یادداشت میم صالحی فر

        من ترجمه خانم نوشین ابراهیمی را خواندم و مقایسه ای بین ترجمه ها نکردم، ولی ترجمه روانی بود.
هیت کلیف برام غیر قابل درک و غیر قابل تحمل بود. یک ادم خودخواه که چون به چیزی که می خواسته نرسیده، میتونه همه کس و همه چیز رو به تباهی بکشونه و به طرز گریه داری همیشه نقشه هاش برای نابود کردن بقیه به ثمر می‌نشیند!
شخصیت های ادگار و خواهرش هم کاملا بی دست و پا، ساده لوح، زود باور و روی مخ بودند که همیشه مقهور نقشه های هیت کلیف می شدند.
در اخر هم داستان با تغییر غیر باوری در منش و روش هیت کلیف، پایان خوشی پیدا می کنه.
در مقایسه با جین ایر، به نظرم کتاب ضعیف تری بود و چیزهایی که در بالا بهشون اشاره کردم، اذیتم کردند.

https://taaghche.com/book/121313