شاید اولین مواجهه‌م با ادبیات گوتیک
حجم احساساتش برام زیاد بود اون موقع که خوندمش! دوست دارم دوباره بخونم بعد از گذشت این سال‌ها و ببینم الآن نظرم راجع بهش چیه. 
        

          می خواهم کتابی را به شما دوستان عزیزم معرفی کنم که به معنای واقعی کلمه ارزش خواندن و وقت صرف کردن دارد. کتابی با موضوع و درون مایه عالی. رمانی که با احساسات آدم خوب بازی می کند. 
wathierng heights که  به سه نام در ایران ترجمه شده،بلندی های بادخیز ،عشق هرگز نمی میرد،و نام سومی که بیشتر به این نام مشهور است یعنی بلندی های بادخیز اثر هنرمندانه امیلی بروتنه.
رمانی که نگاه من را نسبت به نویسنده های زن عوض کرد. 
رمان ،داستان زندگی پسری بی سرپرست است به نام هیث کلیف که  ورودش به یک خانواده ثروتمند و نوع برخورد اعضای خانوادهبا او و عشقش به کاترین دختر خانواده  از او مردی شیطان صفت می سازد که در خیل داستان این خصوصیت ماجراهایی را برای اعضای خانواده در رابطه با هیث کلیف پیش می آورد.
حتما این کتاب را بخوانید.من که از خواندنش پشیمان نیستم.
نسخه ای که من از این کتاب دارم  توسط انتشارات دبیر منتشر شده  و سالومه مهوشان به خوبی ترجمه اش کرده است .
        

          روایتی از عشق و انتقام...
        

          بار اول اصلا جذبم نکرد ، بعد ده سال دوباره خوندمش ، شاید باید یه ترجمه دیگه رو امتحان می کردم ، انتظارم رو از یه اثر ادبی برآورده نکرد اونم با این همه سر و صدا در دنیای ادبیات ، عین صد سال تنهایی مارکز که هرگز نمی فهمم چرا انقد محبوبه واقعا ؟!!!
        

          داستان این کتاب از اون داستان هاییه که هم زمان هم از دست شخصیت ها عصبانی و کلافه میشی و هم بهشون حق میدی و براشون دلسوزی میکنی.
فضاسازی ها و توصیف شخصیت ها به خوبی انجام شده و داستان کشش خودش رو تا آخر حفظ کرده. البته باید توجه داشت که این اثر یه رمان عاشقانه ی لطیف نیست و فضای تیره و غمگینی داره. 

یه نکته در مورد آثار کلاسیک اینه که نوع ترجمه خیلی مهمه. کتابی که من خوندم ترجمه ی خانم نوشین ابراهیمی بود که نشر افق چاپ کرده و ترجمه ی روان و خوبی داشت.

من واقعا از خوندنش لذت بردم و توی کمتر از دو روز تمومش کردم. به همه ی کسانی که سبک کلاسیک رو دوست دارن توصیه اش میکنم.
        

          از اون کتاب هایی که تا مدت ها شیرینی خوندنش زیر دندون آدم  میشینه . 
        

          من این کتاب رو در ۲ روز خوندم. به خاطر اینکه داستانش برام پر کشش بود و مدام می خواستم بزنم صفحه ی بعد تا ببینم چه اتفاقی می افته. هرچند باید صادقانه اعتراف کنم که میزان تاریکی اتفاقهای کتاب و ناملایم بودن شخصیت ها فراتر از این بود که آدم بتونه توی دو روز هضمشون کنه بنابراین الان کمی پشیمونم که انقدر سریع خوندمش. 

امیلی برونته از نظر میزان خلاقیت و تواناییش در خلق شخصیت هایی به چنین پیچیدگی امتیاز کاملو می گیره. 
اما
من امتیاز  کامل ندادم و یک ستاره ای که کم کردم به این دلیله که درک نمیکنم چرا تصمیم گرفته داستان رو به این شکل روایت کنه. (اگه کتاب رو خوندید حتما متوجه میشید که منظورم چیه)
ما داستان رو از زبون کسی می خونیم که خودش داره داستان رو از زبون شخص دیگه ای می شنوه که اون خودش یک بیننده بوده
و به نظر من امیلی برونته می تونست انتخاب بهتری در نوع روایت داشته باشه

روی هم رفته دوستش داشتم چون فکرمو مشغول کرده و دلم می خواد دربارش حرف بزنم. چون عمیقه و شبیه کتابهای دیگه نیست
        

          جدا از قصه ی گیرا و دل نشین و روان که کتاب داشت، به تصویر کشیدن لحظه ها واقعا عالی بود...
یه جوری تصویر سازی شده بود که ادم میتونست همینجور که داره کتابو تندتند میخونه که از بعد ماجرا خبردار بشه، جلوی چشمش صحنه هارو بازسازی کنه
        

          واقعاً مزخرف  وقت و پول حروم کن، به مزخرفی کتابای جین اوستین
        

          من ترجمه خانم نوشین ابراهیمی را خواندم و مقایسه ای بین ترجمه ها نکردم، ولی ترجمه روانی بود.
هیت کلیف برام غیر قابل درک و غیر قابل تحمل بود. یک ادم خودخواه که چون به چیزی که می خواسته نرسیده، میتونه همه کس و همه چیز رو به تباهی بکشونه و به طرز گریه داری همیشه نقشه هاش برای نابود کردن بقیه به ثمر می‌نشیند!
شخصیت های ادگار و خواهرش هم کاملا بی دست و پا، ساده لوح، زود باور و روی مخ بودند که همیشه مقهور نقشه های هیت کلیف می شدند.
در اخر هم داستان با تغییر غیر باوری در منش و روش هیت کلیف، پایان خوشی پیدا می کنه.
در مقایسه با جین ایر، به نظرم کتاب ضعیف تری بود و چیزهایی که در بالا بهشون اشاره کردم، اذیتم کردند.

