اولین بار که کتاب را دیدم هیچ وقت فراموش نمی‌کنم: اوایل قرنطینه و اپیدمی کووید بود، همان موقع که آرد خریده بودیم و نان می‌‌پختیم! یک دوستی که از قضا از سال ها پیش( همان موقع که هنوز مُد نشده بود) عشق ژاپن و کره، انیمه و مانگا بود این کتاب را خریده و عکسش را در استاتوسش گذاشت که بریم سراغ این کتاب جذاب... من هم که گارد محکمی داشتم آن دوران با خودم گفتم: آره همین چیزا رو می‌خونه شست و شو مغزی می‌شه. و هیچ وقت از دوستم نپرسیدم که آیا کتاب را تمام کرد یا نه یا اصلا موضوعش چه بود.
اینکه چه شد من کتاب را خریدم یادم نمی‌آید اما دقیق در خاطرم هست موقعی که کتاب رسید، بسته را که باز کردم اعصابم خورد شد که جلدش چروک شده و همین علت بی ربط باعث شد خواندن کتاب یکسال به تعلیق بیفتد. 
و اما کتاب: بسیار سبک و متن روان، ۸۸٪ نا مربوط به ایکیگای و صرفا راجع به سبک زندگی سال و شاد زیستن و طول عمر زیاد، در کل اطلاعات خوبی از کتاب گرفتم.
ولی یک سوال بزرگ که برایم ایجاد شد؛ و از بابتش هم خوشحال و هم حال گرفته هستم: اصلا چرا باید زیاد عمر کنیم؟ n سال زندگی کنیم که چه؟ همان ۷۰/۸۰ سال کافی نیست که ۱۰۰ سال بمونیم؟
        

          من نسخه صوتی این کتاب رو در نرم افزار فیدیبو با اجرای بسیار خوب خانم فریبا فصیحی شنیدم. کتاب بسیار آرامبخش و کارآمدی است. نکات کلیدی را بیان می‌کند که برای هر کسی با هر سن و شرایطی مفید است. از آن دست کتاب‌هایی است که باید در دسترس باشد و هر چند وقت یکبار نکات آن مرور شود.
        

          کتاب مفیدیه 
باعث شد منی که همیشه از پیر شدن و مرگ میترسیدم از ترسم کمتر بشه و امیدوار تر باشم:)
        

          از بعد اینکه تکرار باعث جا افتادن مطلب میشه و مجاورت زیاد با چیزی باعث میشه اون ملکه ذهن آدم‌بشه توضیحات زیاد کتاب‌رو‌میشه توجیه کرد. وگرنه مطلب رو خیلی خلاصه تر‌میشد بیان کرد. خوندنش خیلی لذت بخش نبود. مطلب مطلب جالبی بود بود. هرچند در طول‌کتاب مرتب این جمله سوزان ارتز یادم میومد: میلیون ها نفر در آرزوی جاودانگی به سر میبرند درحالی که نمیدانند با بعد از ظهر بارانی یک روز تعطیل خود چه کنند.
        

          ایکی گایی: شادی همواره سرگرم بودن 
این کتاب درباره یک سبک زندگی ژاپنی صحبت میکنه که باعث افزایش طول عمر میشه...بیشتر پیشنهاداتش با کتاب های خودیاری و سبک زندگی دیگه مشترکه و تقریبا همشون یک حرف را به شکل های مختلف بیان میکنند ...این کتاب شعر های مولانا و حرف های اکهارت توله را به شکل دیگه و از زبان مردم ژاپن (اون روستای خاص)بیان میکنه...


۱۰قانون ایکی گایی:
۱.پرکار باش بازنشسته نشو
۲.در کار شتاب نکنید
۳.پرخوری نکنید
۴.دوستان خوب را پیرامونتان داشته یاشید
۵.تا روز تولد سال بعد خوش هیکل بمانید
آب تا زمانی که جاری است در بهترین حالت خودش است و اگر متوقف شود می گندد
۶.لبخند بزنید
۷.ارتباط با طبیعت را از دست ندهید
۸.سپاس گذار باشید
۹.در حال زندگی کنید
۱۰.دنباله رو ایکی گاییتان باشید

زندگی مشکلی نیست که بخواهد حل شود فقط باید کاری داشته باشید که شما را مشغول و سرگرم نگه دارد و دوستش داشته باشید و پیرامون شما آدم هایی باشند که به شما عشق بورزند

