کتاب خیلی قشنگی بود با روایت هایی از حضرت عباس که برای من تازگی داشتن
        

          به اندازه زیبایی ماه در شب چهاردم:)
        

          خدا رحمت کند ابوالفضل زرویی نصرآباد را...
        

          خواندنی و زیبا به اندازه زیبایی جمال عباس بن علی

بعداز ظهر پنجشنبه خواندمش. روان بود و ساده

خداوند روح نویسنده اش را غریق رحمت کند.
        

          کتاب رو چندی پیش از کتابفروشی حوزه هنری خریده بودم. روز تاسوعا تصمیم گرفتم به خواندن. به لحاظ ادبی و پژوهشی، بسیار جای حرف زدن هست درباره این کتاب. منتها تجربه خواندن آن در روزهای تاسوعا و عاشورا، برای من بیشتر تجربه ای معنوی بود. 
ماه به روایت آه، شبیه یک مانیفست است. مانیفست ادب و احترام و آداب دانی.. مانیفست نذر و نیاز. مانیفست مردانگی. 
کتاب حجم زیادی ندارد و چاپ خیلی خوبی دارد. خیلی خواندنی است. 
همینطور که دیگران هم نوشته اند، پر است از اطلاعات مهمی که تا بحال نمیدانستیم. اما زبان کتاب آنقدر ساده است که احساس میکنی نویسنده میخواسته خودش را به کلی از میان بردارد. هیچ باشد در این میانه و کارش و «شاهکارش» هیچ به چشم نیاید. 
 کتاب، خیلی هم سینمایی نوشته شده است.
        

          کتاب فوق العاده ای بود.
 محتوا و مخصوصا کتاب راجع به حضرت عباس کم پیدا میشه و این یکی از بهترین ها بود وخیلی از ابعاد شخصیتی ایشون رو که تا به حال نشنیده بودم رو روایت می کرد
        

          من خیلی دنبال کتابی بودم که درباره ی خانم ام‌البنین، مادر حضرت عباس نوشته شده باشه، نه اینکه نباشه‌ ولی کتاب هایی که درباره ی ایشون هست توی کتابخونه ها و فضای مجازی و کتابفروشی هایی که من می رفتم یافت نمیشد به دلیل قدیمی بودن و سنگین بودنش‌.
اما اینجا درباره ی ایشون نگاه خوبی داره و روایت های قشنگی گفته.
کتاب با قلم راحتي نوشته شده، ماجراهایی که گفته بعضي هاشون روایت متفاوت هم دارن اما نویسنده روایتی که بیشتر مورد تایید بوده رو آورده‌
در کل اون موقع که خوندمش خیلی دوسش داشتم.
برای سن نوجوون ۱۶ ،۱۷ ساله هم فکر میکنم خیلی مناسبه.
        

          زرویی نصر آباد که عموما به طنز شناخته می شود در این اثر هر آنچه داشته ارائه کرده تا دین خود رو به صاحب نامش ادا کند.
ادبیات غنی فارسی که در این کتاب در خدمت روایات صحیح قرار گرفته، خط به خط خواننده رو همراه خودش میکنه تا جرعه‌ای از دریای حضرت ساقی بنوشد.
الحق والنصاف این اثر زرویی در میان آثاری که برای حضرت عباس به فارسی نگارش شده، اثری در خور توجه است و از معدود کارهاییست که در ذهن ها خواهد ماند
روایتهایی از زبان افرادی مختلف، از دوست و دشمن و اهل بیت (س) که به بهترین شکل پرداخت شده و دل را به بازی میگیرد.
چقدر زرویی توانمند بود و چه زود از میان ما رفت
        

          ترکیب داستان با تاریخ خیلی ژانر مورد علاقه ی من نبوده و نیست.
هم اهل تاریخ خواندن هستم و هم داستان خوان  اما ترکیبشان را نمی پسندم و از آنجایی که سلیقه ام بر این کتاب خیلی اثر گذاشت و به سختی تمامش کردم ، شرح خاصی  هم نمی دهم. .
اگر از ترکیب این دوتا خوشتان می آید و آدم مذهبی ای هم هستید بسم الله 
اگر نه هم خودتان بهتر می دانید
        

          کتابی بسیار فوق العاده که در انتظار فراهم شدن اسباب اولین سفر اربعین خواندم.روح آقای زرویی شاد.
        

