ماجرای صلح امام حسن به قول خود رهبری در این کتاب، از نقاط مبهم تاریخ اسلامه و این ابهام از زمان وقوع این رخداد وجود داشته نه اینکه در گذر زمان به وجود بیاد. 
رهبری در این سخنرانی‌ها (که برای پیش از انقلابه) مفصل درباره ماهیت صلح امام حسن صحبت می‌کنند و نشون میدن که این صلح در واقع آتش‌بسی بوده که امام در اون به تدارک وسایل قیام علیه دشمن اقدام کنند. 
رهبری در این مورد هم توضیح میدن که اگر امام حسن در اون شرایط صلح (به معنای گفته‌شده) رو نمی‌پذیرفتن چه اتفاقی می‌افتاد و این پذیرش رو ناشی از شجاعت زیاد امام می‌دونن‌.
بخش دوم کتاب هم درباره بعضی شبهات پیرامون قیام امام‌حسین هست که بسیار جالبه. 
در نهایت هم جا به جای کتاب مفهوم انسان ۲۵۰ ساله مطرح شده و بیان شده که هریک از ائمه اگر جای دیگری بودن همون کاری رو میکردن که دیگری کرد.

برای کسی که به تاریخ اسلام، به فهم سیر تاریخی جهاد اهل‌بیت، و به دونستن اینکه اینهمه زجر و شهادت در طول تاریخ حیات ائمه برای چی بوده علاقمنده کتاب خیلی مفیدی هست.
هرچند با توجه به اینکه پیاده شده چندتا سخنرانی هست مطلب تکراری هم زیاد داره و می‌تونست کوتاه‌تر باشه.
        

          یک اثر بسیار دقیق و کاربردی در تحلیل دوران زندگانی و عملکرد امام حسن و امام حسین
کتاب شامل 6 گفتار از رهبری است که در سال های 51 و 52 بیان شده اند. در دو گفتار اول به تحلیل شرایط امام حسن پرداخته شده که چقدر جایش در کتاب های مرتبط با امام حسن خالی بود!
گفتارهای 3 و 4 و 5، در تحلیل حرکت امام حسین هستند که در بین آن ها پیشینه ای کوتاه از شرایط پیش از اسلام، پیامبر، امام علی و امام  حسن نیز آمده که کلیت خوبی است
گفتار ششم به نوعی خلاصه های گفتار های 3 تا 5 است
کاش به جای فقط پیاده کردن نوارهای سخنرانی، این مطالب ویرایش و بازنویسی می شدند تا کتاب، کتاب تر میشد!
        

          کتابی که با بیانی شیوا نگاه شما به نهضت امام حسین (علیه‌السلام) را اصلاح می‌کند.
        

          صوتی فراکتاب
مشخصه خوب در مورد موضوع از چند منبع مطالعه شده...
اما به این نکته توجه کنید که بخشی از کتاب مشترک با همرزمان حسین(ع) هست، پس اون کتاب میره تو اولویت.
و احتمالا صلح‌الحسن در این زمینه غنی تر هست.
        

          رهبر انقلاب سال ۱۳۵۱ در سخنرانی، آیه‌ای از قرآن را می‌خوانند که می‌گوید نباید در جنگ با دشمن روی برگردانید مگر برای اینکه ضربه دیگری وارد کنید و این مقدمه است برای اینکه بگویند نمی‌توان با دشمنان اسلام صلح کرد. در واقع پیامبر (ص) و امام حسن (ع) هم صلح نکردند و فقط آتش‌بس برقرار کردند.

وقتی حکومت به امام حسن (ع) رسید، سپاه ایشان آماده جنگ با معاویه بود. سپاهی که حضرت علی (ع) آن را آماده کرده بود. با این حال شرایط جنگ مهیا نبود. تا جایی که معاویه به فرمانده سپاه امام که قبلاً دو فرزند او را کشته بود، رشوه داد و او از سپاه امام رفت. پس از این وقایع است که معاویه صلح‌نامه را به صورت کاغذی سفید و امضا شده برای امام حسن (ع) می‌فرستد تا ایشان هر شرطی می‌خواهند بنویسند و فقط حکومت را تحویل بدهند.

