چی بگـم از زیبایی و لطافـت این کتاب که ۲۹ سال نوشـتنش طول کشید و یک روزه منو شیفـته‌ی خودش کرد؟! 

محتـوا و موضـوع بی نـظیر کتاب ، توصیفـات کم نـظیر ، ایجـازهای بجـا ، و عـشق و انـدوه ِ بی پایـانی که سـراسر داستـان رو گرفته .. 

داستـان جوری شمـارو با خودش میکـشونه جوری شمارو غرق لطافـت و عشـق و بغـض میکنه که به سخـتی میشه ازش دل کند .

بارها میخواسـتم بریده هایی ازش شِر کنم اما این کتاب چنان شاهکـاری بود که تک ب تک جمله ها و بنـدهاش برام جذابیـت داشت.

میتونم ساعتها درموردش صحبـت کنم اما اینو بگم که :
رفت توی قلـبم همین و بس :)
          

            در سمفونی ها گاهی آهنگی آرام  و کم از میان هیاهوی ارکسترها رخنه می کند.این آهنگ خفیف و لطیف است اما به دل شما نمی نشیند.شما دائما انتظارش را دارید.باز این صدای خفیف تکرار میشود.منتهی این دفعه بیش از بار اول شما را می گیرد.کم کم تمام ارکسترها یک صدا همان آهنگ دلخواه شما را با چنان قدرتی بیان می کند که دیگر اختیار از دستتان در می رود.مصیبتهای جگر خراش هم همینطور بروز می کنند.انسان اول عمق آنها را درک نمی کند.گاهی خودی نشان می دهند و در نیستی فرو می روند،ناگهان تمام ارکستر به صدا در می آید آن وقت اشک از چشمهای شما جاری میشود و خودتان نمی دانید برای چه گریه می کنید.





هر درختی ثمری دارد و هر کس هنری
من بیچاره ی بی مایه تهی دست چو بید





          

            کتاب خیلی خوب و غیر قابل پیش بینی
تا آخر کتاب ده ها بار به چند نفر شک کردم حتی برای یکی از شخصیت ها ده ها فکت آوردم که میتونست مضنون اصلی باشه اما در آخر...
بوم
یه چیزی که اصلا انتظارش رو نداشتم اتفاق افتاد  و داستانی ک پشتش بود رو حتی حدس هم نمیزدم
در کل پیشنهاد میکنم این کتاب خوب و هیجانی رو بخونین و لذت ببرین❤️
          

            عموما کتابای ویکتور هوگو با قلم خاصش حس خوبی میده به آدمی که عاشق تاریخ فرانسه است ... نود و سه رو که خوندم طرفدار کتاباش شدم و هنوز گاهی ورق میزنم صفحاتشو
نوتردام پاریس یه فصل کامل راجب پاریس داره ... حال و احوالش مردمش ساختموناش یه تصویر شبیه به بازی اساسین کرید آنیتی شاید پر حس تر شاید زنده تر ....🤩
برای طرفداران پر و پا قرص هری پاتر باید بگم رد پای نیکلا فلامل تو کتاب یه اطلاعات تکمیلی میده بهتون .... 🤭 
برای خوندن این کتاب نشر هرمس پیشنهادِ صد از صده کتاب سبک، ترجمه روان ،اندازه مناسب و همه چی خلاصه 📕
          

            عجب کتابی بود...خیلی از خوندنش لذت بردم...
یک فانتزی پر محتوا از یک زندگی نامحدود...به این موضوع در قالب داستان زیاد پرداخته شده اما این کیفیت و نگاه جدید بود توصیف جزئیات احساسی را که یک آدم ممکنه در همچین شرایطی تجربه کنه و چگونگی سیر تغییر احساس و تفکر اون آدم واقعا جذاب بود...و یه نگاه مثبت به مرگ و یادآوری این موضوع که مرگ به زندگی معنا میده...داستان خیلی خوب با وقایع تاریخی ترکیب شده و همین موضوع داستان رو جذاب تر میکنه...

