رعنا؛ کتابی که وقتی تمام شد علیرغم صورتی که خیس شده از اشک، با خودم گفتم قطعا این بهترین کتابی بود که تابحال خوانده‌ام!
از آنموقع سه یا چهار سال میگذرد ولی همچنان وقتی کسی میگوید کتاب خوب معرفی کن اول رعنا به ذهنم میرسد...  
رعنا فقط روایت رنج و سختی و درد و مشقت و بدبختی نیست!
 رعنا برای من روایت صبر، استقامت، ایثار و زنانگی ست...🌱 
رعنا برای من اسوه ی زن باایمانِ معاصر است
رعنا به من نشان داد صبری که ان‌الله‌مع‌الصابرین شاملش میشود چگونه است!
درجه ی غم داستان بسیار بسیار بالاست، ولی گاهی هم برای تنوع چشم ها را باید شست! جور دیگر باید دید... .

        

          به نام او...
کتابی با داستانی غم انگیز و پایانی غم‌انگیزتر...
ماه های اول بعد از مطالعه، همچنان ذهن و قلبم درگیر اتفاقات افتاده برای رعنای داستان بود...
اگه به عقب برمی‌گشتم شاید هیچ وقت این کتاب را برای مطالعه انتخاب نمی کردم...
        

          با اینکه چندسال قبل خوندمش ولی چون جذابیتش زیاد بود هنوزم مزه اش زیر زبونمه. 
پیشنهاد میشه .
        

          کتاب بسیار قشنگی است🤍
داستان دختری به اسم رعنا .با اینکه پایان غم انگیزی داشت اما بسیار زیاد دلنشین بود😍🌙
        

          خدایا، چرا این بشر این‌قدر بدبخت بود؟ :/
کتاب رو از دخترعموی دوازده ساله‌م امانت گرفتم که جای اشک‌هاش روی صفحات آخر کتاب مونده بود. می‌گفت کتاب قشنگیه و من هم نصفی به خاطر کنجکاوی و نصفی به خاطر این‌که خوشحالش کنم، کتاب رو ازش گرفتم.
کتاب، داستان زندگی دختریه به اسم_اگه گفتید...؟_رعنا. یه دختر بدبخت و فلک‌زده‌ی بیچاره که به قول معروف واقعا خدا زده تو سرش و مشکلی تو این دنیا نیست که این نداشته باشه! از اوضاع خانوادگی نابسامان بگیر، تا جدایی پدر و مادرش و فقر وحشتناک و تلاش‌های مکرر مادرش برای کشتن رعنا فقط به خاطر این‌که دلش کتلت می‌خواسته(البته ما به اونا می‌گیم شامی، ولی اشتباها بهشون کتلت گفته می‌شه. حضرت گوگل هم با ما موافق بودن که اونی که توش گوشت چرخ‌کرده داره، شامیه نه کتلت) و شناسنامه‌ای که مال خواهر مرده‌ش بوده با پنج سال اختلاف سنی و مرگ مادربزرگش(تنها کسی که بهش اهمیت می‌داده) و مخالفت پدرش برای درس خوندن و بیرون پرت شدن از خونه وسط سیاه زمستون و یخ‌بندون و ناکامی در کنکور و غیره و غیره. یعنی همه اینایی که گفتم، فقط مشکلات زندگی‌ش تا سن هفده هجده سالگی بودا، بعد از اون هم باز هست یه عالمه.
نمی‌دونم حرفی که اول کتاب اومده درسته یا نه، این‌که کتاب بر اساس یه داستان واقعی نوشته شده. به هر حال، خیلی از‌ش خوشم نیومد. یه عجله تو همه صفحات و جملات بود که آدم حس می‌کرد نویسنده فقط خواسته تندی یه چیزی رو تعریف کنه و بره. عین وقتی که من ششصد صفحه کتاب می‌خونم، یا یک ساعت و نیم فیلم می‌بینم و بعد همه رو توی بیست دقیقه برای دوستم تعریف می‌کنم؛ در همین حد خلاصه.
شخصیت‌ها خیلی سطحی بودن، انگار زمانی برای پرداختشون صرف نشده بود. بذاریم کنار این حقیقت رو که خیلی‌هاشون تیپ بودن، تیپ کلیشه‌ای دخترک سازگار و بدبخت، تیپ کلیشه‌ای مادر شوهر بیشعور و اهل زخم زبون، تیپ کلیشه‌ای جاری و خواهر شوهر رومخ، تیپ کلیشه‌ای پدر پولدار سنتی و و و و. شاید تنها شخصیت‌هایی که کمی با تصور ذهنی معمول ما تفاوت داشتن، "نامادری مهربون" و "مادرِ وحشیِ قاتل سریالی‌طوری که قاتل سریالی نیست" بودن. 
یعنی شخصیت رعنا، قشنگ ترکیبی بود از هرچی دختر بیچاره که قبلا دیده و خونده بودم. کوزت و دختر کبریت‌فروش و اینا. البته بی‌نوایان رو نخوندم هنوز متاسفانه، براساس چیزی که از کارتونش(یا شاید هم انیمه درسته درموردش؟) دیده بودم و اینا گفتم. 
من اصلا رفتاراشون رو درک نمی‌کردم. وقتی این مادر شوهره اییییین‌قدر عوضی بود، چرا همه در مقابلش ساکت بودن؟ خود رعنا که فقط بلد بود گریه کنه، شوهرش هم که فقط خواهش می‌کرد که مدارا کن و باهاش بساز و از این حرفا. والا زن روانی، اعصاب همه رو خرد کرده بود. مسخره.
خلاصه که ستاره سومی که به کتاب دادم، فقط و فقط به خاطر دو صفحه آخر بود(همون صفحاتی که جای اشک روشون بود) چون تقریبا خلاصه کل داستان بودن و درسته که اون حالت عجله و خلاصه‌نویسی رو داشتن، اما برای من دوست‌داشتنی بودن.
        

