داستانی پر از پستی و بلندی و اتفاقات تلخ و خوش!
۸ روز خوندن این کتاب برام طول کشید که این عجیب بود برام ؛ احتمالا دلیلش این بود که حس میکردم قلم آقای مالو یکمی خشکه و اون صمیمیتی که باید رو به فضا نمیده.
با این حال وقتی شروع میکردم به خوندن ، پرین رو همراهی میکردم و شاهد اتفاقات و موفقیتاش در طول کتاب بودم!
این کتاب راجع به پرین کوچولوی ماست که سرنوشت مجبورش میکنه خودش تک و تنها بره تو دل آينده‌ش.
نیمه اول کتاب مربوط میشه به تنهایی ها و شرایط بسیار سخت پرین ، نیمه دوم هم جا افتادن و عادت کردن پرین به شرایط و رشد کردنشو نشون میده ؛ که من این روند رو خیلی دوست داشتم!
تنها شخصیتی که تونستم باهاش ارتباط بگیرم موسیو ولفران بود که بعضی از رفتارها و صحبتاش به دلم خیلی میشست.
در کل دوستش داشتم!
پ.ن ۱ : این کتاب بعضی از رفتارا و افکار مسموم و حسودانه رو به خوبی نشون میده.
پ.ن۲ : پالیکار رو هم خیلییییی دوست داشتم.
پ.ن۳ : کاش میشد پدر پرین هم تو کتاب حضور داشته باشه:(
        

          انقدرررر این کتاب قشنگ و پر اززز حس امیده که اصن>>>>>> 
        

          باخانمان
نویسنده: هکتور مالو
مترجم: محمد قاضی
چاپ هشتم: ۱۳۷۷
انتشارات: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان
تعداد صفحات: ۲۱۷

📚📚📚📚📚📚📚📚
« پرین بر بستر نرم برگ سرخس دراز کشید و چشمانش را بر هم نهاد و یک ساعتی چرت زدن ولی مواظب بود که خوابش نبرد. در اعصاب خود آرامشی احساس کرد و سردردش هم برطرف شد. اکنون آفتاب برآمده بود و از روزنه های دیوار آلاچیق به درون می تابید. در بیرون کلبه پرندگان زمزمه سر داده بودند و معلوم بود که روز آغاز شده است. سنجاقکها در نیزار به هر سو می پریدند و پشه ها را شکار می کردند. پرندگان در بیشه در ساحل برکه نوک برخاک می زدند و در پی طعمه می گشتند. مرغابی زیبایی به رنگ قهوه ای و خاکستری که خوشگلتر از اردکهای خانگی بود در حالی که بچه هایش به دنبالش روان بودند بر سطح برکه می سرید و نوک بر آب می زد و با صداهایی که می کرد معلوم بود که می خواهد بچه هایش را به دور خود جمع کند و نگذارد پراکنده شوند.»

«ادموند وولفران» بعد از ازدواج با دختری هندی از جانب پدر طرد و بعد از چند سال به همراه همسرش «ماری» و دخترش «پرین» در پی حوادثی به سوی پدر باز می گردد. «آقای وولفران» در شهر «ماروکو» کشور فرانسه با داشتن کارخانه های نساجی و ثروت فراوان در حسرت دیدن پسری ست که خود باعث گم شدنش شد.
آنها سوار بر یک گاریِ کهنه که توسط خری دوست داشتنی به نام «پالیکار» رانده می شود و به عنوان عکاس دوره گرد از کشورها و شهرها و روستاهایی بسیار عبور می کنند.
ادموند بعد از یک بیماری می میرد و پرین و مادر به مسیر ادامه می دهند.اما در پاریس پرین مادرِ بیمار و رنجور خود را هم از دست می دهد و به تنهایی و این بار بدون گاری و پالیکار حرکت می کند. 
او در ورودی ماروکو با دختری مهربان به نام «روزالی» آشنا می شود و از آنجا که نباید هویتش را فاش کند خود را « اورلی» معرفی می کند و فردای همان روز با کمک روزالی در کارخانهٔ پدربزرگ نابینایش مشغول به کار می شود. 
پس از چندی پرین به خاطر لیاقت و توانایی که از خود نشان می دهد محرم اسرار پیرمرد می شود. بدون اینکه او بداند پرین دختر پسر گمشدهٔ اوست.
🔺🐕در کتاب نامی از پاکوتاه سگِ بازیگوش پرین در انیمیشن نیست.

کتابی که برای کودکان و نوجوانان نوشته شده اما بد نیست که بزرگسالانِ علاقمند به ادبیات کلاسیک هم آن را ورق بزنند.


        

          در آغوش خانواده- ترجمه ی محمد قاضی
درضمن, 468 صفحه !!!

کتاب رو از معلم عزیزم گرفته بودم, تا به کس دیگه ای بدم, ولی نتونستم صبر کنم, و خوندمش :)) و واقعا لذت بردم. :>
        

          نسخه صوتی این کتاب رو به یاد دوران بچگی با گویندگی فوق‌العاده خوب و حرفه‌ای احسان کرمی گوش دادم. خیلی عالی بود. یه حس لطیف و دوست‌داشتنی بهم دست داد. هر چند که از اون تیپ داستان‌هاست که از از همون اول، آخر داستان معلومه و در نهایت هم همه چیز به خیر و خوشی تموم میشه!
        

          داستان این دخترکی که تنها می‌شود اما با توانایی‌هایی که دارد و البته شانس، تنها نمی‌ماند، از دسته داستان‌هایی است که نویسنده با ته دل مخاطب هم‌داستان شده تا خوشی و آرامش و البته آسایش برای شخصیت اصلی‌اش بسازد.
روان، با شخصیت‌پردازی و فضاسازی و پیرنگ متناسب و البته ترجمه‌ی خیلی خوب.
        

