یادداشت سیدمسعود پرهیزگاری

        زبان کتاب 
صمیمی است
به هر حال ادبیات شفاهی باید زبان عامیانه و تاریخ شفاهی را به ادبیات تبدیل کند.
یعنی حرکت روی تیغ
نه جنبه ادبی و ادبیاتی اش را کاهش یابد
و نه جنبه تاریخ عامه و شفاهی آن دستخوش پیچیدگی های غامض و صناعات پیچیده ادبی بشود.

به نظرم خانم نظری گیلانده در این کتاب به نسبت خوب حرکت کرد
هر چند جاهایی جا داشت قدرتمندانه تر ورود کند، ولی کتابی صمیمی و دوست داشتنی است.