لیاجون خیلی تبریک میگممممم♥️♥️♥️♥️
ما هم به اندازه ی لیا خوشحال شدیم😂🩷🩷🩷
ایشالله کتابهای بعدیتم ببینیم
        

          نسخه الکترونیکی  انتقام در طاقچه منتشر شد.. 
        

          به معنای واقعی کلمه از خوندن این کتاب لذت بردم. گاهی باهاش شوکه شدم گاهی رنجیدم و گاهی ذوق کردم و خندیدم این کتاب کتابی بود که من و از دنیای واقعی دور کرد و باعث شد دوساعت تمام بشینم و بدون وقفه تا تهش پیش برم .
و توی ادبیات ایران تا حالا یه کتاب فانتزی به این زیبایی نخونده بودم.
خلاصه که خوندن این کتاب پیشنهاد میشه و اگر تا حالا کتاب و از طاقچه دانلود نکردید بدون هیچ تعللی این کار و انجام بدید.
یه خسته نباشید هم باید به نویسندش بگم و اینکه داستانت به جونم نشست و مطمئنا برای کسای دیگه هم اینطور خواهد بود.
        

          کتابو نخوندم...
ولی از جلدش باید بگم خیلی خفنهههه
دمت گرم،خسته نباشی
چیکار کنم نویسنده ی خوبی بشم مثل شما؟🥹
(حیف شهرمون از این کتابا نمیاره و پول ندارم)😭😭
        

          وقتی دیدمش کیف کردم؛  فقط می‌تونم دعا کنم همچنین دخترایی تو این نسل الگو بشن... چه ایرانی بشه اون ایران!

سرتون سلامت و مسیرتون سبز نویسنده محترم:)🌱
        

          
خب خب بعد از کلی انتظار بالاخره کتاب لیا خانومم چاپ شد و تونستم بخرم و بخونمش🥹
انتقام کتابی پر از درد،امید و ایستادگی بود،کتابی که خودش رو درگیرت می‌کنه.بعضی لحظه ها واقعا با شخصیت ها گریه کردم و گاهی هم لبخند زدم. داستانش پر از هیجان و  سورپرایز بود و با اینکه کم حجم بود ولی تو همون یکی دو ساعت قشنگ با کتاب زندگی کردمم
 درکل از اون رمانایی بود که بعد از بستن کتاب هنوز تو ذهن آدم می‌مونه. بی‌صبرانه منتظر کتابای بعدیت هستمم🤌🏻😭
فقط یه مشکلی داشت.. من هنوزم دلم ادامشو می‌خواد یعنی چی که جلد دو نداره جوابگو باش خانوم هژبرییی😂😔
        

          این کتاب از اوناییه که آروم شروع میشه ولی یهو میبینی غرق شدی توش. هر شخصیتش یه راز داره، ی زخمی که انگار می‌خواد پنهونش کنه. روایتش چندصداییه؛ این یعنی از هر طرف داستانو میبینی
آدرین و لوریا؟ انگار دو سر یه تیغن، یکی میبره، یکی میبخشه. این تضادشون خیلی به دل میشینه.
فقط… کاش بعضی احساساتش بیشتر جون میگرفتن، اون‌وقت میشد با شخصیتا نفس کشید:))
گاهی برای زنده موندن باید طعم انتقام رو چشید؛ اگه تجربش کردی.. جات اینجاست.. تو این کتاب؛

زهرای عزیزم، انتقام قصه‌ی پر از زخمی بود که ارزش خوندن رو داشت… و حالا فقط منتظرم ببینم راز خاموش چه طوفانی میاره😭✨
        

          انتقام، داستان روح‌های رنج‌کشیده‌ای است که آخرین شعله وجودشان را جمع کرده‌اند تا به زخم‌هایشان معنا ببخشند و  انتقام عزیزانی که از دست داده‌اند را بگیرند. این داستان را از نگاه شخصیت‌های متفاوتی می‌شنویم؛ کسانی که پس از خیانت یکی از اعضا و فروپاشی جنبش‌شان، دوباره برای انتقام خود گرد هم آمده‌اند. از خوندن کتابت لذت بردم و  مطمئنم آثارت در آینده حتی قوی‌تر و درخشان‌تر میشه.

