داستانی است از قدرت، خیانت و عذاب وجدان. این نمایشنامه تاریخی، روایتگر زندگی باریس گادونوف است که برای رسیدن به تاج‌وتخت، باعث قتل دمیتری کوچک، ولیعهد روسیه، می‌شود. بوریس به تزار تبدیل می‌شود، اما آرامشی در زندگی ندارد. در همین زمان، مردی ظاهر می‌شود و ادعا می‌کند که دمیتری واقعی است و از مرگ گریخته است. این مدعی، با حمایت نیروهای خارجی و اشراف، علیه بوریس قیام می‌کند و کشور را دچار آشوب می‌سازد. بوریس که از درون شکسته شده و از بیرون تحت فشار دشمنان است، سرانجام در برابر سرنوشتش تسلیم می‌شود. مرگ او پایانی است بر حکومتی که بر پایه خون و خیانت بنا شده بود. این داستان در عین حال که تصویری از تاریخ روسیه است، به مفاهیمی جهانی چون تأثیر گناه، قدرت‌طلبی و سرنوشت می‌پردازد. پوشکین با قلمی ساده و زیبا نشان می‌دهد که چگونه جاه‌طلبی می‌تواند به سقوطی ناگزیر منجر شود.
        

          سلام و نور
یک نمایشنامه ی با شکوه که به نظرم میخواست قدرت مردم در حفظ حکومتها یا تغییر حکومتها رو بیان کند.
باریس گادانوف بعد از کشته شدن (انگار با توطئه ی او)  ولیعهد جوان (پسر خواهرش) بر تخت سلطنت مینشیند و ده  سال سعی میکند جایگاه خود را  در دستگاه سلطنت مسکو  با اصولی که در پایان داستان برای پسرش بیان میکند،  محکم کند و سلطنت را برای خانواده ی خود موروثی کند  اما امان از مردم ...
        

          در این نمایشنامه پوشکین به دوره ای از تاریخ روسیه پرداخته که دوره آشوب نام گذاری شده 
نمایشنامه باریس گادونوف به دلیل نوآوری در عرصه تئاتر و رفتن از فضای اشرافی به اجرایی مردمی بسیار معروف شده است هرچند مدت ها طول کشیده تا ارزش واقعی این اثر دیده بشه.
 به علت تعدد شخصیت ها و پراکندگی در خواندن نتونستم خوب ارتباط بگیرم اما  ارزش تاریخی کتاب باعث شد در پایان برگردم و دوباره مرورش کنم که تا حدودی جبران شد. 
در کل از خواندن این نمایشنامه هم راضی هستم.

        

          به نام خدا 
نمایشنامه باریس گادونوف روایتگر دوره آشوب در روسیه  هست. پوشکین به زیبایی جنایت، قدرت، سیاست، خیانت و مکر و حیله‌ی اون زمان روسیه رو نشون میده.
فردی با حیله و توطئه‌ به قدرت می‌رسه و فردی دیگه با فریب جایگاه اون نفر رو تصاحب می‌کنه. مردم هم ابزاری برای به قدرت رسیدن طبقه اشراف!