《هو الحق》
(پی‌نوشت۲ بعد از بازخوانی اضافه شده)
 همه‌چیز همه‌چیز درباره‌ی دختریه که SCID داره . که یک جور نقص سیستم ایمنیه. فرد مبتلا میتونه به نصف دنیا حساسیت داشته باشه و ادویه‌ی جدید یک غذا، لمس میزی که با شوینده تمیز شده یا استشمام عطری که یک نفر زده میتونه باعث مرگش بشه. برای همین مدی تا حالا دنیای بیرون از دیوارهای خونه رو تجربه نکرده! این که لمس چمن چه حسی داره، هوا چه بویی داره و دریا چجوریه؟
آیا شبیه یک وان بزرگ پر از آبه؟
دیدن دنیا از این زاویه‌ی جدید برای من خیلی جذاب بود.
میدونید همه‌چیز همه‌چیز، چیزی بیشتر از یک رمان عاشقانست، بیشتر درباره امیده! امید در دل ناامیدی و شادی در دل ترس!
از طرفی درسته که شخصیت اصلی داستان مادلینه اما نویسنده به ماجراهای بقیه‌ی شخصیت‌ها هم فکر کرده و خط زندگی اون‌ها رو هم به زیبایی ترسیم کرده.
برای همین هر چند وقت یک بار وقتی ناامیدی کل وجودم رو میگیره به سمت این کتاب کشیده میشم و نمیدونم چطوری و چرا اما حالم رو بهتر میکنه😄😊
فکر کنم از اوایل ۹۹ تا حالا حدود ۶بار گوشش دادم.
درباره‌ی نسخه‌ی صوتی، کتاب ترجمه‌ی نشر نون بود با صدای خانم مریم محبوب، ترجمه خوب بود، سانسور‌ها تقریبا واضح بود و من خوانشش رو دوست داشتم.
پ.ن: بین نظرات، بعضی از دوستان درباره‌ی پایان غیرمنتظره‌ی کتاب گفته بودن، اما پایان به نظر من قابل حدس و باورپذیر بود، اگر کتاب رو با دقت مطالعه کنید به نشونه‌های زیادی میرسید که پایان داستان (در واقع نقطه‌ی اوج رو) قابل حدس و باورپذیر میکنن.
پ.ن۲: مادلین دوتا کتاب داره که بارها مطالعشون کرده. گل‌هایی برای الجرنون و شازده کوچولو، وقتی کارلا ازش درباره‌ی این خوانش مجددها میپرسه مدی میگه هربار میخونم معناشون عوض میشه و برام تازگی دارن. راستش فکرکنم حالا حرفش رو میفهمم.
۲۳بهمن۱۴۰۰🌼💛
خرداد ۴۰۴؛ تا همیشه محبوب من، همه چیز همه چیز✨️💛
        

          کتاب واقعاً خوبی بود
جدا از بخش رمنس داستان خوبی داشت
شخصیت پردازی خوبی داشت
فضاسازی خوبی داشت
جداً لذت بردم از شنیدنش
پایان خوبی داشت!
از مامان داستان متنفرم
        

          تینیجری بود و یکم بی منطق 
ادامه اش ندادم. 
        

          5/5

So from now on Nicola Yoon is one of my favorite authors and I'm going to read every single book she writes in the future. (already read The Sun Is Also a Star)

an amazing, quick, lovable love story that has its ups and downs. The love isn't only between a girl (Madeline) and a boy (Olly), but between a mother and daughter or a nurse and a patient. It's more than a simple love story to me.

I LOVE Yoon's writing style, it's so simple but awesome. Definitely recommend the books that Yoon wrote, you all have to read them.
        

          ‏“Maybe growing up means disappointing the people we love.”

‏Everything, Everything
‏Nicola Yoon
Love is so difficult to deal with! If this statement is new to you, it probably implies you haven't fully experienced one before. We as humans do unexplainable things for the sake of love, like everything we do for satisfying our deepest desire.
Reading this teenage rated book for me was like an adventure in a colorful world where fairy tales become real.
Despite the fact that is the first author’s novel, readers will find it quite joyful and sympathetic to the all young people.
        