        

          اجازه بدید مستقیم برم سر اصل مطلب و سرتون رو درد نیارم؛
اگه بخوام تعارف هارو بزارم کنار و نظر صادقانم رو بگم، این کتاب هم از لحاظ فضاسازی، شخصیت پردازی، فلش بک ها، دیالوگ ها و مونولوگ ها، توصیفات، علائم نگراشی، خوانش و قلم نویسنده، واقعا بینظیره. 
و اتفاقی که از آغاز تا پایان این کتاب، داستان رو پشتیبانی میکرده و روند داستان بر پایه اون پیش میره، این هست که داستان از دیدگاه چند شخصیت روایت میشه و این واقعا هنر نویسنده رو نشون میده و این کار اصلا آسون نیست. 
دومین نکته اینه که این کتاب یه داستان توصیف‌محور داره و نویسنده با هنرمندی تمام، از توضیح جزئیات اضافی خودداری کرده و با توصیفات کامل و بی نقصش مارو توی داستان کتاب میبره و کاری میکنه با تمام داستان ارتباط بگیریم. 
این کتاب جوریه که روح و جسم و روانت رو تسخیر میکنه.
و من با خوندن انتقام برای بار هزارم درک کردم که نویسنده های ایرانی داستان نمینویسن، بلکه شاهکار خلق میکنند.
و رسیدیم به پایان و کوتاه میگم.
انتقام زیباست و انتقام زیباتر؛
        

          خوندنش برام حس یه زنگ تفریح بین کتابای سنگین و غیر قابل هضم رو داشت و در عرض دو ساعت تونستم تمومش کنم.
یکی از دلایلی که باعث شد برام دلنشین بشه و از خوندنش لذت ببرم این بود که متن خیلی سبکی هم داشت و در عین حال مجبورت می‌کرد ادامه بدی تا متوجه بشی آخرش چی‌میشه، ولی خب زهرا خانوم فکر کنم ما نیازمند یه جلد دوم با بچه ها و نوه های شخصیت ها هستیم. 🤭🖐
خلاصه خیلیییی از این کتاب لذت بردم و به شدت دوستش داشتم، به امید اثر های دیگه از این نویسنده :) 
        

          بسم الله الرحمن الرحیم 

احتمالا من اولین نفریم که قراره یه یادداشت بلند راجب این کتاب بنویسه. انتقام یه تجربه جالب بود از نویسنده‌ای که نه تنها هم‌وطن که همسن من بود و این باعث میشه یکم برای نوشتن یادداشت همچین... چطوری بگم؟ آره یکم معذبم😅😅 چون الان می‌دونم نویسنده چطور داره با پیگیری شدید(خصوصا تو یک ماه اول) تک تک یادداشت‌ها گزارش‌ها رو چک می‌کنه و دوست داره واکنش دیگران به قلم خودش رو ببینه. ولی خب، همه وایولت رو به رک بودن می‌شناسن:) و همه میدونن که سختگیرم و گاها مو رو از ماست می‌کشم!

اولین چیزی که راجب کتاب به ذهنم می‌رسه اینه که اگه بجای رمان کوتاه، یک رمان بلند یا یک دوگانه می‌شد، به احتمال خیلی زیاد میشد بمب آدرنالین. نه که فکر کنید الان خیلی هیجان نداره ها، نه اتفاقا بعضی صحنه‌هاش من قشنگ چشمام گرد شد، ولی خیلی از اتفاقات کتاب بودن که اگر قرار بود جز به جز روایت بشن، می‌شدن از اون صحنه‌هایی که نفست بند میاد تا اون فصل از کتاب تموم شه. ولی خب حتما شرایط نگارش رمان بلند برای نویسنده مقدور نبوده، اونم با این وضع فاجعه داخل ایران😑😑😑