در مورد آماده نبودن شرایط برای جنگ با معاویه دلیل دیگری هم مطرح می‌شود و آن این است که صلح با معاویه در سال ۴۱ هجری انجام شده و امام حسن (ع) در سال ۵۰ هجری شهید شده‌اند. یعنی امام حسین (ع) از سال ۵۰ تا ۶۱ هجری در زمان معاویه زندگی کردند و در این مدت قیام نکردند.

رهبری می‌گویند که شیعه یعنی حزب امام علی (ع). طرفداران این مکتب در زمان خود حضرت به صورت علنی فعال بودند. بعد از ایشان و پیروزی معاویه، امام حسن (ع) تشکیلات پنهانی شیعه را پایه‌گذاری می‌کنند و شروع به تربیت نیرو می‌کنند. به این ترتیب موجب می‌شوند که این فکر زنده بماند و در طول تاریخ فعالیت بکند تا برسد به امروز ما.
        

          گفتارهایی از مقام معظم رهبری در مورد امام حسن و امام حسین علیهما سلام که قبل از انقلاب اسلامی ایراد شده و الان به صورت مکتوب در اومده
        

          کتاب به دو بخش تحلیل قیام امام حسن علیه السلام و تحلیل قیام امام حسین علیه السلام تقسیم میشه. شبهات مهمی رو هم در هر دو زمینه پاسخ میده و تحلیلهای دقیقی ارائه میکنه. بیان دقیق حضرت آقا واقعاً نکات جدیدی برای خواننده داره. همین پژوهش‌ها و سخنرانی‌های دقیق و دلسوزانه و مسئولیت‌شناسانه بود که منجر به انقلاب بزرگ اسلامی در سال ۵۷ شد.
        

          کتاب «دو امام مجاهد» شش گفتار از رهبر معظم انقلاب است. دو گفتار اوّل کتاب، علاوه بر شرح نظریۀ «انسان 250ساله» به جایگاه والا و مهم امام حسن(ع) در این دوران و چرایی دست کشیدن از جنگ، علل پذیرفتن صلح و بیان تفاوت شرایط امام حسن و امام حسین(علیهماالسلام) پرداخته‌شده است. گفتار سوّم تا پنجم نیز به دگرگونی‌های جامعه جاهلی پس از ظهور پیامبر اسلام، اهمّ اهداف پیامبر شامل گستراندن تفکّر توحیدی و نفی عبودیت طاغوت، ازبین‌بردن اختلافات طبقاتی و نا عدالتی‌ها و تکریم انسان، انحراف از اهداف بعثت و ترسیم شرایط دوران خلفای سه‌گانه‌ی اوّل به‌ویژه خلیفۀ سوم، حوادث عصر امام حسین و اقدامات ایشان، اهداف قیام و تحلیل ریشه‌های آن اشاره دارد. در قسمت پایانی با دعوت مخاطب به تفکّر در اهداف قیام امام حسین علیه‌السلام داستان «طوطی و بازرگان» را نقل کرده و همگان را به انقلاب بر ضد یزیدیان دعوت می‌کند؛ و در گفتار آخر کتاب با نقد ۳ نظریه در باب قیام حسینی، نظریۀ چهارمی به‌عنوان نظریۀ صحیح اثبات می‌کنند.
        

          از اینکه سبک زندگی و موضع گیری به ظاهر متفاوت دو ائمه امام حسن و امام حسین (ع) را به خوبی تبیین کرده بودند، و از جهاتی این موضوع رو روشن کردند و مشخص شد که دو کار متفاوت انجام نگرفته، بلکه یک صورت است با دو روش متفاوت.
در این کتاب به قیام امام حسین (ع) و شبهات در این باره بیشتر پرداخته شده بود.

مانند کتاب همرزمان حسین (ع) جملات و صحبت های تکراری در آن بود، ولی من این موضوع اذیتم نمیکند و از اینکه موضوعات تکرار میشوند باعث بهتر تفهیم شدن و در خاطر ماندن آن در ذهنم میشود.

در کل از خواندن این کتاب رضایت دارم  و برایم جالب بود.

حسن ختام هم میخواهم دعای آخر کتاب را بنویسم که خیلی زیبا بود :
« پروردگارا!  به محمد و آل محمد ما را بینا و آگاه نسبت به زندگی حسین بن علی و راه حسین بن علی (علیه السلام)  بگردان.» 
        