چند جمله از کتاب: 

گفتم:روزی میرسد که شر را ریشکن کرده باشیم آن وقت سازندگی را شروع میکنیم
گفت: اما شر کار خود ماست 
گفتم: بدی بدی می‌آورد زندقه به آدم سوزی و شورش به آدم سوزی منتهی می‌شود.اما همه اینها روزی به پایان میرسد  

هیچ چیز را نه میتوانم و نه میخواهم که انکار کنم زیرا بر خلاف وجدان خود سخن گفتن نه درست است و نه راه به جایی می‌برد 

آن راهب جرات میکرد مدعی شود که فقط وجدان او‌مهمتر از منافع امپراطوری و جهان است....من میخواستم همه جهان را یکپارچه در دست بگیرم او مدعی بود که خودش به تنهایی جهانی است...خود ستایی او جهان را پر از تمایلات خودسرانه میکرد...
اگر اجازه می‌یافت به وضع هایش ادامه دهد ه مردم یاد میداد که هر کس داور مناسبات خودش با خداوند است و هر کس می‌تواند درباره کردار خود قضاوت کند در این صورت من چه طور میتوانستم آنان را به اطاعت وادار کنم؟... 

الان دیگر درک میکنم آنچه برایشان ارزش دارد هرگز آن چیزی نیست که به آنها داده میشود بلکه کاری است که خودشان میکنند اگر نتوانند چیزی را خلق کنند باید نابود کنند ما در هر حال باید آنچه زا که وجود دارد طترد کنند وگر نه انسان نیستند و ما میخواهیم به جای آنها دنیارا بسازیم و در آن زندانیشان کنیم چیزی جز نفرت آنها نصیبمان نمی‌شود این نظم این آسایشی که ما آرزویش را داریم برای آنها بدترین نفرین است.
نه برای آنها و نه علیه‌شان کاری نمیشود کرد هیچ کاری نمیشود کرد. 

میخواستم وجودم چیزی بیشتر از چشمی که نگاه میکند نباشد. 

اگر زندگی فقط نمردن است چرا باید زندگی کرد اما برای نجات زندگی خود مردن هم ابلهانه نیست؟ 

باید هیجان زندگی را تجربه کنم حتی اگر به قیمت جانم تمام شود 

اگر آدم به اندازه کافی عمر کند می‌بیند که هر پیروزی روزی به شکست تبدیل میشود. 

از همان لحظه‌ای که آدم به دنیا می‌آید مردنش شروع میشود  اما بین تولد و مرگ زندگی وجود دارد.


          

            آن شب با مغز کلافه و متورم می‌پلکیدم در طاقچه و فیدیبو. نگاهم را از نخوانده‌ها می‌دزدیدم و دنبال کتابی مفرح و غیرجدی می‌گشتم.
نمی‌توانستم چیزی نخوانم ولی نمی‌توانستم هم چیزی بخوانم. گفتم بگذار از معصومه بپرسم، بالاخره معلم کتابخوانی است و چهار تا کتاب بیشتر از من پاره کرده.
 قبلاً کتابدارها و معلم کتابخوانی ها و دوستان بیشتری را می‌دیدم و بچه‌هایی داشتم که یکهو سر برسند بپرسند این را خوانده‌ای و کتابی بدهند دستت.
عشقم همیشه این است که دست بچه را بگیرم ببرم کتابخانه. کتاب بدهم دستش. رعایت بچه را می‌کنم، کتاب ساده و کم حجم و خوش خوان انتخاب می‌کنم. وقتی بیاید سراغ کتاب بعدی نفس راحتی می‌کشم.
یکهو دلم خواست یکی هم دست مرا بگیرد و بگوید: این رو بخون ... خوبه برات.

در جهانی موازی که صنعت نشر توجیه اقتصادی داشت و کاغذ این قدر گران نبود الو کتاب ( به جای پیک کتاب کمک درسی) باید شماره‌ای می‌بود برای وصل شدن به مثلاً معصومه.
شما علائم و عوارضتان را بگویید و آن طرف خط بگوید چه کتابی بخوان و بهتر از آن برایتان بفرستدش.

و اعترافی که راجع بهش خواهم نوشت: کتاب‌هایی که مرا نجات داده‌اند، ورم مغزم را خوابانده‌اند و حالم را خوش کرده‌اند هیچ کدام شاهکار ادبی نبودند. هیچ کدام ...