این بار برای بررسی با روایت شروع می‌کنم:
داستان از زاویه دید شش شخصیت با ترتیبی غیرثابت روایت میشه. الان شاید بگید:《هوووو! شیش تا راوی؟! چه خبره مگه؟!》 خب بله، معمولا کتابایی که فقط یک راوی دارن(اول شخص) تک بعدی بنظر میان و بیشتر خواننده‌ها ترجیح میدن کتابای اول شخص دو یا نهایتا سه راوی داشته باشه. احتمالا تو ذهنتون شکل بگیره که داستان ظرفیتش راوی سوم شخص بوده، ولی خب... الان بهتون میگم چرا انتخاب شیش تا راوی برای این کتاب، نه تنها اشتباه نبوده بلکه یه ترفند هوشمندانه هم بوده!
اگر قرار بود این کتاب داستان بلند بشه همونطور که الان توی ذهن شما شکل گرفته، راوی سوم شخص می‌تونست ظرفیت کتاب رو ادا کنه، ولی الان ما با یک رمان کوتاه روبرو هستیم! اگر نویسنده از شیش‌تا راوی استفاده نمی‌کرد یه ضربه جبران‌ناپذیر به شخصیت پردازی داستان می‌خورد. چون این کتاب توصیف محوره و بخاطر حجم کمش چندان شرایط مهیا نیست که به واسطه دیالوگ و مکالمه شخصیت‌هاش رو پردازش کنه، پس برای شناخت عمیق‌تر کاراکترها راهی جز خوندن مونولوگ‌های اونا باقی نمی‌مونه. انتخاب شیش راوی هوش، توان مدیریت و البته ریسک‌پذیری نویسنده رو به عنوان کسی که کار اول خودش رو منتشر کرده نشون میده.
گزارشات کتاب جوریه که با پلات تویست‌ها ترکیب شده و باعث شدن که شما بهتر با روند سریع اثر کنار بیاید.
پس به طور کلی، کتاب روایت خوب و قابل دفاعی داره.(پ.ن: الان نویسنده داره نفس آسوده می‌کشه!)

فضاسازی:
خب فضاسازی چیزیه که من نسبتا روش حساسم، در حدی که خیلی وقتا از یه شروع کند بخاطر فضاسازی دقیق استقبال میکنم(مثل خیلی آثار کلاسیک که یکی دو فصل اول هیچ چیز خاصی نداره) در وصف فضاسازی این کتاب فقط میگم می‌تونست بهتر باشه. اینم بگم کتاب علمی-تخیلی بود.

توصیفات و مهارت ادبی:
در این بخش... قلم نویسنده کمی حالت ناپختگی داشت که برای اولین اثر کاملا طبیعیه! چندتا مثال می‌زنم: استفاده مکرر از اصطلاحی عین "محض رضای خدا" در متن راوی، بدون جدا کردن اونها از باقی متن(طوری که بتونیم اونو مونولوگ‌ برداشت کنیم، یکی از ترفندها برای جداسازی کج کردن فونته)
یا جمله بندی‌هایی که یه نویسنده بعد مدتی تمرین به نتیجه‌گیری‌های خیلی بهتری درباره اونا می‌رسه، حتی درباره جملات ساده. ولی توصیفات کتاب فاقد از قشنگی و تشبیهات دلنشین هم نبود، صرفا میگم که خیلی جای پیشرفت داشت و نویسنده این اثر میتونه چیزی بهتر رو هم بنویسه. البته بخاطر کوتاهی کتاب، تقریبا توصیفی از چهره شخصیت‌ها نبود(یه دوستی دارم که میدونه من چقدر روی این موضوع حساسم!) پس با توجه به حضور فعال نویسنده در بهخوان، از ایشون پستی با محتوای فن‌آرت‌های کاراکترها رو خواستاریم:) (بله، من خیلی روی این مورد حساسم!)