          کتاب خیلی جالبی بود و داستان دختری بود که خیلی سختی کشیده و کودکی خیلی سختی داشته است. 
یک ستاره کم دادم چون مادر رعنا در کودکی اش خیلی بد با او رفتار می کرد و این رفتار شایسته ی یک مادر نیست. 
اما در کل کتاب خوبی بود.🙂

        

          تنفر هم یه نوع عشقه تا به کسی احساسی نداشته باشی ازش نمی رنجی!
        

          داستان زندگی رعنا. پدرش ۲۵ سال از مادر ش بزرگتره و از ازدواج قبلی به مادر چیزی نگفته و همین باعث طلاق اونا میشه. مادر رعنا رفتار بسیار سرد و بی تفاوتی نسبت بهش داره و تا آخر هم همین رفتار ادامه داره.
علیرغم مخالفت مادر شوهر با ازدواج پسرش با رعنا اونا ازدواج میکنن و مادرشوهر همیشه به هر بهونه ای رعنا رو تحقیر میکنه و رفتار خوبی باهاش نداره و شوهرش تو این زمینه زیاد وارد ماجرا نمیشه.
بعضی جاها نیاز بود وارد روابط بشه و از همه زوایا به موضوع پرداخته شه اما تو همه روابط نشون داده میشه که حق با رعناست و این رعناست که زندگی خودش رو نجات میده.
در کل کتاب روون و مناسب نسل جوون هست چون از نظر نثر و نوع نگارش معمولیه
        

          انقدر خوببب بودد که اصن نمیتونم بگم😢

خاطراتی از دختری به نام رعنا که شما تک تک جمله های کتابش رو احساس میکنید  
        

          کتاب خوبی بود ولی یه مقدار شبیه رمان های اینترنتی(سرگذشت های مثلا واقعی) بود با یکم رنگ و بوی مذهبی.و خیلی زیاد کلیشه ای
در کل خوب بود ولی دوسش نداشتم وپیشنهادش نمیکنم
        

          خدایا منو ببخش که این کتاب رو خوندم 
خیلی سیاه و وحشتناک بود، خیلی وقت پیش خوندم و یادمه تا دو سه روز داشتم از دستش حرص می خوردم و افسرده شده بود /:
خلاصه که اگه توی بهخوان همه ازش تعریف کردن، گفتم نظر یک آدم شاد و شنگول رو هم بشنوید
        

          محوریت زیبایی داشت ولی واقعا نمیفهمیدم چرا سختی زندگی رعنا پایان ندارد
اسم کتاب رو دوست نداشتم اسمی بود که اصلا براش فکر نشده بود و با اولین نگاه میفهمی زندگی یک دختر است می‌توانستند حداقل برای انتخاب اسم خلاقیت بیشتری به خرج دهند
        

          زندگی دختری پر رنج و سختی...و وقتی دوباره به خانه اول برمیگردی!
#رعنا
        

          داستان جالبی داشت،شاید اگه یکم قیافه و ظاهر شخصیت هارو بیشتر توصیف میکرد بهتر میشد،ولی به عنوان یه داستان تقریبا کوتاه خوب بود
        

          خوب بود اما خیلی غم داشت. 
        

          اگر تازه شروع به خوندن کتاب کردید و دنبال کتابی معمولی و با ادبیات ساده و داستان بی فراز و نشیبی میگردید گزینه‌ی خوبیه.
من خیلی سال پیش خوندمش ولی یادمه برام جذب کننده بود و بی وقفه خوندمش
یا اگه یکمی احساسات زیادی دارید ممکنه بعضی از قسمت هاش به گریه وادارتون کنه🤝🏻
        

          خدا شاهده با خط به خط کتاب گریه کردم🙂
حتی یه بار تو مدرسه جاموندم(یعنی همه رفتن. کلا مدرسه در هاش قفل بود. دیگه با یه بدبختی اومدم بیرون:/😔😂)
 اینقدر غمگین بود که برای مامانم تعریف میکردم اونم اشکش در اومد.
ولی خداوکیلی کتاب غمگین ، ولی درست حسابی بود.
خداقوت.
نکات پر رنگ کتاب که از بقیه کتاب های غمگین جدا میشد اینا بودن :
درد و رنج های فراوان اما دلخوشی های کوچک اما عمیق .
به زیبایی و درستی مفهوم توکل در کتاب جا گرفته بود .
رزق های مادی و معنوی .