          یک قسمت از کتاب:
وقتی ملتی از یک داستان آموزنده آموزش نمی‌گیرد فاجعه است و آن کسانی که در طول تاریخ سعی کردند این درس‌ها را این سرمشق‌ها را این جملات برجسته آموزنده و آموزش دهنده را یا بکلّی پاک کنند یا اگر اینجا روی تخته سیاه مانده زیرش بنویسند که این جمله قابل تقلید نیست، فاجعه آفرینان واقعی هستند.
        

          نزاع میانِ حق و باطل، اسلام و کفر، توحید و شرک دائما در حال تکرار است.
این توحید است که با شرک می‌جنگد
و ایمان است که با کفر مبارزه می‌کند!
صحنه همان صحنه است...
و انتخاب باتوست که در کدام جبهه بجنگی!

زهرا سادات 🌱

        

          این کتاب بسیار بسیار زیبا بود و از خوندنش نهایت لذت رو بردم 
تا قبل مطالعه این کتاب هدف امام حسین (ع) رو انقدر واضح نمی دونستم 
و الحمدلله که این کتاب رو خوندم و آگاهی پیدا کردم و فردای قیامت اگه ازم بپرسن امام حسینی که این همه دوسش داشتی و براش گریه کردی و... چرا شهید شد؟
هدفش چی بود؟
می تونم جواب بدم دست و پا شکسته لااقل 
البته ان شاءالله که زبانم باز باشه و در خاطرم مونده باشه 
به عنوان انتقاد 
کاش کتاب هم‌رزمان حسین (ع) و کتاب دو امام مجاهد رو تلفیق میکردن و به صورت یک کتاب واحد درمی آوردن 
خیلی از قسمت ها همان مطالبی بود که در کتاب هم‌رزمان حسین (ع) خونده بودم.
و این برام جالب بود که آقا قبل از حتی ریاست جمهوریش چقدر برای آگاهی مردم تلاش می‌کرده و چقدر تلاش می‌کرده جهالت رو از مردم دور کنه 
هر بار یک شهر سخنرانی می‌کرده 
مدتی تهران 
مدتی مشهد و...
*خدا رو شاکرم برای داشتن چنین رهبر حکیم و فرزانه ای؛ اگر نداشتیمش معلوم نبود چه سرنوشتی داشتیم؛ از خدا می خوام از عمر من کم کنه و به عمر رهبرم اضافه کنه. و ان شاءالله به همین زودی ها پرچم این انقلاب از دست جانباز رهبرم به دستان متبرک حضرت مهدی(عج) داده بشه.الهی آمین🤲🏻
        

          .
چرا امام حسن با معاویه بن ابوسفیان بیعت کردن با چ شروطی این بیعت محقق و خلافت ب معاویه منتقل شد؟!
چرا امام حسین قیام کرد؟انگیزه ایشان از قیام چه بود؟آیا صرفا غیرت حسینی یا فقط عشق ب خدا ؟..یا چیزی فراتر از آن چیزی مثل رسالت چیزی شبیه قیام علیه ظلم و فحشا ک در زمان یزید بن معاویه ب اوج خودش رسیده بوده.! 

اگر ب دنبال جواب این سوال ها هستید پیشنهاد میکنم کتاب رو مطالعه کنید.. 🫠
        

          جان کلام آقای خامنه ای بار ها در دیگر کتب و سخنرانی ها و بقیه کانال های تبلیغاتی خوانده و شنیده شده.
به این جهت خوندن این کتابا جز برای صفر کیلومتر ها یا کسایی که دنبال فکت خاصی هستن حاصلی نداره
        

          باسمه
*السلام علی الحسین و علی علي بن الحسين و على أولاد الحسين و على أصحاب الحسين...*
        

          چقدر حیف که چیزی از امام حسن مجتبی نمیدانیم و فقط مظلومی در ذهنمان است که تنها توانسته صلح کند و ای وای که به دست همسرش به شهادت رسیده.  اما این کتاب به ما ثابت میکند که نقش امام حسن در کربلا و کربلا ها به همان اندازه نقش امام حسین است، اگر این صلح شجاعانه نبود، هیچ عاشورای بیدارگری هم رخ نمیداد، این صلح و نرمش شجاعانه مقدمه ایست لازم برای عاشورا... 
        

