشنگی روایت شده.
به خانواده هایی که بچشون پی فیلم های ابرقهرمانیه پیشنهاد میکنم.