یادداشت

        از اینکه سبک زندگی و موضع گیری به ظاهر متفاوت دو ائمه امام حسن و امام حسین (ع) را به خوبی تبیین کرده بودند، و از جهاتی این موضوع رو روشن کردند و مشخص شد که دو کار متفاوت انجام نگرفته، بلکه یک صورت است با دو روش متفاوت.
در این کتاب به قیام امام حسین (ع) و شبهات در این باره بیشتر پرداخته شده بود.

مانند کتاب همرزمان حسین (ع) جملات و صحبت های تکراری در آن بود، ولی من این موضوع اذیتم نمیکند و از اینکه موضوعات تکرار میشوند باعث بهتر تفهیم شدن و در خاطر ماندن آن در ذهنم میشود.

در کل از خواندن این کتاب رضایت دارم  و برایم جالب بود.

حسن ختام هم میخواهم دعای آخر کتاب را بنویسم که خیلی زیبا بود :
« پروردگارا!  به محمد و آل محمد ما را بینا و آگاه نسبت به زندگی حسین بن علی و راه حسین بن علی (علیه السلام)  بگردان.»