برای اینکه دوران طلایی نوجوانی ام با خواندن چنین کتاب هایی زیباتر شد، خوشحالم! بی نهایت!
بعضی شخصیت های کتاب ها در ذهنم حک شدند و مدام سعی کردم گوشه ای از اخلاق و رفتارشان را در زندگی ام پیاده کنم. جو مارچ و جودی ابوت در صدر این جدول ذهنی من جا دارند. یادم است وقتی بابا لنگ دراز را می خواندم، آن قدر برایم کارهای جودی جذاب بود که نامه هایی به یک شخص فرضی می نوشتم و پایان نامه هایم، نقاشی از اتفاقات آن روز می کشیدم و آنها را با جمله هایی مثل جودی تمام می کردم: با اخلاص فراوان ... هم مرام شما...با محبت...با یک دنیا عشق بیکران...
نگه شان داشتم وقتی حالا هم به آنها نگاه می کنم، خاطرات شب هایی که با نامه های جروشا ابوت می خوابیدم، زنده می شود:)
حاضر نیستم جایگاه احساس زیبایی که کتاب ها می دهند را با هیچ نکته ی دیگری هنگام نقد کتاب ها عوض کنم:) پس از جو، سالی و جولیا ممنونم بابت این حس ناب!
        

          و گاهی کتابایی رو توی گودریدز می‌بینی که وقتی خوندی‌شون که چیز زیادی از گودریدز و اینترنت نمی‌دونستی. اما چندین و چند بار خوندی‌شون و باهاشون بزرگ شدی.

از جین‌وبستر به خاطر "بابا لنگ دراز" و "دشمن عزیز" تا ابد ممنونم. وقتی نوجوان بودم آن قدر دوستش داشتم که آرزو می‌کردم وقتی بزرگ شدم مثل "سالی مک براید" در دشمن عزیز پرورشگاه بزنم. گرچه بزرگ شدم و پرورشگاه نزدم. اما تک‌تک نامه‌های کتاب هایی که با آن‌ها رویا بافتم را فراموش نمی‌کنم!
        

          I love it more than any book
        

          کتاب دیگه از این بهتر هم مگه داریم ؟ مگه میشه ؟
با خوندنش کلی حال آدم خوب میشه و اینه که جدای از بحث هایی که کتاب داره باعث میشه بهش 5 ستاره بدم
اگر نخوندین و حالتون خوبه نگهش دارید برای روزهای ناراحتی و غم ، اون وقت خانوم ابوت و بیارید که براتون نامه هاش به بابا لنگ دراز عزیز و بخونه تا دلتون باز بشه
        

          واقعا درباره ی کتاب بابالنگ دراز چه می شود گفت که حق این داستان به یاد ماندنی و جذاب با شخصیت هایی که هر کدام ویژگی های منحصر به فرد دارند ادا شود. فقط می توانم بگویم اگر این کتاب را تاکنون نخوانده اید حتما بخوانید.
        

          کتاب را ۵ سال پیش یعنی وقتی بیشتر از ۲۲ سال سن داشتم خواندم. 
محبوت‌ترین کارتون کودکی‌ام بود. حداقل شانس داشتیم و در آن دوران صداوسیمای بدمحتوا انیمه‌های خوبی را دوبله و پخش کرد (تقریبا از والت‌دیزنی هم در امان بودیم.) 
اما کاش و کاش و کاش (این‌ها را می‌گویم چون قسمت‌های مهمی از زندگیمان را نابود کرد) کاش سانسور نمی‌شد. کاش بدون سانسور می‌دیدیم. کاش در ایران بخش‌هایی از زندگیمان که از قضا مهم هم هستن حذف نمی‌شد. کاش قبل از اینکه تجاوز را بفهمیم عشق و لذت را فهمیده بودیم. همه‌چیز را در بدترین و کثیف‌ترین حالت ممکن حالیمان کردند. پسرهای متولد تا دهه‌ی هفتاد کمتر این مشکل را دارند. اگر در خانه و مدرسه و تلویزیون و اجتماع دومی را نشانشان ندادند، حداقل اولی را هم نگفتند. بسیاری از مشکلات ما زن‌ها به طرز مسخره‌ای به همین چیزهای به ظاهر کوچک بر می‌گردد. (البته آنقدر هم مسخره نیست وقتی بنیان دانش روانکاوی باشد).
خلاصه که لعنت به ایدئولوژی‌ها و افیون‌ها!
        

          دوسش داشتم، داستان شنیدن با ریز ترین جزئیات  لذت بخشه برام. 
        

            چندین سال پیش چند تکه از انیمیشن اش را دیده بودم.
خواندن کتابش حس و حال تازه ای داشت.
        

          این کِتاب جَزاب بود. اِسمِ دُختَرِدَر کِتاب جودی اَست.
        