          یه داستان عاشقانه تنیجری که روایت کننده زندگی دختریه که بخاطر بیماریش نمیتونه بیرون از خونه بره و پسری که مشکلات خانوادگی داره بخاطر پدرش که به علت اخراج شدن از کارش عصبی و مشروب خور شده ((:
ارزش یکبار خوندن رو داشت.برای گذروندن وقت کتاب خوبیه. پر از دیالوگ های امید بخش<:✨
        

          یادمه وقتی کتاب همه‌چیز همه‌چیز رو شروع کردم، قشنگ تو یه شب تمومش کردم. داستان جذب خیلی خوبی داره، روند داستان نه کنده و نه تند و خیلی مناسب و متعادله. کارکترها خوب توصیف شدن، فضاسازی هم واقعا خوبه. اینکه دو زندگی با دو مشکل متفاوت انقدر خوب و قابل درک وصف شدن هم، یکی از نقاط قوت کتابه.

کتاب واقعا دوست‌داشتنیه خصوصا برای تینجرها. توی یه سری لحطات واقعا چشمات پر از ستاره می‌شدن و قلبت پروانه‌ای! نویسنده خیلی خوب توی ذهنت جرقه می‌زنه که "مواظب باش! طوری زندگی کن که هیچ‌وقت بابتش پشیمون نباشی. گاهی ریسک لازمه‌ی زندگیه، در واقع ضروریه! گاهی باید چیزهایی که به حقیقتشون باور کامل داری، به آدم‌هایی که بهشون اعتماد تمام و کمال داری هم شک کنی و زیر سوال ببری؛ این فقط درباره یه بیماری یا هرچیز دیگه‌ای صدق نمی‌کنه، می‌تونه هرچیزی باشه که تبدیل به اصل مهم زندگیت شده. باید از منطقه‌ی امنت بیرون بیایی و از تغییر، و چیزهای جدید نترسی، چون لزوما همیشه تغییر بد نیست و اتفاقا گاهی نیاز و الزامیه. زندگی آدم نیاز به خطر کردن داره، چون اگر بخوایی «زندگی کنی» باید شجاع باشی چون پر از خطره. خطر به معنی رها کردن منطقه‌ی امنت، و عادت‌ها و روتین‌و قبیلشونه."

تا چندین روز توی فکر بودم. شاید من مثل کارکتر اصلی [ اسمارو همیشه یادم میره:))) ] مبتلا به بیماری به این نادری نباشم، اما از نظر روحی خیلی خودم رو محبوس می‌کنم، و از ریسک و تجربه چیزهای جدید می‌ترسم چون از اینکه توشون خوب و در واقع، 'بی‌نقص' نباشم می‌ترسم، یا از اینکه همه‌چیز خوب پیش نره، و این نابود کننده‌ست. اما این کتاب بهم اهمیت این موضوعات رو رسوند. مدام خودمو جای کارکتر اصلی تصور کردم، من حاضر بودم منطقه امنمو ترک کنم و این ریسکو بپذیرم و شده چند دقیقه «زندگی» کنم، به جاش خطر مرگمو به جون بخرم؟ اما مشکل این فکرم این بودم که فکر می‌کردم الان از منطقه امنم بیرون اومدم و فرقی با این کارکتر دارم، در صورتی که همه ما هم توی منطقه امنمون نشستیم و از ریسک می‌ترسیم و فرق زیادی با این دختر نداریم.

عشقی که توی کتاب به تصویر کشیده شد، با وجود اینکه به شدت تینجری بود اما در عین حال خیلی حس خوبی داشت و دوست‌داشتنی بود. و شجاعت کارکتر اصلی و همراهی‌هایی که از طرف کارکتر اصلی پسر ورت می‌گرفت، خیلی نازنازی و "گوگولی‌مگولی" بود - هرچند خیلی فانتزی - و کاش همه همچین حمایتگری داشته باشیم. و با اینکه می دونستم، باز برام تداعی شد که چقدر علاقه افراطی خطرناکه.

