یک ستاره را اشتباه دادم و امکان اصلاح نیست.
ولی برگزیده جائزه جلال ال احمد!!!! یکم زیاده رویه برای کتاب.
هرچند ما همیشه روایت مردانه از شهادت فرزند‌ کم شنیده ایم و کم خوانده ایم و گفتن و شنیدن از خاطرات یک پدر شهید که خود رزمنده بوده است جذاب است.
        

          زبان کتاب 
صمیمی است
به هر حال ادبیات شفاهی باید زبان عامیانه و تاریخ شفاهی را به ادبیات تبدیل کند.
یعنی حرکت روی تیغ
نه جنبه ادبی و ادبیاتی اش را کاهش یابد
و نه جنبه تاریخ عامه و شفاهی آن دستخوش پیچیدگی های غامض و صناعات پیچیده ادبی بشود.

به نظرم خانم نظری گیلانده در این کتاب به نسبت خوب حرکت کرد
هر چند جاهایی جا داشت قدرتمندانه تر ورود کند، ولی کتابی صمیمی و دوست داشتنی است.
        

          الله الرحمن الرحیم 
بااینکه خودم همدانی هستم هیچ وقت نمی‌دانستم همدان اینچنین آدم های نازنینی داشته و دارد.آقای حاجی بابایی عزیز به خودم بالیدم برای شما.
اولش خیلی راغب به خواندنش نبودم نه در لیست کتاب‌هایم بود و نه می شناختمش ظاهرا همینطوری بدستم رسیده بود.
اما برعکس  جذاب و خواندنی بود.کتابی که نه تنهااز دستت نمی افتد بلکه می شود ورد زبان چند روزه ات.
خوشحالم که چند روز از زندگی ام عطر شما را گرفت.


        

           زمین کشاورزی‌‌ پر برکتی که روییدنی‌هایی خواستنی و مفید و مؤثر داشته...
میان همه‌ی آن‌ها، علیرضا... علیرضا...معلم شهید، علیرضا حاجی بابایی
علیرضا در جوانی، برای خیلی ها پدری کرد، برای پدر و مادرش، برای خواهر و برادرهایش. برای پدربزرگ و مادربزرگ، برای اهالی روستایی که خدمت معلمی‌اش در آنجا بود.
از آن سال ها که انقلاب امام خمینی بر دل‌ها باریدن گرفت و آن‌ها را شوق آسمان داد و از حضیض گنجیدن در دنیا رهایی بخشید، علیرضاهای زیادی را  می‌شناسیم... 
        

          خواندن این کتاب رو شروع کردم 

این کتاب من رو به دنیای عجیبی برده ...

دنیایی که برام ناآشناست و کلی نکته های ناب و مفید یادگرفتم ....

خیلی عجیبه برام ....

مطالعه ی زندگی افراد سخت کوش و باایمان بهم انگیزه میده 
آدم های شجاع و پای کار اسلام و وطنشون.....

نیاز داشتم به خوندن این کتاب ،اونم در این زمان که مات و مبهوت این جهان تاریک شده بودم و راه رو گم کرده بودم...
        

          _بسم الله الرحمن الرحیم_

یک روایت خوش‌خوان، صمیمی و متفاوت از مواجهه‌ی خونواده‌ای با جنگ و ترکش‌هاش... 
راوی ساده و باصفایی که از تشکیل خانواده‌اش قبل از انقلاب مخاطب رو با خودش همراه میکنه تا بعد از جنگ؛ یک پدر شهید.
چقدر کتاب زندگی داشت، چقدر بی‌شیله پیله و دوست‌داشتنی بود.  البته هرچه نیمه‌ی اولش بانمک و شوق‌آور، نیمه‌ی پایانی دردآور و سنگین بود.

دست مریزاد به نویسنده و تلاشش در حفظ لهجه‌ی راوی_مریانج همدان_ در کتاب و تلاش‌ من برای ادای دقیق لهجه‌ها در طول مطالعه!

اگه فقط چند عنوان گزیده از دفاع مقدس بخوام معرفی کنم، حتما جزوشونه.
        

          کتاب خیلی جذابی بود برای من از یک نسل جدید خوندن کتاب با سبک زندگی قدیم عجیب و جالب بود از اون کتابا که دلم نمی یومد بزارم کنار ‌حاج جلال فقط یکی از پدرانی هست که جگر گوشه هاشون در راه دفاع از وطن از دست دادن و من با خوندن این کتاب ها به تاریخ وطنم افتخار میکنم 
        

          فوق العاده عالی برام متفاوت بود چون  اولین بار بود که  کتابی می‌خوندم  که  تمامش از زبون پدر بود و عالی بود