پ.ن این یادداشت به معصومه توکلی نازنین تقدیم می‌شود که عاشق خنده‌اش، حضور سبک و ملایمش و تسهیل‌گری‌اش بین کتاب‌ها و آدم‌ها هستم.
پ.ن ۲ نویسنده امید و استعدادی ندارد که روزی کتابی بنویسد و به آنان که دوستشان دارد تقدیم کند لذا این روش نامعمول را برگزیده است.
          

            با یه لبخند توی مترو این کتاب رو تموم کردم‌. یکی از ما دروغ می‌گوید کتابی بود که معتقدم شخصیت ‌پردازی خیلی خوبی داشت و این بزرگ‌ترین نقطه قوتش هست‌. همین الان که دارم به شخصیت‌ها فکر میکنم انقدر توی ذهنم واضح و شفاف هستن که انگار فیلم دیدم. جنبه معمایی کتاب جدید و جذاب بود و تا وقتی حقیقت مشخص بشه، پیش‌بینی نمیشد کرد که قاتل کیه. درنهایت از مطالعه این کتاب لذت بردم و اگر از کتاب‌های معمایی خوشتون میاد این کتاب رو بهتون پیشنهاد میکنم.
          

            اُوه متفاوت ترین و در عین حال  دوست داشتنی ترین مرد ۵۹ ساله جهانه. خدایا همین الان کتابو تموم کردم و نمیتونم اشکامو کنترل کنم🥺
نقطه عطف کتاب و همچنین زندگی اوه ۵۹ ساله، آشناییش با پروانه بود . دختر ایرانیی که دوباره به زندگی اوه گرما بخشید . رابطه پدر دختری که بینشون ایجاد شد، برای من از زیباترین قسمتای این کتاب بود. همچنین عشق و تعهدی که به همسرش داشت واقعا ستودنی بود.
فقط میتونم بگم از فردریک بکمن بابت خلق این اثر ممنونم🥲🩷
          

            نمایش نامه ای خوش خوان جذاب ودوست داشتنی
درعجبم که چطور این نمایش نامه  برام گمنام بود وکسی بهم معرفی نکرده بود
حال خوشی پس از پایان نمایش نامه تجربه کردم که باعث شد توصیه کنم حتما بخونید
کتاب در مورد دوخانواده روستایی درایرلند هست که همسایه هستند ودوبزرگتر خانواده درشرف مرگ.همسایه اول پیرمرد بدعنقی که پسرش رو جدی نمیگیره درحدی که فکر میکنه حتی هیچ دختری به پسرش علاقه مند نخواهدشد ونمیخواد پسرش وارثش باشه درکنارشون دختر همسایه دختری جسور وقدرتمند که درشرف مرگ مادرش
این کتاب توصیه میشود به کسانی که توانایی بیان احساسات خود رو ندارند
 این دوبیت شعر از جناب آقای علی دائمی هم وصف حال آنتونی 
زمان آن شده تا با سپاهی از گلها
برای حمله به پاییزها به پاخیزم
بهار قسمت من میشود اگرچه هنوز
اسیر رخوت شبهای سرد پاییزم


          

            نیمه‌ی اول کتاب رو دوست نداشتم و احتمالا اگر نویسنده برام بااهمیت نبود ادامه‌اش نمی‌دادم اما نیمه دوم داستان برام جذاب و لذت‌بخش بود و پایان‌بندی بسیار دوست‌داشتنی.
به طور کلی حس می‌کنم می‌شد به عنوان یک داستان کوتاه نگارش بشه، خیلی روان‌تر و مختصرتر.
از خوندنش پشیمون نیستم ولی بعیده به کسی معرفیش کنم‌.
          