اما نقطه ضعف کتاب، به نظرم غیر قابل باور بودن یه سری اتفاق‌ها بود... اسپویل:
نمی‌فهمم چطور پرستارش، متوجه این نشد با اینکه طبق ادعای نویسنده، بهترین دکتر بود و توی حرفه خودش خیلی خوب بوده! چطور متوجه این قضیه نشد؟ و چرا کارکتر اصلی یکم کنجکاو نشد و با اینترنتی که گاها در دسترس داشت، سرچ نکرد و یا به دکتری مراجعه نکرد حتی به صورت مخفی؟ هرچند این برآمد اعتمادی بود که به مادرش داشت. پرستار اگهواقعا باور کرده بود که دختره به بیماری به این خطرناکی مبتلاست، چرا هی مشوقش بود که بره بیرون‌و چه می‌دونم... زندگی کن‌و فلان؟ مگه خطر مرگ براش نداشت؟
پایان اسپویل.
پ.ن: حالا این رو میشه بر تخیلی بودن کتاب درنظر گرفت و خیلی هم بولد نیست.

در کل کتاب واقعا بهم حس خوبی داد و واقعا باهاش اکلیلی شدم، دوستش داشتم و با کارکترای کتاب زندگی کردم و با حرف‌ها و کارهاشون به شوق اومدم، و برام تبدیل به یه خاطره‌ی شیرین شد. بهتون پیشنهاد می‌کنم - اگر با عشق‌های تینجری‌طور مشکلی ندارین، خصوصا به نوجوون‌های عزیز. سطح کتاب هم متوسطه، نمیشه گفت خیلی خارق‌العاده‌ست، اما از خوندنش لذت می‌بری و پشیمون نمیشی.
ممنونم از نیکلا یون.
        

          احساس میکنم همه چیز خیلی مصنوعی بود و جز کتاباییه که فیلمش بهتره
دوستش نداشتم ، بنظرم داستان کسل کننده و آبکی ای داشت
        

          عشق ارزش همه چیز را دارد همه چیز
        

          به تازگی این کتاب رو تموم کردم و فقط میتونم بگم خیلی خوب بود
احساس میکنم بعد از صدای آرچر دارم جذب کتابای عاشقانه میشم🥲
قبلا معرفیشو دیده بودم و شنیده بودم که فیلم هم داره_انشالله به زودی فیلمشم می بینم_ ولی نمی دونستم انقدر محشره
داستان روون و جالبی داشت، قلم نویسنده خیلی خوب بود، فصلاش کوتاه بود و زود تموم میشد.. اینجوری دیگه هعی نمی رفتی بشماری ببینی چند صفحه مونده و اینا
و از همه مهم تر کلیشه ای نبود، تقریبا میشه گفت کل داستان در اوج بود و اصلا نقطه پستی نداشت، برای یه داستان عاشقانه هیجان خوبی داشت که باعث میشد  حوصله آدم در طول خوندن کتاب سر نره. نویسنده خیلی خوب بلد بود خواننده رو به خوندن کتاب ترغیب کنه و این در طول داستان قابل مشاهده است.. 
نیم ستاره ای هم که کم دادم بخاطر این بود که یکم داستان زود تموم شد
میتونست حداقل یه فصل دیگه ام داشته باشه.. 
در کل خیلی خوب و عالی بود ✨🤌🏻
        

          مثل "خطای ستارگان بخت ما"، "پنج قدم فاصله"، "النور و پارک" و سایر کتاب‌های عاشقانه‌ی تینیجری بود. یه دختر و پسر که خیلی زود عمیقا عاشق هم می‌شن و بقیه ماجراها...

هرچند یه غافلگیری کوچولوی شیرین داره کتاب که باعث شد یه ستاره بیشتر بهش بدم.
        