شخصیت پردازی:
اعتراف می‌کنم ارتباطی که با شخصیت‌ها گرفتم خیلی بیشتر از انتظارم از یک کتاب ۱۲۳ صفحه‌ای بود! صبر و مقاومت تئو، پشیمونی و سردرگمی عمیق آدرین، وفاداری و احساسات لوریا که گرچه به طور کلی بیشتر منطقی بود تا احساساتی(ولی منطقی‌ها هم احساس دارن!) و یوهان عزیز! چقدر من این پسر رو دوست داشتم:) کیوت، باهوش، باحیا، و در اوج پنهان‌کاری و مرموز بودن صادق و بی‌ریا!
یکی از نکات جالب درباره شخصیت پردازی این بود که من آدرین رو خیلی جوونتر از سن واقعیش تصور کرده بودم و این نشون میده نویسنده خوب تونسته بود یه چیزی رو به تصویر بکشه: شکستگی آدرین، طوری که باعث بشه اون حالتی آشفته، بی‌دفاع و کمی هم بچگانه به خودش رو بگیره.
ولی واقعا آدرین خیلی درد کشید:((( دلم براش سوخت!!!

چیدمان بندی کتاب:
ترتیب گردش راوی خیلی خوب انتخاب شده بود، هرچند ترجيح میدادم داستان با آدرین تمام بشه! ولی چینش اتفاقات طوری که بخاطر اطلاعات و ذهن متفاوت شخصیت‌ها مدام غافلگیر بشم، خیلی جالب بود.

پایان بندی:
من سر بیست صفحه نهایی همش اینجوری بودم:یاخدا، یا قمر بنی هاشم! الان چی میشه؟ فلانی نمیره؟! آره هیجانی بود، ولی می‌تونم بعد رسیدن به پایان حس کردم کتاب جلد دو لازمه:) (این یعنی کتاب رو دوست داشتم ها! خیلی وقتا جلد دوم کتابا موجوده و من سراغشون نمی‌رم!)

جمع بندی نهایی:
انتقام یک رمان کوتاه، دوست داشتنی، هیجان‌انگیز با شخصیت‌هایی که گرچه مدت کوتاهی باهاشون همسفری، ولی به نسبت این مدت زمان کوتاه برات ملموس و نزدیک هستن. برای نوجوون‌ها پیشنهادش میدم.

حالا یه چندتا حرفم اجازه بدید من با شخصیت‌های کتاب داشته باشم لطفا! (چیه؟ نویسنده‌ها با شخصیت‌ها حرف میزنن!)
به آدرین عزیز: نگاه کن، ما خانوما بعضی وقتا فقط داریم ناز می‌کنیم، می‌خوایم ثابت قدمی و اراده فرد مقابل‌مون رو بسنجیم. درسته بعد یه سری چیزا هرگز خود قبلی‌مون نمی‌شیم، چون حتی اگه ببخشیم فراموش نمی‌کنیم! اما اگر بدونیم طرف مقابل‌مون واقعا قصد جبران داره، بهش فرصت میدیم، پس دست از تلاش برای زندگیت بر ندار آدرین! ژیانا اون دردی که تو کشیدی رو کشیده، انشاالله کم کم دوباره باهم خوب میشید، ولی زمان میخواد، خیلی زیاد!

و به یوهان و لوریای عزیز که تنها عامل فان داخل این کتاب بودن: بنظرم تا قبل اینکه تئو و آدرین شما دوتا رو از خجالت آب کنن، به فکر این باشید که تئو رو از تنهایی در بیارید!

همین! وایولت می‌رود پی الباقی کارها!
        