          سال ۵۱ و ۵۲ یه سری سخنرانی شده و تازه سال ۹۶ این سخنرانی‌ها پیاده و تبدیل به کتاب شدن!!!!! فکر کنم این کتاب شدن‌ها هم به خاطر این بوده که خود آیت‌الله خامنه‌ای یه نهیبی چیزی زدن و چهار نفر به تکاپو افتادن منتشر کنن وگرنه عموم جماعت موسوم به انقلابی و حزب‌اللهی حال ادامه دادن ندارن!
(قشنگ معلومه حرصی هستم، نه؟)

و اما بعد، 
یک سلسله تحقیقات و سخنرانی‌ها تو دهه ۵۰ درباره ائمه و روش و منش اونها انجام گرفته که هنوز هم با گذشت ۵۰ سال دقیق، کامل و تازه است. من به عنوان یه آدم بزرگ‌شده در خانواده‌ای مذهبی و سیاسی که مطالعات مذهبی هم داشته باز هم از این کتاب کلی مطلب جدید یاد گرفتم. بعضی شبهات و اشکالاتی که آقای خامنه‌ای تو اون سال‌ها مطرح کردن الان دیگه فراموش شده ولی البته جاش شبهات جدید اومده. برای همین میگم مطالب کتاب هنوز تازه است و هنوز کاربرد داره. مثلا یادمه یه سالی یکی می‌گفت شوهرخاله‌ام تحقیق کرده امام حسین و یزید اصلا دعواشون سر یه زن بوده و این ماجراها همه دروغه! (همیشه پای یک شوهرخاله درمیان است!). خب چنانچه اون شخص واقعا دنبال حقیقت باشه و نه سم‌پراکنی میشه با نطالب همین کتاب صحنه رو براش روشن کرد.

یا مثلا خودم با همه خوندن‌ها و پیگیری‌ها نمی‌فهمیدم اینکه امام حسین گفته برای اصلاح امت جدم خروج کردم یعنی چی. عمق حرفش رو درک‌ نمی‌کردم.
درباره صلح امام حسن و تعبیرات خوبی که درباره ایشون و اقداماتش به کار رفته هم دیگه نگم براتون. 

کتاب شامل شش گفتاره. دو گفتار درباره امام حسن و چهار تا درباره امام حسین. گفتار ششم عملا خلاصه سه گفتار قبلشه و حتی می‌شد نباشه. در واقع یه سخنرانی تو یه موقعیت متفاوت از اون سه تای دیگه بوده که چون موضوع یکی بوده کنار هم گذاشتن.
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 
به جز کلمه بینظیر چه می‌توان گفت ؟!
هر لحظه از این کتاب برای بنده پر از درس بود و با هر جمله از آن زندگی کردم  
پیشنهاد بنده این است در اولین فرصت این کتاب را در لیست مطالعه خود قرار دهید ...
و من الله توفیق...
        

          جالب بود به نظرم این کتاب مکمل کتاب همرزمان امام حسین ع هست البته این کتاب خیلی کوتاهتر هست ولی همچنان اطلاعات جالبی و ضروری داشت. 
نکته ای که تو هر دو کتاب جلب توجه میکنه اینه که یه جوری منابع جمع آوری و دسته بندی و ارائه شدن که حس خواندن یک تحقیق علمی ارزنده‌ای مثل رساله دکتری و یا یک پایان نامه مفصل رو به آدم میدن مخصوصا کتاب همرزمان حسین علیه السلام. 
گویندگی این کتاب هم خوب بود ولی به نظرم گویندگی کتاب همرزمان حسین ع به مراتب بهتر بود.
        

          کتاب متن خوب و  روانی داشت مجموعه ای از چند سخنرانی رهبر در دهه 50 قبل از انقلاب در مورد امام حسن (ع) و امام حسین (ع)، در خصوص امام حسن (ع) بیشتر در مورد صلح ایشون صحبت شده و اینکه ماهیتش چی بوده و در مورد امام حسین علیه السلام بیشتر در خصوص دلیل شروع  و سپس هدف از قیام

کلا کتاب هایی که مجموعه ای از سخنرانی ها رو شامل میشه حُسنش اینه که روانه و سنگین نیست و عیبشون تکرار بعضی مطالبه که طبیعیه یه شخص در سخنرانی های مختلف که در مکان و زمان مختلف بیان میشن مطالب تکراری بگه ولی خب خیلی زیاد و اذیت کننده نیست