یک کتاب طنز با داستان های کوتاه و خلاقانه
که بامزه بود واقعا
فکر میکنم برای هفت سال به بالا قابل فهم باشه که بستگی به سطح درک کودک هم داره البته.
        

          یه کتاب فوق العاده برای تقویت خلاقیت و قدرت تصویرپردازی ذهنی کودکان. 
البته خوندنش برای ما آدم بزرگ ها شاید لذت بخش ترباشه :-)
        

          کتابی کوتاه و پر از حس خوب و طنز 
این کتاب رو می تونین تو چند دقیقه بخونین اما توی همون چند دقیقه کلی درک و فهم پیدا کنید و بخندید .
شاید گاهی نیاز باشه با خوندن این نوع کتاب ها وارد دوران شاد تری بشیم 
        

          🙄🙄🙄
        

          شل‌سیلورستاین جزو نویسندگان محبوبم هست. خواهر ۶ ساله‌ام هم کتاب‌هاش رو خیلی دوست داره. امشب ازم خواست تا این کتاب رو برای بار سوم براش بخونم. قبلش اومدم بهخوان روی کتاب نظرم بدم "۴" ستاره دادم. آبجی کوچیکه گفت:
بخاطر من ستاره‌هاش رو پر کن:)
        

          لطیف و طناز :)
سه داستانکِ
                    ترس، آرزو،  آقای‌باکلاه و آقای‌بی‌کلاه 
مرا به خود فرو برد و در خود نگه داشت....
        

          عالی درجه یک فوق العاده از این نویسنده هرچه دیدید بخوانید
        

          همه‌ی کتاب جالب نیست اما همان چند تایی را که دوست داشتم آنقدر دلچسب بودند که کتاب را دوست داشته باشم.
        

          "یک در قدیمی کهنه، چند بار به هم میخورد؟ 
فرق میکند؛ تا شما چقدر آن را محکم به هم بزنید.
در یک قرص نان، چند پاره وجود دارد؟ 
تا شما چقدر آن را کوچک ببرید.
در یک روز چقدر خوبی وجود دارد؟ 
همان اندازه که خوب زندگی میکنید.
در وجود یک دوست، چقدر محبت وجود دارد؟ 
همانقدر که شما به او محبت میکنید."

کتاب از داستانهای کوتاه این چنینی تشکیل شده. بعضیاشون بامزه و بعضیاشون آموزنده هستن. به سن ربطی نداره و هر سنی باشید ممکنه این کتاب رو بپسندید.
        

          https://taaghche.com/book/62575
        

          داستان‌های کوتاه و طنزی که آدم را به فکر فرو می‌برد.
        

          یک کتاب کوتاه اما واقعا پرمفهوم، لذت بردم از خوندنش!
        

          بسم الله. 

پیش از هر چیز:
واقعاً نمی‌فهمم که چرا کانون پرورش فکری در صفحه‌ی نخست این کتاب نوشته: "گروه سنی کودک +۱۱" (بگذریم که بخش بزرگی از سن‌گذاری‌هایش را نمی‌فهمم!)
به‌نظرم این کتاب محدودیت سنی ندارد. بخشی از نکات طنزآلودش را احتمالا کودک زیر ۱۱ سال چندان متوجه نمی‌شود، اما نکته‌ی منع‌کننده‌ای هم وجود ندارد. 

شامل ۲۴ ماجرا/روایت (حکایت؟!) است که یک‌دست نیستند. برخی‌شان بسیار خنده‌دار و برخی‌شان بسیار آموزشی‌اند.
من ماجراها را در پنج دسته جا داده‌ام که دو دسته را دسته‌های موفق می‌دانم، دسته‌ی "بامزه و خنده‌دار" و دسته‌ی "بینابین نصیحت و خنده". شانزده ماجرا /روایت در این دو دسته قرار گرفته‌اند. این یعنی ۲/۳ (دو سومِ) کتاب، موفق است. (و امتیازش می‌شود سه و یک‌سوم ستاره! نه سه ستاره.)
می‌دانیم که این مرزگذاری نسبی است و به این معنی نیست که مثلا ماجراهای دسته‌ی بامزه و خنده‌دار از هرگونه آموزش غیرمستقیمی بی‌بهره‌اند. نه! صرفا "خنده‌دار"بودن‌شان می‌چربد. و قس علی هذا.
این‌ها را در دسته‌ی بامزه و خنده‌دار گذاشته‌ام:
در تاریکی
بیمار
کلاه تنگ و احترام زیادی
بچه‌ی تنبل
به دنبال گم‌شده
تاب
دارکوب
دعای قبل از خواب کودک خودخواه
آقای باکلاه و آقای بی‌کلاه
اتاق به هم ریخته
دوستی

و در دسته‌ی بینابین نصیحت و خنده:
چه‌قدر؟ چند؟
اگر دنیا دیوانه بود
تیر
پسر کوچولو و پیرمرد کوچولو
غریبه‌ی بی‌چاره


شما با این کتاب چه‌گونه برخوردی داشته‌اید؟
        

          خریده بودم که برای خواهر کوچیکترم بخونم
دیدم زده مثبت ۱۱ سال
خودم خوندم:*)
واسم جالبه که داستان های بچگونه گاهی بیشتر بهم تلنگر میزنن
مثل همین ترس که عکسشو گذاشتم...
        

          شبیه کتاب جوک بار است 
کلی جوک های طنز  در یک کتاب ! 
        

          یه کتاب خیلی کوتاه که خوندنش تایم زیادی ازتون نمیگیره و شامل چند داستان کوتاهه.
بعضی داستانا خیلی سطحی بودن و حتی ممکنه از قبل جایی خونده باشید
اما بعضی داستاناش با وجود کوتاه بودنشون آموزنده بودن و  در کل  لذت بردم

        

          😵‍💫😵‍💫😵‍💫
        

          دوستی......
        

          مجموعه ای از داستان های طنز برای تمام سنین
 با قلم زیبای آقای سیلوراستاین ^_^
        

          تو20دقیقه می‌شه تمومش کرد و البته لذت برد...
بعضی از داستانارو متوجه نشدم اصلا ولی کلیت کتاب طنز خوبی داشت...
داستان مورد علاقه من هم داستان  "به دنبال گم شده بود:

مادرم گفت: «اگر سرت را محکم نگه نداری گمش میکنی.»
امروز انگار همین طور شد.
عصر که با پسرخاله ام بازی میکردم
زمین خوردم و سرم قل خورد و رفت. رفت و رفت تا از نظرها ناپدید شد
حالا نه میتوانم دنبالش بگردم چون چشمهایم آنجاست.
نه صدایش میتوانم بزنم چون دهانم آنجاست.
تازه صدایم را هم نمیشنوم چون گوشهایم آنجاست.
حتی نمیتوانم به او فکر کنم. چون مغزم آنجاست.
پس همان بهتر که چند لحظه ای
روی این سنگ بنشینم
و استراحتی بکنم...