          عالی بود و توانایی این رو داشت که یک رمان بلد باشه
        

          خب خب بلاخره انتقام هم چاپ شد(خیلی خر ذوقممم) خب حالا میخوام منطقی نقدش کنم(امیدوارم ناراحت نشی لیااا) خب من به شخصه نمیتونم بگم شاهکار بود ولی منکه دوستش داشتم، کتاب از نظر شش تا شخصیت روایت میشد که به نظرم این یکی از ویژگی های خیلی خوب کتاب بود چون من همیشه میخواستم بدونم بقیه شخصیت ها چی فکر میکنم و توی این کتاب این ویژگی رو پیدا کردم و خب تونستم بهتر داستان رو درک کنم، کتاب کوتاه بود و زیاد شخصیت های فرعی نداشت و اصل داستان مشخص بود، نویسنده دیگه داستان رو کش نداده بود و وقت خواننده رو با شخصیت های فرعی و جزئیات خیلی ریز  نگرفته بود. گذشته داستان یکم مبهم بود اول کتاب که اون هم در ادامه حل میشد، قلم نویسنده ، به قول معروف یکم ناپخته بود و اینکه اتفاقات پشت سر هم و خیلی سریع  رخ میدادیا اینکه نویسنده بعضی جاها خیلی ناگهانی از موضوعی به موضوع دیگه پریده بود  آدم رو اذیت می‌کرد .
ولی داستان موضوع جالبی داشت، منکه خیلی خوشم اومد پیشنهاد میکنم بخونیدش.(دیگه برم سراغ بریده کتاب ها🤭).
        

          انتقام اولین کتاب که نه، ولی اولین رمان ایرانی ای بود که خوندم و شگفت زده‌م کرد. از اینکه یه رمان کوتاه که اتفاقا اولین اثر نویسنده هم هست چقدر میتونه جذاب باشه شگفت زده شدم.
باید از این به بعد بیشتر سراغ کتابای ایرانی برم. نمیدونم چرا تاالان سراغشون نیومده بودم؟(عرق شرم😓) نه که فکرکنم بدن، درواقع چندتایی توی لیستم هستن بیشتر به این خاطر که تا الان فرصت نشده ولی باتوجه به جذابیت این کتاب، باید بیارمشون توی اولویت🫡
نویسنده این کتاب دنیای تاریکی رو به تصویر کشیده که زیر سلطه خاندان بی رحمی قرار گرفته که به زور میشه اسم انسان روشون گذاشت(و بازهم این نکته به چشمم اومد که علم، گاهی چقدر میتونه ترسناک باشه اگه در دست افراد اشتباه قرار بگیره.)
و در این بین گروه مقاومت کوچیکی که برای نابودی این خاندان تلاش میکنن. گروهی که روزی هدف والای سرنگونی حاکم ستمگر و رسیدن به دنیایی بهتر رو داشتن ولی الان تنها چیزی که میخوان رسیدن به آرامش با انتقام از کسیه که جنبش و خانواده‌شون رو درهم شکسته.
شخصیت پردازی کتاب فوق العاده‌ست. نویسنده شما رو با خودش به درون ذهن شخصیت ها می‌بره و کاری میکنه که با احساسات و افکارشون همراه بشین و لحظه لحظه دردشون رو حس کنید. دوستی و علاقه ای که بین خواننده و کاراکتر ها ایجاد میشه جدا فراتر از یه کتاب صد صفحه‌ایه.
رنجی که آدرین و ژیانا تحمل میکردن، دردی که تئو کشید، سرسختی لوریا، مهربونی و مقاومت یوهان... فکر میکنم این پنج نفر به لیست کاراکترهای کتابی موردعلاقم اضافه شدن.
رابطه برادری آدرین و تئو خیلی برام دوست داشتنی بود واقعا عاشقشون شدم🥹 اینکه چطوری هیچوقت ازهم دست نمی‌کشیدن و برای هم می‌جنگیدن واقعا ستودنی بود🤌😭
دوستی لوریا و ژیانا، غمی که لوریا به خاطرش تحمل میکرد، عشق یوهان و لوریا، پاک و زیبا و شکل گرفته توی سخت ترین روزها...
تقریبا میشه گفت به اندازه ای که گروه سارق شش کلاغ رو دوست داشتم همونقدر هم عاشق گروه مقاومت پنچ نفره انتقام شدم و این برای یه کتاب کوتاه واقعا ستودنیه.
قلم نویسنده واقعا گیراست و هر لحظه ای که کتاب رو می‌بستم تمام فکر و ذکرم پیش داستان و سرنوشت شخصیت ها بود. اینکه تهش چی میشه؟ یه جایی هم اواخر کتابم بود که از شدت شوکه شدن تقریبا از جا پریدم😅 اگه دوتا امتحان مهم نداشتم قطعا خوندن این کتاب توی یه روز تموم میشد.😑
ولی خب، یه نکته ای که هست اینه که به نظرم زیاد به خاندان ساندروف پرداخته نشد. به ستمگری‌شون، به اینکه چرا مردم قصد سرنگونی‌شون رو دارن؟ به نظرم می‌تونست یه ذره بیشتر به این مسئله پرداخته بشه. غیر از اون؟ کتاب فوق العاده‌ست و ظرفیت اینو داشت که یه رمان بلند باشه. به نظرم حتی ظرفیت داشتن جلد دوم هم داره.
 بخرید، بخونید، زندگیش کنید و لذت ببرید. با کاراکترها بخندید، بترسید، بجنگید و عصیان کنید.
و خودتون رو از خوندن این داستان بی نظیر محروم نکنید.
        

