کتاب خوبیه برای افرادی که میخوان خوندن فلسفه رو از کلیات و مسائل ساده شروع کنن خوبه، البته ترجیح میدم کتب فلسفی رو در همون قالب خودشون بخونم، بدون اینکه داستانی باشن و...
گاهی برای خواهر کوچکترم می خوندم بعضی قسمت‌هاشو و باهم دربارش حرف می زدیم، از این جهت که شروع خوبی برای عمیقتر فکر کردن و دیدن جهت های مختلفی بود براش، راضیم.
      

        ناامیدی فضای حاکم  بر داستان و بی معنی بودنش و تا جایی که یادمه کمی محتوای جنسی که داشت رو دوست نداشتم.
حدودا ۱۶ ساله بودم که به پیشنهاد اطرافیان خوندم و نصفه ولش کردم.
البته که قلم و کشش داستان خوب بود.
      

        چون کتابی بود که یهو خیلی معروف شد علاقه‌ای به خوندنش نداشتم اما فروردین ماه که خوندم برام دوست داشتنی بود.
خیلی زیاد.
خط داستانی و قلمش قشنگه و واقعا پسندیدمش‌...
      

        کتاب روانشناسی زرده، از اینا که اثر موقتی داره و آدم میخواد باهاش دنیا رو فتح کنه اما بعدش دوباره واقعیت ها بهش حمله می کنن...
اولش که میخوندم خیلی دوسش داشتم اما بعد که ازش گذشت و در حین خوندن کتاب متوجه شدم کتاب فقط در حال امید دادن بدون راهکار به درد بخوری هست.
نمی پسندم حقیقتا
      

        نکات خوبی گفته شده که بهتره آدم هایی که توی گروه‌های مختلف فعالیت دارن بخوننش.
من یه سری از توصیه‌های کتابو هنوز یادمه بعد پنج سال و توی کارای مختلفی ازش استفاده میکنم‌.
      

        واقعیت انتظار داشتم خیلی قلم فوق‌العاده تری باشه، حداقل به اندازه‌ی تعریف هایی که شنیدم اما اینطور نبود.
قشنگ بود ولی نه به اندازه‌ای که ازش تعریف شده بود.
      

        من خیلی دنبال کتابی بودم که درباره ی خانم ام‌البنین، مادر حضرت عباس نوشته شده باشه، نه اینکه نباشه‌ ولی کتاب هایی که درباره ی ایشون هست توی کتابخونه ها و فضای مجازی و کتابفروشی هایی که من می رفتم یافت نمیشد به دلیل قدیمی بودن و سنگین بودنش‌.
اما اینجا درباره ی ایشون نگاه خوبی داره و روایت های قشنگی گفته.
کتاب با قلم راحتي نوشته شده، ماجراهایی که گفته بعضي هاشون روایت متفاوت هم دارن اما نویسنده روایتی که بیشتر مورد تایید بوده رو آورده‌
در کل اون موقع که خوندمش خیلی دوسش داشتم.
برای سن نوجوون ۱۶ ،۱۷ ساله هم فکر میکنم خیلی مناسبه.
      

        کتاب رو به توصیه ی آقای پناهیان در یکی از کلیپ‌هاشون خوندم.
کتاب خوبیه، نگاه جامعی از اتفاقات میده، به عنوان مخاطب یه سری مسائل رو نمی دونستم کدوم اول رخ داده که این مسئله به خوبی با خوندن کتاب برام حل شد.
قلمش به نسبت کتاب حیدر و بعضی کتاب‌های مرتبط با زندگی امام علی خشک هست که طبیعیه چون نویسنده تا جای ممکن نخواسته تغییری در کتاب و متن احادیث و خطبه ها و.. ایجاد کنه.
درباره‌ی بعضی مسائل مثل شهادت حضرت زهرا زیاد توضيحی نداده.
در کل راضی یودم از خوندنش.
      

        موقع خوندنش با پیش فرض اینکه امام قطعا شان بالاتری از کتاب داره خوندم که مثل بقیه ی دوستان که نظر گذاشته بودن اذیت نشم.
اتقاقا من موافق این هستم که اول شخص نوشته شده کتاب، برای افرادی که مذهبی نیستن یا شناخت خوبی از امام علی یا اتفاقات ندارن یا نوجوان هستن و دلشون میخواد بدونن کتاب بسيار مناسبیه، قلمش راحته.
فقط اینکه درباره ی زندگي امام تا شهادت‌ حضرت زهراست و من دلم می خواست که این کتاب با این قلم بیشتر از اینها بنویسه.