اول که میخواستم کتاب رو بخونم فکر میکردم کتاب فانتزی ای باشه ولی یه کتاب کلاسیک و درام بود و این خیلی توی ذوقم زد:/
ولی کتاب نسبتا خوبی بود.داستان جالبی داشت.طی روند داستان برای شخصیت های اصلی هیچ مشکلی پیش نمیومد غیر اول های داستان.یه جورایی بیشتر به درد رده ی سنی کودک/نوجوان میخوره.
توصیفات قشنگی داشت و توی شخصیت پردازی شخصیت های خوب خیلی اغراق کرده بود‌،مثل شخصیت دیکون که با وجود پسربچه بودنش خیلی خیلی ازش توی کتاب تعریف میشد و شخصیتهای دیگه براش احترام قائل میشدند‌.
ولی تغییرات شخصیتها رو خوب نشون داده بود،مثل مری و کالین ولی خیلی سریع یهو تغییرات توی شخصیت ها ایجاد میشد،و از اون دست داستان هایی هست که همه چیز از سمت بدی به خوبی پیش میره.
از انتشارات قدیانی خوندم و ترجمه ش بد نبود.به نظرم ارزش خوندن رو داره ولی اگر قیمت براتون مهمه بهتره از کتابخونه ای ،دوستانتون یا...قرض بگیرید‌:)چون از اون کتابهای سلیقه ایه که امکان داره هرکسی خوشش نیاد.
        

          نمی‌دانم کار کائنات است یا ذهن من تشابه بین کتاب‌ها برقرار می‌کند. بعد از "مادری که کم داشتم" خواستم یک چیز نوستالژیک ساده نوجوانانه بخوانم که باغ مخفی چسبید به دستم.
انگار نویسنده هم قبلا مادری که کم داشتم را خوانده! اینجا هم مادر مثالی و طبیعت به کمک کودک می‌آید تا زخم‌ها را ترمیم کنند. 
ترجمه مهردادیان را نپسندیدم، آنت را ترجمه کرده عمه، درحالیکه به خاله بیشتر می‌خورد. 
فیلم 2020ش را هم دیدم. امروزی‌ترش کرده بودند. مایه‌های ارباب‌رعیتی و نژادپرستانه حذف شده بودند. بعد روانکاوانه تقویت شده بود. باگ‌های پیرنگی کتاب رفع شده بود. جای مادر مثالی، مادرواقعی نشسته بود و مری و کالین عاقبت  رابطه‌شان با مادران درگذشته خود  را ترمیم کردند. و البته روباه و کلاغ و سنجاب کتاب تبدیل شده بودند به یک سگ. احتمالا به این خاطر که با سبک زندگی امروزی همخوانی بیشتری داشته باشد.
        

          اونقدر از این کتاب تعریف شنیده بودم که فکر می کردم یه کتاب بی نظیر و خفنه!

اما در واقع یک کتاب کلاسیک معمولی با توصیف های فراوان و پایان شاد بود که چند تا بچه کاراکترهای اصلی ش بودن.
        

          بسم الحق؛

یک: یک داستان نوجوانانه.

دو: مشتاقم داستانی نوجوانانه بخوانم / بنویسم که شخصیت نوجوان نداشته باشد. می‌شود آیا؟

سه: داستانی در ستایش طبیعت (فقط از نوع اروپایی البته!) در حدی که مخاطب را مجاب می‌کند که طبیعت، بر هر درد بی‌درمان دواست!

چهار: می‌شد داستان را با نصف حجم فعلی روایت کرد و به سرانجام رساند و آب هم از آبن تکان نخورد. اما امان از این روده‌درازی‌های نویسندگان اروپایی!

پنج: نمی‌دانم آیا موسیقی بی‌کلام بسیار زیبای «سکرت گاردن» ربطی به این داستان دارد یا نه.

شش: این ترجمه، بسیار  ناشیانه و برای نسل نوجوان نامناسب بود. خواستید بخوانید، بروید سراغ ترجمه‌های دیگر.
        

          This book was amazing and calming 
I loved the children they were so pure and amazing and all the love for nature were soo beautiful
        

          زیبا بود؛اما نیاز بود که رویش کار شود!کمی باید روی قلم نویسنده کار میشد؛موضوع کلی،موضوعی جالب بود اما باید با قلمی بهتر نوشته میشد،حس و حال را از یک حالت ساده و عادی با حالتی شور انگیز و قابل درک باید مینوشتند.
نمیدانم...شاید هم مشکل از ترجمه است!...
        

          داستان کوتاه و جالب ودر عین حال پر محتوا 🫂
        

          ی کتاب اروم و ملایم
زندگی همراه با طبیعت و درک  معجزات زندگی🌳🍀☘️

        

          خیلی زیبا بود

        

          کتاب سی ام سال 1402
کتاب زیبا و دوست داشتنی بود ولی کتاب نه تو ژانر مورد علاقه من بود نه توی رده سنی من ولی باز کتابی بود یه چیزی ازش یاد می‌گرفتی 
شاید اگه فقط به داستان نمره میدادم امتیاز سه رو میدادم ولی نشر افق هم ترجمه هم ویراستاری خوبی ارائه داده بود و مهمتر از این ها کتاب خیلی زیبا بود یه فیلم هم از روی کتاب دیدم که به نظرم فیلم تو این مورد خاص بهتر بودش
        

          ای کاش در ابتدای کتاب می نوشتند:« ترجیحاً در فصل بهار خوانده شود.»
باغ مخفی کتابی ساده، روان و گیرایی است که کنار گذاشتن آن سخت و دوست نداشتن آن سخت تر است. موقع خواندن احساس می کردم نسخه ی کودکانه و در عین حال متفاوت آن شرلی را می‌خوانم.( البته که هیچ چیز آن شرلی عزیزم نمی شود.) تجربه خواندن این کتاب زیبا و بسیار امیدبخش بود. باغ مخفی به من یاد داد که بیشتر به باغچه خانمان بروم و بفهمم لذتی که در تماشای شکوفه های درختان، رویش غنچه های گل رز و سبز شدن تدریجی باغچه است می تواند از لذت های اصیل و زیبایی باشد که دنیا به رایگان در اختیارت گذاشته. خواندن باغ مخفی تجربه ای لطیف و امیدبخش بود که در عین سادگی و کودکانه بودن نمی توانم آن را فراموش کنم.