هیچ رمز و رازی وجود ندارد فقط باید قلق زندگی کردن را بلد باشی

خدایا به ما فرصت و متانت بده تا چیزهایی را که نمیتوانیم تغییر دهیم با آرامش بپذیریم و به ما جرات و شهامت بده که چیزهایی را که تغییر پذیر‌اند تغییر دهیم و به ما خردی عطا کن که هر یک را از دیگری تمیز دهیم
        

          از اون تکنیک های حرکتی تنفسی خیلی خوشم اومد، واقعا عمل میکنه
        

          خوندن کپشن یکی از پست های اینستاگرام صابر ابر ترغیبم کرد این کتاب رو بخرم و بخونم ، زمینه ارادت من به مردم سرزمین آفتاب هم توی علاقه م بهش بی تاثیر نبود ... بسیار دوستش داشتم
        

          سفری کوتاه برای یافتن فلسفه زندگی با رویکرد ژاپنی
        

          فقط بخاطر اینکه کتابو تموم کنم کامل خوندمش😂 کتاب جالبی نبود و فقط چندتا صفحه ی آخر که خلاصه ی کتاب بود واسه فهمیدنش کافی بود
        

          ایکیگای 
راز طول عمر مردم ژاپن:
قانون 80 درصدی: قبل از اینکه کاملا سیر بشی دست از غذا خوردن بکش
حرص نخور
شاد باش
چای سبز بقول
        

          تنها کتاب غیر داستانی که اونقدر جذاب بود دوست نداشتم‌زمین بذارمش
        

          کتابی آموزنده  با متن روان وجالب
        

          کتاب جالب شروع شد به همراه راه های عملی اما نتونست جذابیتش رو حفظ کنه و اخراش دیگ انگار فقط نوشته شده بود ک تموم بشه 
نیمه اول کتاب به شدت درگیر کننده و جذابه و نیمه دوم به شدت کسل کننده😅
        

          بسیار مختصر .. و البته مفید
        

          کتاب الهام بخشی بود و این ترجمه به نسبت ترجمه ای که شروع به خوندن کرده بودم روان تر و قابل فهم تر بود 
        

          کتاب آموزنده و خوبی بود
        

          در باره لغتی در زبان و فرهنگ مردم ژاپن است که ریشه در پیدا کردن معنای حقیقی زندگی و شادی حاصل از با فایده بودن و معنا دار بودن زندگی برای خودمان و دیگران دارد
        

          اونقدری ک تعریفش رو شنیده بودم و بهم پیشنهاد شده بود بخونم خوب نبود واقعا و تمام مدت میخواستم فقط تموم بشههه....
 و همینطور من چاپ پنجم این کتاب رو خوندمم و به نظرم ترجمه اش اصلا خوب نبود خیلی از جمله ها اصلا معنا و مفهوم نداشت و این به ب میلی من برای ادامه دادن مطالعه این کتاب افزود 
ولی خب بالاخره تمومم شددد:////
        

          سلام
خواندن کتاب رو شروع کردم نه بخاطر دستیابی به عمر طولانی بلکه بخاطر تعریف و تمجید اطرافیان!
با مطالعه چند خط ابتدایی متوجه شدم نمیتونم  دوستش داشته باشم اما ازونجابی که کنار گذاشتن کتاب بعد از باز کردنش برام کار سختیه با سختی بسیار بیشتر ادامه اش دادم!
خب موضوع کتاب داشتن زندگی شاد و رضایت از زندگی و چنتا راه کار دیگه اس که نویسنده ادعا میکنه با رعایت همه اونها میشود عمر طولانی داشت!
در حالت کلی من مطالعه کتاب رو پیشنهاد نمیدم چون حرف جدیدی برای ما که شیعه هستیم نداره. 
و نکات خیلی قبل تر از این  در دین به ما تعلیم شده با مقصدی متفاوت! 
اگر اصراری به خواندن کتاب هست توصیه ام تنها مطالعه قسمت نتیجه گیری  اون هست🤷‍♀️
        

          با بعضی از مواردش مشکل دارم، ولی در کل کتاب مناسبی است،
چه میشود گفت دوباره فرهنگ زیبای ژاپن  و این بار ایکیگای.