          در عین خوب بودن این ک نویسنده قبلا کتاب طنز نوشته است اذیت می کرد ارتباط با نویسنده سخت می شد
        

          در این کتاب از زبون آدمهای مختلف بخش‌هایی از زندگی حضرت عباس به صورت داستانی نقل شده. لبّ بیشتر داستان‌ها البته روایت‌های معروفی هست که در روضه‌ها شنیدیم. در مجموع، به نظرم داستان‌ها در بیشتر موارد خیلی کند پیش می‌رفتن و من خیلی آب بستن در توصیفات و یا خیلی احساسی کردن فضا رو نمی‌پسندیدم! مثلا توصیفات خیلی دقیق و جزئی از احساسات و گفتگو‌های افراد مختلف با هم که بعید می‌دونم به این جزئیات در تاریخ موجود باشه. کلا خیلی جاها برام سوال بود که اینی که میگه آیا سند تاریخی داره؟ بیشتر از همه از بخش مربوط به سِر جون خوشم اومده که در خلال تعریف کردن ماجرا برای معاویه بن یزید نکات جالبی رو در مورد اجداد اهل بیت و ارتباطشون با بنی‌امیه گفت که خب اونم البته نمی‌دونم چقدر مستند باشه! البته من این کتاب رو به صورت صوتی گوش دادم و ممکنه در نمونۀ متنیش به سندهای هر بخش هم اشاره کرده باشه.

https://taaghche.com/audiobook/57017
        

          روایتی متفاوت از حضرت عباس
من در کتاب منبعی از محتوای استفاده شده ندیدم اما برای اینکه حضرت عباس را بیشتر از گذشته دوست بدارم این کتاب کار خودش را کرده است. 
        

          خیلی از خوندن این کتاب لذت بردم
در این کتاب به بخش هایی از زندگی حضرت عباس از دیدگاه افراد مختلف پرداخته شده بود. علاوه بر این موارد نا گفته ای از واقعه عاشورا هم ذکر شد.
در ابتدای کتاب درمورد حضرت ام البنین ( مادر حضرت عباس) و داستان ازدواج این بانوی بزرگوار با امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) بیان شد که جالب بود.
همچنین در انتهای کتاب علت حضور نداشتن پسر حضرت عباس (ع) در واقعه عاشورا و ارتباط نوادگان ایشون با حضرت مهدی (عج) روایت شد که خواندنی بود.

تمامی این موارد نه به عنوان یک واقعه تاریخی بلکه به صورت داستان و همراه با جملات عاطفی نویسنده شرح داده شد که لذت‌بخش بود.

علاوه بر محتوای داستان، قلم نویسنده و نوع نگارش متن کتاب رو هم دوست داشتم.
        

          جذاب و خواندنی با ادبیاتی ساده و روان
به دوست داران حضرت عباس (ع) و عشاق عاشورا پیشنهاد اکید میشه
        

          روایت هایی از زبان افراد مختلف از زندگانی و منش حضرت عباس (ع) که بیشترشون هم برای من تازگی داشت و نشنیده بودم به قلم روان 
قسمت های متعددی از کتاب روضه ی مکتوب و معرفت بخش خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام است. منقلب شدم و گریه کردم. خدا نویسنده رو مورد رحمت و عنایت ویژه قرار بده
        

          هرچی بگم شیرینی قلم نویسنده و زیبایی کتاب رو نمی تونه وصف کنه
واقعا وقتی تموم شد انگار احساس حسرت کردم 
        

          از کربلا؟ بگویم؟ کربلا که شنیدنی نیست آقای من. کربلا دیدنی است..
روح مرحوم زرویی مهمان سفرۀ حضرت عباس باشد ان‌شاءالله بخاطر این اثر زیبا و خواندنی!
در این اثر به تماشای پرده‌هایی کمتر شنیده شده از زندگی حضرت قمربنی‌هاشم می‌نشینیم.
        

          هر کس حسین(ع) را بشناسد، بی‌شک عباس(ع)، همراه همیشگی ایشان را هم می‌شناسد و احتمالا این شناخت نسبت به برادرشان کمتر است.
آقای زرویی نصرآبادی روحتان شاد، دست مریزاد که به گفته‌ی برخی منابع بیش از ۶۰ منبع پژوهشی درباره‌ی ماه بنی هاشم را بررسی کردید و درنهایت ماحصل خوانده‌ها و پژوهش‌هایتان را در قالب ماه به روایت آه برای ما به یادگار گذاشتید.
ممنون از شما که ما را با گوشه‌هایی از زندگی شخصی، خصوصیات اخلاقی و وقایعی مربوط به باب الحوائج آشنا کردید که پیش از این یا کم شنیده بودیم یا اصلا نشنیده بودیم.
کتاب شامل ۱۲ روایت از دوازده شخصیت است که برخی از آنان خانواده‌ی حضرت عباس(ع) می‌باشند و برخی نسبتی با ایشان ندارند و به بیان واقعه‌ای مربوط به ایشان می‌پردازند.
نویسنده با قلمی روان و گیرا به روایتگری بخشی از تاریخ می‌پردازد. تاریخی که به شجاعت، غریبی، دلتنگی، محبت، مردانگی یعنی عباس بن علی(ع) آمیخته است.
کتاب را دوست داشتم، هم از جهت سبکی متن و شیوه‌ی بیان و هم جنس روایت‌گری‌ها را البته انتظار داشتم برخی از منابع که در نگارش کتاب استفاده شده‌است را نام ببرند ولی نه در پاورقی و نه آخر کتاب اثری نبود.
کتاب که تمام شد، چون تشنه‌ای که هنوز سیراب نشده، تشنه‌ی خواندن از علمدار بودم و دلم می‌خواست روایت‌های بیشتری بخوانم.