          میتونم بگم یه شاهکاره🤌
        

          خوب الان دو روز هست که من این کتاب رو تموم کردم  دوستان میخوام صادق باشم! 
من خیلی فکر نمیکردم کتاب به درد بخوری باشه و همین جوری صرفا برای اینکه یه دختر ایرانی نوشته شروع کردم همین! اما به نظرم کتاب قشنگی بود با اینکه کوتاه بود من دوست داشتم و اگه جلد دوم داشت در لحظه سفارش میدادم. اما بهش نیم ستاره کم میدم چون یه جاهایی خیلی عصبی شدم ولی بعدش درست شد. ☺️
ارزش داره برای حتی یک بار خوندن حتی اگه این ژانر رو دوست ندارید واقعا عالیه. اما سخن آخر شخصیت پردازی بد نبود اما خانم نویسنده نمیخواید توی بهخوان بیشتر بهمون توضیح بدید ☺️✨


        

          زهرا جانم من کتابت رو خوندم و برخلاف تصورم، خیلی متن روان و قشنگی داشت و واقعا لذت بردم از قلمت🥹🤍
به شدت منتظر کتاب‌های بعدیت هستم و به امید روزی که این کتاب قشنگت جهانی بشه>> 
        

          انتقام، یه کتاب کوچیک که داستانی کوتاه رو در خودش جا داده و تعریف می‌کنه.
از خوندنش لذت بردم، ذوق کردم چون می‌دونستم یکی که تقریبا هم‌سن خودمه این کتاب رو نوشته و واقعا بهش افتخار می‌کردم و می‌کنم!
از قلم نویسنده لذت بردم. از داستان هم همین‌طور. از نام شخصیت ها هم همین‌طور!
طوری که لیا خانم از دیدگاه هر شخصیت داستان رو تعریف کرده بود، هوشمندانه بود.
در کل خوب بود ولی جا برای بهتر شدن داشت. یک سری چیزها جا برای گسترده تر شدن داشت. برای مثال ما توصیف دقیقی از چهره شخصیت ها نداشتیم:]
و من اول های کتاب که بودم،  تو درک کردن تایم لاین و زمان اتفاق افتادن چیزها یکم به مشکل برخورده بودم ولی بعدش درست شد.
در کل، دمت گرم لیا خانم، به امید دیدن موفقیت های بیشترت!

ویرایش اول! : یک چیزی رو یادم رفت اضافه کنم. این که لیا با کتابی که نوشت به خیلی هامون از جمله منی که تقریبا نا امید شده بودم انگیزه داد. مدت‌ها بود که داستان کتابی که می‌خواستم بنویسم تو سرم شکل می‌گرفت ولی نمی‌نوشتمش. با خوندن کتاب لیا، به خودم گفتم چرا که نه. لیا داره غیرمستقیم بهت می‌گه که تو هم می‌تونی نویسنده‌ی کوچک.
خواستم از لیا تشکر کنم بابت این آتشی که در من و شاید در خیلی های دیگه روشن کرد. 
        