          انقدر با این کتاب گریه کردم که متاسفانه تا فرداش چشمام تار میدید
کتابی که از شدت زیبا بودنش مبهوت میمونی و میگی خدای من این یه شاهکاره
خلاصه که شدیدا شدیدا پیشنهادش میکنم و امیدوارم بقیه‌ام مثل من از خوندنش لذت ببرن
        

          خیلی کتابی قشنگیه داستانش رو نمیگم ولی هر سنی دارید حتما بخونیدش
        

          کتابی بود که فکر نمی‌کردم آخرش رو نتونم حدس بزنم
ینی میگفتم اوکی قراره بد تموم بشه و من باهاش کلی گریه کنم
اما اصلا اینجوری نبود
باز هم تو این کتاب دنبال نقطه اوجی می‌گشتم که باهاش کلی احساساتی بشم اما هیچ وقت اون نقطه اوج نرسید
در کل کتاب خوبی بود عاشقانه ای بود که نوجوان ها بیشتر می‌پسندنش
امیدوارم شما هم بخونید و ازش لذت ببرید
        

          فیلمش رو هم ببینید اگر دوست داشتید 

اول کتاب بعد فیلم=این یه قانونه
        

          همه خوان، سر راست و گاهی موارد جذاب.
روایت ساده و خطی بیمار  اس آی دی از زندگی یک نواخت و پر مخاطره خودش.  شخصیت های فرعی کتاب به گمانم بسیار سطحی و سریع پرداخت شده اند  تا فقط قصه اصلی داستان را پیش ببرند. کاراکتر های کتاب  بیشتر در حد تیپ اند و نویسنده زحمت زیادی بابت خلق کاراکترهای جدید، شخصیت پردازی عمیق از طریق روایت قصه های فرعی به خود نداده. و اما کاراکترها :
مادر فدا کار
پرستاری مثل مادر که از قضا دختر هم سن کاراکتر اصلی دارد. 
پسری  خوش تیپ و ورزشکار در همسایگی  که پدری دائم الخمر، مادری مظلوم و کتک خور و خواهری سیگاری و از همه جا بریده دارد.
این تعداد کاراکتر و این مدل شخصیت پردازی شاید برای داستان کوتا که مجال کمتری دارد مناسب باشد ولی  به گمانم خواننده جدی رمان را کمی سرخورده کند.
به لحاظ محتوا، انگار داستان از روی کتاب‌های روانشناسی و زندگی مثبت نوشته شده تا با مقایسه خود با شخصیت اصلی داستان، امید به زندگی  را در خواننده تقویت کند  واین امر شاید به خودی خود بد نباشد اما وقتی این داستان را با نوع روایت رمان‌های مشهوری که شخصیت مصیبت زده  دارند (بینوایان، خاطرات خانه مردگان، سمفونی مردگان و...) مقایسه می کنیم بیشتر سطحی کاری و سری دوزی بودن این اثر به چشم می زند.
اما نکته مثبت این داستان شاید گره افکنی و نقطه اوج قصه باشد که ضربه ای به مخاطب وارد می کند که البته تا حدودی قابل پیش بینی است. و در نهایت پایان خوش

        

          کلیشه ای و قابل پیش بینی بود.
        

          اوایل داشت خوب پیش می‌رفت ولی حدود ۷۰ صفحه آخر  دیگه نتونستم ادامه‌ش بدم. سبک من نبود.
شاید یه روز  فیلمش رو دانلود کنم ببینم اخرشو.
        

          یه کتابی که من به شخصه به هر سنی پیشنهادش می کنم مخصوصا نوجوان و جوان.بسیار ترجمه ی روان و راحتی داره؛علاوه بر این نمودار و گاها شکل توی کتابه که باعث می شه بهتر به چیزی که گفته شده پی ببری.کتاب از زبان اول شخصه و این باعث جذابیت دوچندانش شده.من که عاشقش شدم.