کتاب خاطره نویسی هست و به نظرم در تبدیل خاطرات به داستان موفق نبوده 
پیوستگی و ترتیب ماجراها هم رعایت نشده و گاهی اطلاعاتی که در یک فصل داده شده در فصل دیگر تکرار شد
        

          من این کتاب رو واقعا دوست داشتم و به نظرم برای نوجوانان کتاب خوبی هست 
کتاب درمورد نوجوان مظفر سالاری هست که در خانه امیر صداش میکردند 
و من وقتی کتاب رو می‌خوندم می‌تونستم همراه امیر به دوران نوجوانیش برم و این برای من جالب بود که با زندگی یک نوجوان در دهه های قبل آشنا بشم 
و من مادربزرگم رو زیاد نمی‌دیدم و زود هم از دنیا رفتند و تقریباً هیچ خاطره ای باهاشون ندارم 
ولی واقعا وقتی این کتاب می‌خوندم از شخصیت ننه آغا لذت بردم 
و تونستم مادربزرگ داشتن رو تجربه کنم .
اینکه یک مادربزرگ داشته باشید که متوجه مشکلات شما بشه و براتون وقت بزاره و بتونه راه درست بهتون نشون بده خیلی خوبه .
امیدوارم شما هم از خواندن این کتاب لذت ببرید :)
        

          چون تازگی ها نویسنده اش مشهور شده بود ، کتاب  خوندم اما شنیدن کی بود مانند دیدن 
        

          «قصه های من وننه‌آغا» مجموعه داستان‌های کوتاهی به قلم مظفر سالاری است. او داستان‌نویس، پژوهشگر و منتقد توانای اهل یزد است که در این مجموعه جذاب، ماجراهایی خاطره‌انگیز از دوران نوجوانی و کودکی‌اش را روایت می‌کند. این داستان‌ها آن قدر لطیفند که خواننده خود را در فضای اصیل و صمیمی آن‌ها احساس می‌کند.
 پیش از این از سالاری رمانی به نام «رویای نیمه‌شب» منتشر شده‌‌است که در طول دو سال به چاپ هفتادم رسید. او ۲۵ سال برای کودکان و نوجوانان کار مطبوعاتی کرده و ده‌ها داستان و نمایشنامه و فیلم‌نامه کوتاه‌و بلند، چند رمان و کتاب آموزشی و پژوهشی نگاشته که تا کنون جوایز بسیاری کسب کرده‌اند.
        

          زیبا بود.
        

          اگه یه کتاب می خواین که لحظاتی رو تو کوچه پس  کوچه ها قدیمی یزد بگردید و لحظاتی از این دنیای شلوغ فاصل بگیریدکتاب شیرینیه
        

          کتاب پیشنهادی برای نوجوان 
خاطره های خوندنی و لذت بخش 
بعضی کتابا برای همخوانی با نوجوان ها مناسب ن، 
این  کتاب یکی از اوناست. 
        

          اگر به خوندن خاطرات علاقه دارید کتاب روان و خوبیه
ولی اگه به دنبال کتاب با موضوعات خلاقانه و جدید می‌گردید بهتره سراغ این کتاب نرید.. :)
        

          مطالعه این کتاب در تاریخ ۱۳۹۹/۰۲/۰۱ به پایان رسیده است.
        

          این کتاب و [جلد دیگر] یکی از کتابهای شیرینِ دوران کودکی ام بود که با ذوق و شوق آن را خواندم . 
        

          در شرایط امروز و فاصله‌ی زیادی که بین نسل جدید و نسل قدیم ایجاد شده، خواندن کتاب‌های این‌چنینی برای نسل جدید به شدت لازم است.
زندگی با پدربزرگ و مادربزرگ برای ما دهه‌ی شصتی‌ها و نسل ما قبل ما، چیز غریبی نیست. اما قطعا نسل جدیدتر درکی از این مدل زندگی ندارند.
 خواندن خاطراتی که حول محور مادربزرگ دانا و مهربان خانواده می‌چرخد، بسیار شیرین است و برای نسلی که زندگی با پدربزرگ و مادربزرگ را تجربه نکرده‌اند می‌تواند جالب باشد.
همچنین خواندن داستان‌های کوتاه و چند صفحه‌ای  این کتاب قطعا برای نوجوانان راحت‌تر است.
 این کتاب را به نوجوانان اطرافم پیشنهاد خواهم کرد.
        

          متاسفانه حال و حوصله یادداشت نوشتن رو ندارم
در یه جمله ، باهاش حال نکردم و اواسطش ولش کردم😐
        

          آموزنده و جالب😊
        

          .
#کتاب_خواندم
#قصه_های_ننه_آقا
خیلی لطیف بود و دوست داشتنی! 
از خوراکی های لطیف که کرشمه نام داشت، 
تا نصیحت های بی امان ننه آقا
دلم برای ننه آقایم تنگ شد.
*نور و ظلمت تو وجود همه هست توسعی کن همیشه چراغ وجودت روشن باشه. 
*قبل ازاین که کاری و انجام بدی خوب فکر کن! لنگ نبسته نپر وسط گود
*ریش تو گلوت گیر کرده! 
*هرنوشی نیشی داره یه نون بخورید و صدتا صدقه بدید! 
. 

        

           با اینکه بچه یزدم  اما با خواندن کتاب این هوس در دلم افتاد که کاش بچه یزدِ ۵۰ سال پیش بودم. نسلی که زیر کرسی پای قصه های ننه آغا بزرگ شده و توی کوچه پس کوچه های کاه گلی بازی کرده یا بین آب انبارهای قدیمی یزد مقنی گری می‌کرده.
دلم آن روزهای یزد را خواست و زیستن در اتمسفر بی موبایل و پر قصه‌اش. شب های زمستانش زیر کرسی همراه با کالجوش ننه آغا
        

          شیرین و صمیمی اما عاری از خلاقیت و تکنیک
        

          یک داستان شیرین و حال خوب کن ..

یک سفر به گذشته در کنار یک خانواده دوست داشتنی و یک‌ مادربزرگ عزیزتر به اسم ننه اغا که راهنمای زندگی اطرافیانش میشه و مثل یک مشعل راه رو نشون میده ..

رمان نوجوان است اما اینقدر شیرین است که من نیز همراه کتاب شدم و یک روزه تمومش کردم ..


        

          کتاب رو دوست داشتم
از اون کتاب های حال خوب کن بود
یه ستاره کم دادن چون ترتیب زمانی خاطرات رعایت نشده بود و یکهو از ۱۴ سالگی امیر میپرید به ۱۰ سالگی ش
و یه جاهایی غلط نگارشی داشت.
        

          کتاب جالبی بود مخصوصا قصه  های از مدرسه با تشکر از طاقچه 
        

          برا نوجوان عااالی