اولین بار که کتاب را دیدم هیچ وقت فراموش نمی‌کنم: اوایل قرنطینه و اپیدمی کووید بود، همان موقع که آرد خریده بودیم و نان می‌‌پختیم! یک دوستی که از قضا از سال ها پیش( همان موقع که هنوز مُد نشده بود) عشق ژاپن و کره، انیمه و مانگا بود این کتاب را خریده و عکسش را در استاتوسش گذاشت که بریم سراغ این کتاب جذاب... من هم که گارد محکمی داشتم آن دوران با خودم گفتم: آره همین چیزا رو می‌خونه شست و شو مغزی می‌شه. و هیچ وقت از دوستم نپرسیدم که آیا کتاب را تمام کرد یا نه یا اصلا موضوعش چه بود.
اینکه چه شد من کتاب را خریدم یادم نمی‌آید اما دقیق در خاطرم هست موقعی که کتاب رسید، بسته را که باز کردم اعصابم خورد شد که جلدش چروک شده و همین علت بی ربط باعث شد خواندن کتاب یکسال به تعلیق بیفتد. 
و اما کتاب: بسیار سبک و متن روان، ۸۸٪ نا مربوط به ایکیگای و صرفا راجع به سبک زندگی سال و شاد زیستن و طول عمر زیاد، در کل اطلاعات خوبی از کتاب گرفتم.
ولی یک سوال بزرگ که برایم ایجاد شد؛ و از بابتش هم خوشحال و هم حال گرفته هستم: اصلا چرا باید زیاد عمر کنیم؟ n سال زندگی کنیم که چه؟ همان ۷۰/۸۰ سال کافی نیست که ۱۰۰ سال بمونیم؟
        

          من نسخه صوتی این کتاب رو در نرم افزار فیدیبو با اجرای بسیار خوب خانم فریبا فصیحی شنیدم. کتاب بسیار آرامبخش و کارآمدی است. نکات کلیدی را بیان می‌کند که برای هر کسی با هر سن و شرایطی مفید است. از آن دست کتاب‌هایی است که باید در دسترس باشد و هر چند وقت یکبار نکات آن مرور شود.
        

          کتاب مفیدیه 
باعث شد منی که همیشه از پیر شدن و مرگ میترسیدم از ترسم کمتر بشه و امیدوار تر باشم:)
        

          از بعد اینکه تکرار باعث جا افتادن مطلب میشه و مجاورت زیاد با چیزی باعث میشه اون ملکه ذهن آدم‌بشه توضیحات زیاد کتاب‌رو‌میشه توجیه کرد. وگرنه مطلب رو خیلی خلاصه تر‌میشد بیان کرد. خوندنش خیلی لذت بخش نبود. مطلب مطلب جالبی بود بود. هرچند در طول‌کتاب مرتب این جمله سوزان ارتز یادم میومد: میلیون ها نفر در آرزوی جاودانگی به سر میبرند درحالی که نمیدانند با بعد از ظهر بارانی یک روز تعطیل خود چه کنند.
        

          زود خوابیدن و زود برخاستن، دست کشیدن از غذا قبل از سیر شدن، نوع‌دوستی و تقویت رابطه با خویشان! پیاده‌‌روی و فعالیت بدنی، پرهیز تنبلی و کار کردن تا آخر عمر!
همه آموزه‌های یک فرهنگ اصیل شرقی است که ریشه در باورهای باستانی‌شان دارد.
چقدر این باورها به فرهنگ ما نزدیک است فرهنگی ملهم از اسلام و ایران که میراث ماست و آینده ما را خواهد ساخت.
        

          ایکی گایی: شادی همواره سرگرم بودن 
این کتاب درباره یک سبک زندگی ژاپنی صحبت میکنه که باعث افزایش طول عمر میشه...بیشتر پیشنهاداتش با کتاب های خودیاری و سبک زندگی دیگه مشترکه و تقریبا همشون یک حرف را به شکل های مختلف بیان میکنند ...این کتاب شعر های مولانا و حرف های اکهارت توله را به شکل دیگه و از زبان مردم ژاپن (اون روستای خاص)بیان میکنه...


۱۰قانون ایکی گایی:
۱.پرکار باش بازنشسته نشو
۲.در کار شتاب نکنید
۳.پرخوری نکنید
۴.دوستان خوب را پیرامونتان داشته یاشید
۵.تا روز تولد سال بعد خوش هیکل بمانید
آب تا زمانی که جاری است در بهترین حالت خودش است و اگر متوقف شود می گندد
۶.لبخند بزنید
۷.ارتباط با طبیعت را از دست ندهید
۸.سپاس گذار باشید
۹.در حال زندگی کنید
۱۰.دنباله رو ایکی گاییتان باشید

زندگی مشکلی نیست که بخواهد حل شود فقط باید کاری داشته باشید که شما را مشغول و سرگرم نگه دارد و دوستش داشته باشید و پیرامون شما آدم هایی باشند که به شما عشق بورزند