          «اول از همه جا داره که از نویسنده تشکر کنم که در این سن(البته که سن یک عدده و خیلی از کوچکتر ها هستند که از افراد بزرگتر خودشون بیشتر میفهمند و بهتر عمل می‌کنند و همچنین بالعکس.) همچین کتاب زیبایی رو خلق کرد و در اختیاره ما گذاشت. در ادامه باید بگم که من نه یک منتقد حرفه‌ای هستم و نه چیز دیگری و صرفاً این چیزی که دارم می‌نویسم نظر شخصی منه و نقد تخصصی کتاب محسوب نمی‌شه.»
خوب اول باید بگم که واقعاً از خوندن این کتاب خیلی خیلی لذت بردم. مدت‌ها بود که نیاز داشتم یه کتاب با همچین ژانر و هیجانی بخونم اون هم در این تعداد صفحات کم. خوندنش خیلی بهم چسبید چون هم به موقع بود و هم به جا. کتاب واقعاً زیبایی بود و من از همه لحاظ دوستش داشتم. خیلی راحت می‌شد با شخصیت‌ها همزادپنداری کرد. از نویسنده هم ممنونم که مثل بعضی کتاب‌ها شخصیت‌ها رو بیش از حد بی‌عیب و نقص و رویایی خلق نکرد چون همین باعث می‌شد حس نزدیکی بیشتری باهاشون داشته باشیم. هر شخصیت خوبی‌ها و بدی‌های خودش رو داشت و این داستان رو به دنیای واقعی نزدیک‌تر کرده بود.
شخصیت آدرین و تئو رو خیلی دوست داشتم مخصوصاً رابطه برادری بینشون. همچنین تا همیشه لوریا و یوهان رو مثل خود نویسنده شیپ می‌کنم. در نهایت باید بگم که واقعاً حال و هوا و وایب کتاب رو از هر نظر دوست داشتم.
⭕️ تنها دلیلی که باعث شد کمی از نمره کم کنم این بود که با وجود اینکه نویسنده عزیز زحمت کشید و فن آرت شخصیت ها رو  خانم هژبری طراحی و منتشر کرد من شخصاً ترجیح می‌دادم موقع خوندن اول خودم با توجه به متن تصویرسازی کنم. همینطور دوست داشتم جزئیات بیشتری درباره شخصیت‌ها و دنیای داستان و مکان‌ها گفته بشه. البته کاملاً درک می‌کنم که چون کتاب کوتاه بود نمی‌شد خیلی به این موارد پرداخت.
✅یکی دیگه از نقاط قوت کتاب استفاده از روایت چندشخصیتی بود. با اینکه کتاب کوتاه بود اما به خوبی می‌شد داستان رو از نگاه همه شخصیت‌های اصلی دید و فهمید. برای من که همیشه کنجکاوم بدونم یک اتفاق از دید بقیه شخصیت‌ها چطور به نظر می‌رسه این بخش خیلی لذت‌بخش بود. متن هم انقدر روان بود که حتی با روایت چند نفر هیچ وقت گیج نمی‌شدی.
و باید بگم که چقدر این کتاب زیبا نوشته شده بود،من از یک جایی به بعد میشه گفت کل صفحات رو علامت میزدم از زیبایی و..
در نهایت ممنونم از نویسنده بابت خلق همچین اثری. این کتاب واقعاً یکی از مورد علاقه‌های من شد. بی‌نهایت منتظرم کتاب‌های دیگه‌ای از نویسنده عزیز لیا خانم نازنین بخونم. من هم مثل بقیه خواننده‌ها امیدوارم ادامه‌ای برای این کتاب نوشته بشه. هرچند پایانش بسته بود اما من همچنان دوست دارم داستان ادامه پیدا کنه. حتی اگر هم ادامه‌ای نداشته باشه باز هم کتاب و نویسنده‌ش رو خیلی دوست دارم و بی‌نهایت منتظر خوندن آثار دیگه‌شون هستم.✨😭

و در نهایت انتقام رو بخونید و لذت ببرید.🎀