            آدم ها را به پیشنهاد معلمی نویسنده شروع کردم. هر دو صفحه داستان یک آدم است. داستان آدم‌هایی که خیلی از آنها را در خیابان،محله، فامیل دیدیم . بعضی ها را بی تفاوت رد شدیم و با بعضی دیگر خاطره داریم.
شاید یک شاهکار ادبی باشد ، در دو صفحه یک شخصیت را معرفی کردن و بخش مهمی از زندگی او را روایت کردن... 
کتاب را نباید پشت هم خواند، هر روز شاید داستان یک آدم را..‌ باید آدم  داستان را درک کرد، فهمید...‌ 
راستی بعد از خواندن نصف کتاب ، به این فکر میکنم چقدر در مورد آدمهایی دور ورمان میدانیم... غم ها و شادی هایشان، امید ها و بیم هایشان و . ... . 
          

            شروع کتاب واقعا عالی بود. به عنوان یک کتاب راهنمای نویسندگی با شروعش شمارو وارد یک داستان جذاب میکنه و به سمت و سوی خودش می‌کشونه(≖ᴗ≖).

کتاب خوب و جالبی بود. برای کسانی که علاقمند به نویسندگی هستند یا اوایل شروع کارشون هست نکات خیلی خوبی داره.
به طور کلی سعی می‌کنه از لحاظ روانی شمارو آماده‌ی نوشتن کنه. 

از جنبه‌های خوبش اینه که:
❖در پایان هربخش یه تیترهایی داشت تحت عنوان «استراحت بدن». تو این قسمت‌ها با تمرینایی شبیه یوگا سعی می‌کرد که ارتباط بین ذهن و بدن رو بیشتر کنه و مارو با بدنمون آشتی بده! این تمرینات فکرو آزاد میکنه و باعث میشه بر بدن خودمون تمرکز بیشتری داشته باشیم.
من که چیزی ننوشتم ولی وقتی این تمریناشو انجام میدادم لذت می‌بردم. دو سه بارم خوابیدم وسطاش😂🤦🏻‍♀️

❖در اخر هر فصل هم تمرین داره تحت عنوان: «سنگ محک». با توجه به موضوعات همون فصل یه سری تمرین میده.

❖مهم‌ترین نکنه به نظر من این بود که نیاز نیست همشو باهم و پشت‌سرهم بخونین. می‌تونین با توجه به سرفصل‌ها یا نیازتون و بدون ترتیب شروع کنین.
چون یکی از مشکلاتی که با خوندنش داشتم این بود که هرچقدر جلوتر رفت حالت تکراری به خودش گرفت. بعضی قسمت‌ها حالت شعاری داشت، توضیحات زیاد و خسته‌کننده میشد و حس می‌کردم بیشتر منتقل‌کننده‌ی تجربه‌ی خود نویسنده‌اس.
اما اگر طبق گفته‌ی خود نویسنده هرقسمتی رو که نیاز داشتین بخونین، وقت بذارین و تمریناتش رو انجام بدین، فکر نمیکنم این مشکلات براتون پیش بیاد.

چون تأکید کردم که هرقسمتی که حس می‌کنین نیاز دارین بخونین و نیازی نیست که یهویی از اول تا اخرشو سریع بخونین، فهرست کلی کتاب به این صورته و توی سه بخش نوشته شده:

✔︎بخش اول: تمرکز ذهن 
۱.ریسک ۲. اعتبار ۳.فروتنی ۴.کنجکاوی ۵.هم‌حسی ۶.پذیرش ۷.ارتباط

✔︎بخش دوم: فرایند عمیق نوشتن
آگاهی از خود _ فرایند در برابر محصول _ تن به عنوان منبع _ اجداد به عنوان منبع _ زمین به عنوان منبع _ دنیاهای درون و بیرون _ مبارزه با سایه _ مشاهده _ آگاهی و تصویر‌پردازی با تمرکز _ شخصیت‌پردازی، پرسش عمیق _ دیدگاه، من «من» نیستم _ تغییر _ رنج _ پشتکار 

✔︎بخش سوم: پذیرفتن این‌که چه و کجا هستید
ناپایداری _ تحول _ تسلیم _ انسجام _ تنهایی _ سکون
          

            کتاب خیلی قشنگی بود . 
برای نوجوانانی که به رمان های درام  علاقه دارند این کتاب رو پیشنهاد می کنم . 
اگر فکر می کنید که زندگی غیر طبیعی دارید حتما این کتاب رو بخوانید چرا که زندگی ادی هم کمتر از زندگی شما عجیب نیست!