هیچ رمز و رازی وجود ندارد فقط باید قلق زندگی کردن را بلد باشی

خدایا به ما فرصت و متانت بده تا چیزهایی را که نمیتوانیم تغییر دهیم با آرامش بپذیریم و به ما جرات و شهامت بده که چیزهایی را که تغییر پذیر‌اند تغییر دهیم و به ما خردی عطا کن که هر یک را از دیگری تمیز دهیم
        

          از اون تکنیک های حرکتی تنفسی خیلی خوشم اومد، واقعا عمل میکنه
        

          تنها کتابی بود که از تموم شدنش ناراحت شدم🥲
واقعا فوق العاده و سرشار از نکات آموزنده بود...
🌱برای شما:
۱۰ قانون ایکی گای
۱_فعال بمانید
۲_آهسته حرکت کنید
۳_شکم خود را پر نکنید
۴_اطراف خود را با دوستان خوب احاطه کنید
۵_خوش اندام بمانید
۶_همیشه لبخند بزنید
۷_دوباره با طبیعت ارتباط برقرار کنید
۸_سپاسگزار و قدردان باشید
۹_در لحظه زندگی کنید
۱۰_ایکی گای خود را دنبال کنید!
        

          خوندن کپشن یکی از پست های اینستاگرام صابر ابر ترغیبم کرد این کتاب رو بخرم و بخونم ، زمینه ارادت من به مردم سرزمین آفتاب هم توی علاقه م بهش بی تاثیر نبود ... بسیار دوستش داشتم
        

          ایکیگای ،اسرار ژاپنی ها 
به نظر من آدم ها از قدیم الایام دنبال جاودانگی و یا حداقل عمر طولانی بودن و به هر ریسمانی چنگ میزدند و میزنند تا بیشتر عمر کنند!
در این کتاب شما قرار هست با مراحل و روش های مورد استفاده ساکنین اوکیناوا  برای طول عمر بیشتر، آشنا شوید.
اولین قدم برای شما پیدا کردن ایکیگای زندگیتان هست؛ایکیگای را می‌توان به صورت معنا و هدف زندگی ترجمه کرد؛ همان چیزی که شما را صبح به صبح بیدار میکند تا بهش دستیابید.
این کتاب را توصیه به مطالعه و انجام تمرین های داخل کتاب می کنم حتی اگر دنبال جاودانگی نباشید 😉😉
 چرا که برای من کوچکترین ،کیفیت زندگی از کمیت زندگی  مهم تر است.
باتشکر
        

          سفری کوتاه برای یافتن فلسفه زندگی با رویکرد ژاپنی
        

          فقط بخاطر اینکه کتابو تموم کنم کامل خوندمش😂 کتاب جالبی نبود و فقط چندتا صفحه ی آخر که خلاصه ی کتاب بود واسه فهمیدنش کافی بود.
هیچ امتیازی بهش نمیدم
        

          ایکیگای 
راز طول عمر مردم ژاپن:
قانون 80 درصدی: قبل از اینکه کاملا سیر بشی دست از غذا خوردن بکش
حرص نخور
شاد باش
چای سبز بقول
        

          تنها کتاب غیر داستانی که اونقدر جذاب بود دوست نداشتم‌زمین بذارمش
        

          کتابی آموزنده  با متن روان وجالب
        

          کتاب خوبی بود ولی به نظر من ترجمه اش بد بود 
اصلا متخصص نیستم ولی در جا های مختلف کتاب دیدم که ترجمه گلی نژادی در این کتاب خوب نبود هرچند ترجمه دیگری نیز از ایشان نخوانده‌ام صرفا به نظر من اینکه نسیم نیکلاس (Nassim Nicholas) را نسیم نقولا نوشته بودند اشتباه محض و غیر قابل بخشش بود شاید هم ایراد از ویراستاری است در نتیجه ناشر را متهم ترین می‌توان قرار داد امیدوارم این گونه اشتباهات (از چاپ شانزدهم به بعد) که باعث زرد جلوه کردن محتوای کتاب و زیر سوال رفتن ناشر یا حتی نویسنده می‌شود از بین بروند
ولی در کل کتاب خوبی بود انگار که حتی کشف کشف کردن معنای ایکیگای را هم به خودت سپرده بود و فقط در حاشیه از آن سخن گفته بود و این حتی بیشتر ایکیگای را اصل مطلب این کتاب می‌کند 
کتاب مختصر و مفیدی بود و برای یک بار خواندن به نظر من ایده بسیار جذابی دارد
        

          کتاب جالب شروع شد به همراه راه های عملی اما نتونست جذابیتش رو حفظ کنه و اخراش دیگ انگار فقط نوشته شده بود ک تموم بشه 
نیمه اول کتاب به شدت درگیر کننده و جذابه و نیمه دوم به شدت کسل کننده😅
        

          بسیار مختصر .. و البته مفید
        

          کتاب الهام بخشی بود و این ترجمه به نسبت ترجمه ای که شروع به خوندن کرده بودم روان تر و قابل فهم تر بود 
        

          کتاب جالبی بود و نکات زندگی یک فرهنگ دیگه رو مطرح کرده بود ولی همه نکاتش به ویژه در بحث تغذیه قابل پیاده سازی نیست