          تقریبا  بی‌وقفه خوندم و تمام. از خودم می‌پرسیدم چرا اینقدر دلم می‌خواد بخونمش و ادامه بدم؟! من که شونصد بار از بچگی کارتونش رو دیدم، اتفاقا همین الان هم داره نشون می‌ده و با بچه‌ها دوباره دارم می‌بینم🤦‍♀️😄
و فرق چندانی هم با هم ندارند و جز به جزئش رو حفظم. 
این چیه که نمی‌گذاره رهاش کنم و به شیرینی داستانی هست که برای اولین بار می‌خونی؟!!  
        

          برای سطح کودک و نوجوان کتاب خوبی بود.
دوسش داشتم.
فقط این کتاب جلد دومه!!!!!!!!! جلد اولش بی خانمان هست که من نداشتمش:)
        

          در راستای کلاسیک‌خوانی/ نوجوان‌خوانی به باخانمان  رسیدم. نسخه صوتی رو از طاقچه گرفتم و با سرعت شش برابر، گوش دادم. صدا احسان کرمی بود و عالی بود. خود کتاب هم داستان نوستالژی و آرومی داره،  با اینکه ناراحت‌کننده و غمناک هم بود. یک تفاوت‌هایی هم با انیمیشنش داشت. 
پنج ستاره بخاطر حس خوبم به کتاب دادم
        

          نمیدانم چه باید در توصیف این شاهکار بگویم!...
غمی که داشت،تمام وجود انسان را در بر میگرفت؛موضوع داستان فوق العاده بود،شخصیت پردازی نیز دقیق و جذاب بود و نوع رفتار شخصیت ها بسیار جالب بود و به حالات ظاهری آنان نیز می‌آمد!
        

          این یک کتاب کلاسیک و کوچولو برای رده سنی کودک و نوجوونه😂ولی چون داستان جالبی داشت خوندمش. برنامه‌کودکشو هم احتمالا دیدید. و حرف خاصی راجع بهش ندا‌رم. 
شیرین و بوسیدنی بود و اصلا از خوندنش پشیمون نیستم💅🏻
        

          به نظرم کتاب خوب و با موضوع خوبی بود اما داستان خیلی سریع پیش میرفت...
        

          یه داستان روون و شیرین. کمابیش با کلیت داستان کتاب به خاطر انیمیشنی که از روش ساخته شده آشنا بودم ولی با این حال گوش دادن بهش تجربهٔ لذت‌بخشی بود.
پرین یه دختر سخت‌کوش، باهوش و مهربونه که سفری طولانی رو همراه خانواده‌ش برای رسیدن به شهر ماروکور طی می‌کنه و با شخصیت دوست‌داشتنیش تو دل اهالی مارکور و ارباب کارخونه‌های اونجا جا باز می‌کنه و زندگی همه رو تغییر میده. 
کتاب با سختی‌های طاقت‌فرسای یه دختر کوچیک شروع میشه و کم‌کم به روزهای شیرین و امیدبخش می‌رسه. 
در مجموع به نظرم مطالعهٔ سبک و خوبی برای نوجوون‌ها و بزرگسالاییه که از داستان‌هایی با فضای نوجوانانه لذت می‌برن. 
همچنین اجرای آقای احسان کرمی رو هم دوست داشتم.

لینک نسخهٔ متنی کتاب:
https://taaghche.com/book/76716

لینک نسخهٔ صوتی کتاب:
https://taaghche.com/audiobook/63107
        

          بهترین کتابی که خواندم و در تمام فراز و نشیب های زندگی از آن الهام گر فتم...صبوری ، استقامت، همراه با خوشرویی و حل مسئله...مهارتهایی که برای زندگی بهتر بی نهایت به آن نیاز داریم.
        

          باخانمان و بی خانمان دو رمانی که سال های دور خوندم و هر دو رو خیلی دوست داشتم
دوباره بخونم#
        

          این کتاب ارزش ادبی بالایی ندارد، امّا من خیلی دوستش می دارم!
در کودکی هر چند وقت یک بار دوره اش می کردم!
آن تکّه اش که پرین دور از نظر مردم، در کلبه ی شکاری زندگی می کرد، از قسمت های محبوب و خوراک خیال پردازی های بی انتهای تابستانی ام بود...
        

          تسلیم نشو !
        

          📚✨ کتاب "باخانمان"...

پرین، اون دختر ساکت و قوی، حالا دیگه فقط یه شخصیت توی رمان نیست.
یه تصویر موندگار توی ذهنمه؛
نمادی از همه‌ی ما وقتی ناچار شدیم زودتر از وقتش بزرگ بشیم،
وقتی دلمون خواست یکی بغلمون کنه،
ولی ترجیح دادیم بایستیم، لبخند بزنیم، و خودمون بشیم تکیه‌گاه خودمون.

"باخانمان" داستان یه یتیم نیست.
داستان ساخته‌شدن یه انسانه.
پرین توی دل نداری و تنهایی، خودش رو ساخت.
قبل از اینکه کسی بهش بگه: «تو کی هستی؟»
خودش جواب رو ساخته بود.

🕊️ اگه دنبال داستانی هستی که آروم‌آروم ولی عمیق بیاد تو دلت،
که بیشتر از غصه، از قد کشیدن وسط غصه‌ها حرف بزنه،
باخانمان رو بخون رفیق...(:
        

          در واقع شبها قبل خواب پدرم برام می‌خوند