سوالی که از خود جوان‌ترم دارم این است که چرا سه مجموعه کتاب را با هم و یکجا از نمایشگاه کتاب خرید؟ وقتی مطلقاً چیزی راجع به آن نمی‌دانست؟ شاید چون فکر می کردم اگر از نمایشگاه کتاب نخرم، دیگر شانس خرید در طول سال را نخواهم داشت. (چون مادرم رویکرد سخت‌گیرانه‌ای در خرید کتاب داشت اما این سخت‌گیری در ایام نمایشگاه کتاب کمتر می‌شد.) شاید هم چون این‌قدر به انتشارات قدیانی اعتماد داشتم که مطمئن بودم هر مجموعه کتابی منتشر کند ارزش خواندن دارد. 

به هر صورت من "در جست‌جوی دلتورا"، "سرزمین سایه‌های دلتورا" و "اژدهایان دلتورا" را یکجا و باهم خریدم. و صحنه‌ای را که جلوی بخاری خانه‌ی قدیمی مشمای دور کتاب‌ها را باز کردم هنوز خاطرم هست و همان شب هم مشغول خواندن مجموعه شدم.

اژدهایان دلتورا آخرین بخش از داستان لیف، باردا و جاسمین است. سرزمین دلتورا توانسته پادشاهی قدیمی‌اش را سرپا کند و وضع خوبی دارد اما آن‌ها برای حل مشکلی باید اژدهایان قدیمی دلتورا را که هر کدام با یکی از گوهرهای کمربند دلتورا ارتباط دارند، پیدا کنند. 

داستان در این بخش قوت بیشتری گرفته و شخصیت‌ها و حوادث پخته‌تر شده‌اند. هر جلد نسبت به مجموعه‌های قبلی طولانی‌تر است. از طرفی اشاره‌هایی که به بخش‌های قبلی می‌شود، جذابیت ایجاد می‌کند. مثلا وقتی بخشی از معماهای قدیمی آشکار می‌شود یا نویسنده حوادث قبلی را یادآوری می‌کند و یا وقتی شخصیت‌ها به مکان‌هایی که قبلاً آنجا بودند سر می‌زنند؛ همه‌ی این‌ها کنار هم حس نوستالژیک جالبی دارد.

از طرفی آن‌ها این بار قصد دارند چند اژدها را پیدا کنند. اژدهایان برخلاف گوهرها موجوداتی زنده هستند که شخصیت دارند و مواجهه قهرمان‌ها با اژدهایان هم موجب جذابیت بیشتر ماجراجویی آن‌هاست.

اژدهایان دلتورا هنوز هم برای من محبوب‌ترین بخش داستان‌های سرزمین دلتوراست و امیدوارم بچه‌های امروز هم از خواندنش لذت ببرند.
        

          حس عجیبیه طوری با یه مجموعه زندگی کنی ، که وقتی نویسنده پایان داستان رو می‌نویسه و آخرین ماجرای هر زوج رو برات تعریف میکنه ، ناگهان حس می‌کنی دیگه از اون جمعیت شلوغ شخصیت ها دور و برت خبری نیست ؛ همه رفتن پی پایان خوششون. هر کدوم یه گوشه ای از باغ ان و تو تنها موندی و یه دفعه بعد از تجربه  ی حسی شبیه بالا اومدن از عمق آب روی سطح و نفس تازه کردن می‌بینی ، اع ، رو فرش نشستی و دور و برت وسایل خونه است و صدای تلویزیون از دور دست ها به گوش می‌رسه...
دلت میگیره ، چون ماجراجویی تو دیگه تموم شده...
خب ، با بهترین مجموعه از سری دلتورا طرف هستین. دیگه از فضای ناآشنای مجموعه اول و همچنین سیر طاقت فرسای مجموعه دوم خبری نیست ! این مجموعه پره از راز های سربسته جدید ، گذشته های دردناک و تلاش برای بردن نبردی پیش بینی ناپذیر در برابر ارباب سایه ها.
همه چیز تکمیل بود ! درست همونطور که شایسته ی یه داستان خوبه. پر از اژدهاهای مقتدر و دوست داشتنی ، دختران قوی و دشمنان سرسخت و نبردهای خونین ! 
نیازی به تعریف بیشتر من نیست ، مشک آن است که خود ببوید.
یه تکه ی بزرگ از قلبم تا ابد متعلق به دلتورا می‌مونه..‌.
حالا دیگه میدونم که دنیام رو پیدا کردم :)
به امید دیدار دوباره بین صفحات کتاب♡
        

          مجموعه کتاب دلتورا یکی از اولین کتاب های فانتزی_ماجراجویانه ای بود که خوندم و به جرئت میگم یکی از بهترین ها برای من بود:)
قلم خانم امیلی رودا به شدت روون و زیباست و توصیفاتشون بی‌نظیره+
طوری که هر جلد رو بیشتر از یک بار میشه خوند و هربار ازش لذت برد؛ بنظرم همچین کتابی باید بیشتر مطرح بشه>>
        

          وای خیلییییی عالی.
نمیتونم باور کنم این شاهکارو خوندممم.
تنها طراحی جلدش برام جالب نبود ولی بانو رودا واقعا شخصیت سازی قوی انجام دادن. توصیفاتشون دقیق و جذاب. دیالوگا زنده و پویا بود.
به عبارتی اون نقطه قوترو برای بردنت و غرق کردن توی سرزمین دلتورا رو داشت.
خیلی راضیم. ولی خب از پایانش هم راضی بودم هم نبودم.
چطور توضیح بدم انگار سخته باور اینکه همچی تموم شد..
        

          زیباست همچو روز کریستین
پاکی اش دور میسازد اهریمن
همچون گل لطیف و شاداب است
در مقابل کسی چون من
مردی معمولی و چنگ در دست
که هستم بسی پایین تراز او
در دام عشق او اسیر
منی که هستم
و اوست کمکم
در هر شرایطی که تصور کنید...