https://taaghche.com/book/121313
        

          به نظرم اسم عشق هرگز نمیمیرد بیشتر بهش بخوره🤔
درکل کتاب عاشقانه و جذابیه🪼
ارزش خوندن و واقعا داشت🪻
ترکیبی از عشق، انتقام، طمع پول و قدرت و... 

        

          به پیشنهاد فروشنده کتاب خریدم و بسیار از خوندش لذت بردم اینکه عشق و نفرت یه ادم چطور میتونه رو ادم ها تاثیر بزاره و یه خانواده رو چطوری نابود کنه قدرت عشق و انتقام رو این کتاب به نمایش گذاشت 
        

          سلام من یه نوجوان۲۱ سالم که متاسفانه خیلی دور و اطرافم ادم کتابخون پیدا نمیشه و خودم خود جوش بسمت کتاب رفتم واولین کتابی که خوندم بلندی های بادگیر بود حدود دوسال پیش(و دوستش داشتم خیلی)  🌸
این اپلیکیشن و شانسی تو مایکت دیدم و نصب کردم و خب هنوز کار باهاش رو یاد نگرفتم🥲 اومدم اینجا تا با دوستان کتابخوان آشنا بشم و درمورد کتاب کلی حرف بزنیم:)  خوشحال میشم راهنماییم کنید 🤍
        

          این کتاب که شرح دلدادگی  را بیان می‌کند، تصویری واضح، دلنشین و در عین حال تلخی از این دلباختگی و سنگ‌هایی‌ست که بر سر راه آن دو افتاده است. رمان روایتی است عاشقانه که با لحنی شاعرانه تعریف شده است 
ویژگی که کتاب بلندی‌های بادگیر برای مخاطب دارد، آرامش است؛ آرامشی که نتیجه‌ی آگاهی است. وقتی اتفاقی غیرمنتظره‌ای در پیش نباشد، مخاطب دلهره‌ و اضطرابی نخواهد داشت. سیر روایی کتاب‌های کلاسیک و قرن نوزدهمی نیز چنین است؛ سیری روان، مشخص و دقیق. راوی هربخش برای خواننده مشخص است، شخصیت‌ها به‌طور دقیق توصیف می‌شوند، افکار و احساساتشان نسبت به آدم‌ها و اتفاقات معلوم است و در یک کلام تکلیف خواننده با همه چیز مشخص است. در کتاب بلندی‌های بادگیر نیز، خبری از شکست‌های زمانی نیست. درست است که از زمان حال به گذشته می‌روند؛ اما این بازگشت به گذشته گمراه‌کننده نیست. 

بلندی‌های بادگیر هم‌چنین از نظر توصیف احساسات و مناظر طبیعی، درون‌مایه‌ و افکار شخصیت‌ها ویژگی‌های سبک رمانتیسیسم را دارد. حضور طبیعت در داستان از ویژگی‌های بارز کتاب است که از طریق پیاده‌روی‌های کاترین، شخصیت اصلی داستان، به آن پرداخته می‌شود و حال‌وهوایی دلپذیر به کتاب می‌دهد


        

          اولین کتابی که از ادبیات انگلستان خواندم
و در طول رمان با شخصیت هاش زندگی کردم 
به نظرم جزو عاشقانه هایی است که ارزش خواندن دارد
        

          اولین کتابی بود که از خواهران برونته می خوندم .شخصیت و زندگی غمگینی داشت اما خیلی با ظرافت نوشته شده بود. جزئیات منظره رو خیلی خیلی دوست داشتم.
        

          امیلی برونته‌ی عزیز،
بلندی‌های بادگیرت، زیر دستِ راوی و گاهی زبانِ بی‌پروا و بیش از حد سر راست، زخمی شد.
اما شاید همین زخم، همین لحنِ ناتمام،
ماندگارش کرد.
کاش مرگ، مجال می‌داد بادگیرهای تازه‌تری برایمان بسازی،
تا بیشتر در یاد بمانی…

پ‌ن: داستان در زمان خودش جسورانه بوده اما بسیار متوسط پردازش شده. بلندی‌های بادگیر، سایه‌های تاریک عشق را نشان می‌دهد، نه روشن. 
        

          کتاب خوبی بود و شخصیت پردازی های نسبتا خوبی داشت. توصیف های مکان هم خوب بود. ولی خب داستان بیش از حد عاشقانه بود ک این بنظرم زیادی داستان رو لوس کرده بود.
        

          از جمله کتبی که در موردشون بسیار کنجکاو بودم و پس از یکبار مطالعه، دیگه هرگز به سراغشون نرفتم.
        

          بنظرم رمان  قشنگی بود . کتابهای خواهران برونته را دوست دارم . کاش اخرش خود هیت کلیف از گذشته اش می گفت که چطور شد سر از این خانواده درآورد .و چی باعث شده بود اینقدر بی رحم و شرور باشه