حدودا یک سال از خوندن اولین جلد این کتاب گذشت... و الان، با خوندن جلد دو،دوباره همون حسارو تجربه کردم.. و فهمیدم که هنوزم عمیقا عاشق این کتابم!
 دلم برای فابل،وست،سینت، مری گلد و همه‌ی خدمه‌ش تنگ میشه..🥲!
      

        این کتاب و دیشب تموم کردم و آخرش اینطوری بودم که: هاااا؟ چیشددد؟
و وقتی فهمیده بودم قاتل کیه واقعاا شوکه شدمم و هنوزم تو شوکمم🫠
در قفل شده کتابیه که بگیری دستت نمی‌تونی حتی یه ثانیه بزاریش کنار و بی وقفه تو یه شب تمومش می‌کنی🥲
بنظرم کلا فریدا مک‌فادن توی هر کتابش سورپرایزت می‌کنه و تو جز اینکه بخوای همه ی کارکترارو مظنون قرار بدی جور دیگه‌ای نمی‌تونی قاتل و حدس بزنی😂😭
خلاصه که دمت گرم خانم مک‌فادن که باعث بی‌خوابی های مایی🫱🏻‍🫲🏽:)
      

        من کلا رو مود خوبی نبودم و بعد از خوندن این کتاب حالم خیلی بهتر شد و با اینکه ی کتابه با حجم کم،و توی 15 دقیقه کلا میشه تمومش کرد.. ولی هر جمله‌ش معنای عمیقی داره و کلا زیادیی قشنگهه🥹🪐
      

        یکی از بهترین کتابا تو ژانر ماجراجویی.. با خوندنش توی داستان غرق می‌شین ،همراه با کارکترا توی دریا و بین طوفان‌ها زندگی می‌کنین و هرجایی باهاشون همراه میشین و نمیتونین از خوندن داستان دل بکنین..:))
این رمان وایب بشدت خوبی به من می‌ده و پیشنهاد میکنم حتما یبارم که شده بخونینش.. :))

(البته اگه میخاین بخرین از نشر آذرباد بگیرین که جلد دوشم ترجمه شده باشه و بتونین بخونین و مثل من کلی منتظر ترجمه جلد دو از نشر مجازی نمونین)
      

        قطعا غمگین‌ترین کتابی میشه ک خوندین.. طوری غمگینه داستانش ک با تک تک جملاتش گریه می‌کنین..  ولی بااین‌حال من ب‌شخصه عاشقشم و داستانش پر از جمله های قشنگ بود و چیزای زیادی و از زندگی بهتون یاد می‌ده..  مطمئن باشین ارزش حداقل ی بار خوندن و داره.. 
و از بدترین قسمتاش می‌رسه ب موقعی ک تقریبا دو سوم کتاب تموم شده بود ولی کارکترا یکی یکی مردن و همونموقع غم رو تو داستان از عمق وجودتون درک می‌کنین...  این‌که چنصد صفحه رو با تک تک شخصیتای داستان زندگی کردین..  با ناراحتیاشون ناراحت شدین، با درداشون گریه کردین، با خوشحالی هایی ک شاید کوچیک بودن ولی برای اونا همه چیز بود کلی خوشحال شدین..  ولی بعد یه مدت ک انگار خودتون هم جز اکیپ اونا شده بودین و توی داستان غرق شده بودین یهو همه چیز خراب می‌شه و بالاخره می‌میرن..  از بدترین حساییه ک میشه داشت..  و شاید حتی اندازه مرگ ادمای واقعی براشون گریه می‌کنین.. :)))  
غم این داستان و نمیشه تحمل کرد...!