          فقط وقتی هر نامه با ذوق میخونی ...  و تو ذهنت تصور می کنی چه جوابی از نامه قبلی گرفته که نامه جدید اینه :) مخصوصا آخر کتاب! باعث میشه نامه هارو دوباره تداعی کنی  لبخند بزنی :) 
نشر افق - ترجمه محسن سلیمانی
        

          اینکه به صورت نامه بود رو زیاد دوست نداشتم
بعضی جا ها برای اینکه خواننده متوجه داستان بشه چیز هایی توی نامه بیان می‌شد که زیاد به نظر نمی‌اومد واقعا اون نامه رو به طرف مقابل می‌نویسه و با اون حرف می‌زنه
        

          خیلییی دوستش داشتم انقدر که واژه ندارم برای توصیف حسم😍🥺

        

          خیلی با نسخه انیمه فرق داره، خیلی زیاد... و حداقلش توی رمان، اثر پدوفیلی نیست. جودی اینجا دانشگاهیه و بابالنگ‌دراز هم عموی جوان جولیاست که هنوز مجرده و تو سن ازدواجشه
        

          اولین رمانی بود که خوندم.. 
وقتی سنم هنوز خیلی کم بود و شیفته انیمیشنش بودم، بابام برام از کتابخونه محل کارش گرفته بود
نسخه ای که من خوندم خیلی قدیمی بود و با اینکه خیلی از لغاتش برای بچه ای به اون سن ناآشنا بود، کیف دنیا رو بردم :)) 
        

          می‌دانيد وقتی کتابی را می‌خوانید به نظرتان شخصیت، آدم هایش عجیب می آید، یا به عبارتی نمی توانید درکش کنید؛ حتی اگر از زبان شخصیت باشد.  من هم اویل کتاب با شخصیت جروشاابوت کنار نمی آمدم. وقت هایی که نمی خواست محبت های بابالنگدراز را قبول کند حرسم می گرفت. 
اما نکته ی این کتاب این بود که جروشاابوت برای کسی نامه می‌نویسد که نمی داند کیست، پس بعد از هر تصمیمی توضیح می‌دهد و همین باعث می‌شود که تو شخصیت  را درک کنی .

وقتی جروشا ابوت  از نیای بی محبت به دنیای آدم هایی می آید که غرق در نعمت و محبت اند، هیجان زده می شود. اما وقتی می‌گذرد وقتی بیشتر در این دنیا می ماند می‌بیند که آدم هایی که غرق در محبتند از محبت ها لذت نمی برند. درواقع به عقیده ی آن ها دنیا به آن ها محبت و نعمت مدیون است. پس جروشا از هدیه های فراوان و زندگی در و... می‌گذرد تا مثل آن آدم ها نشود.
تا از کوچک ترین محبتی لذت ببرد.

میبینید، دنیا از نگاه آدم های متفاوت با سرگذشت های متفاوت عجیب است. اما کتاب های خوب این طرز نگاه رو به شما هدیه می‌دهند:)
        

          هم عاشق فیلمشم هم کتابش ولی فیلمش قشنگ تره بنظر من ک ارزش خوندن داره! 
        

          فکر می‌کنم این کتاب اولین کلاسیکی بود که خوندم و عاشقش شدم:> عاشق کلمه به کلمه‌ی این کتابم. از تمام صفحات کتاب قند می‌باره اینقدر که شیرین و دلنشینه.‌ و من بارها و بارها بعضی از نامه‌های جودی رو خوندم و براش مردم. نامه‌های جودی خیلی بامزه و گرمن. و این کتاب تا ابد مورد علاقه‌ی من می‌مونه:>
        

          از اون کتاب هایی که هیچوقت از ذهنت فراموش نمیشه
هرازگاهی میتونی برگردی و دوباره از اول کتابو بخونی و شاید مثل اولین بار نه ولی هربار باز از خوندنش لذت ببری🥰
        

          این کتاب برای من بسیار زیبا و دوست  داشتنی و البته سرشار از امید و انگیزه بود ...! 
کاش همه ی ما می توانستیم مثل جودی به زندگی امیدوار باشیم ....! 
        

          نمیدونم چطور لذتی که از خوندن این کتاب بردم رو در قالب کلمات توصیف کنم،،

• دختری سرشار از نشاط و سرزندگی؛ امیدِ رشد یافته از باغچه ی ناامیدی؛ در تلاش برای یادگیری مهارت‌های اجتماعی و فن نویسندگی؛🌱

• مردی ناشناس، نجیب زاده و خیّــر که سکوتش باعث جذابیتش و شوق زیاد خواننده برای رویارویی باهاش شده؛💞

• نویسنده‌ای خوش ذوق و متبحر که در عین روایت اتفاقات در قالبِ نامه و خالی گذاشتن فضای داستان در بازه های زمانی مختلف، اتفاقات را طوری پشت سر هم می‌چیند که هیچ بخشی از سیر داستان در ذهن مخاطب خالی نمانَد. ✨