[ما به سوی اندوه فرو نمی‌افتیم، صعود می‌کنیم. جیغی است که جیغ نیست، ناشادمانی فرارونده‌ای است که جیغی پنهان را در خود دارد و می پوشاندش./ یک انتظار دیگر، طولانی‌تر از این یکی. مرده بودن و منتظر این بودن که ابدیت خودش را نشان برهد، و ابدیت خودش را نشان نمی‌دهد، همان‌جور مرده ماندن، به انتظار. این‌جوری حرف لیگیا درست درمی‌آید و مرگ فقط زندگی دیگری می‌شود با همان قوائد قدیمی./ دراز به دراز افتاده، مرده، نعش، هر شخصیتی شخصیت دیگر است، خودش و صورتکش، خودش و قرینه‌اش، خودش و ناظر خودش، در آن واحد قربانی و جلاد.]
شکست‌های متعدد در سیر زمانی وقایع/ شخصیت‌هایی چندوجهی/ معلق میان استعاره‌ها/ پیوند با اسطوره/ بازکاوی خشونت/ 
        

          وقتى درباره جمجمه "يوريك" * به تك گويى مى افتى، به اين نتيجه مى رسى كه شك آن دانماركى تنها راه براى اثبات اين حقيقت اساسى است كه ما هستيم، اما نيستيم، ما بوده ايم اما نبوده ايم، ما خواهيم بود، اما نخواهيم بود. حالا مرا مى بينى، حالا نمى بينى. زكى. اين يعنى كه يك وضعيت نبودن هست كه يكسر ما را به خود جلب مى كند، چه آن وقت كه احساس ترس مى كنيم و چه آن وقت كه احساس خنده يا جنون داريم. و ما خوش داريم كه با اين وضعيت بازى كنيم، اما كسى چه مى داند، شايد يكباره به آن جا برسيم كه صادقانه نقش خودمان را بازى كنيم، آن امكان هيچ بودگيمان ، كه جاودانه حاضر است و جاودانه دريغ داشته مى شود٠
٠ 
٠
٠( * يوريك : اشاره است به صحنه معروف هملت و گفتار  او آنجا كه جمجمه يوريك دلقك دربار را در دست مى گيرد)
        

          اگر کتاب دیگر نویسنده را خوانده باشید باید بگویم مانند" آئورا" داستان به سبک راوی دوم شخص روایت می‌شود مگر بخشهای کودکی و گذشته ی شخصیتها که بصورت سوم شخص است.
داستان سراسر حدس و گمان، تردید بین واقعی بودن شخصیتها و گریز بین حال و گذشته است و این شما هستید که با تمرکز و کنار هم چیدن نشانه ها و حدسیاتتون روند داستان را به دست بگیرید.
متنی زیبا و ادبی دارد که اگر دوستدارِ توصیفات ادبی باشید بی شک از آن لذت خواهید برد. برخی آنرا سخت خوان می‌دانند اما به نظر من سخت خوان نبود فقط نیاز به صبر و تمرکز دارد تا تکه‌های بیشمار پازل را کنار هم بچینید و بتوانید با تصویری کلی از داستان ادامه دهید در غیر این صورت همان چند صفحه‌ی ابتدایی رها خوهید کرد! اماااا اگر خود را به چالش کشیدید و این سبک متفاوت و زیبا را تجربه کردید صفحات و دقایق لذت بخشی را پیش رو خواهید داشت
همانند شخصیتها و نام کتاب شما نیز مدام پوست خواهید انداخت و همراه روند کتاب به باور و برداشتهای متفاوتی خواهید رسید.
داستان و سبک کتاب تماما برایم عالی بود به غیر از فصل آخر !
 و اما ظاهر داستان:
ماجرا درباره ۴ زوج است که با اتومبیل از مکزیکوسیتی به مقصد ساحل دریا در وراکروز حرکت کرده اند اما به علت بروز نقص فنی در ماشین بالاجبار در شهری کوچک و باستانی و مقدس به نام چولولا توقف می کنند و به هتلی درجه دو جهت اقامت وارد می شوند. در همین زمان راوی داستان هم در این شهر حضور دارد و ورود این چهار تن را نظاره می کند. راوی مردی مکزیکی و در ظاهر امر راننده تاکسی است که بخش عمده ای از داستان را روایت می کند.
        

          از ملال و نکبت این روزهای سیاه پناه می‌برم به کتاب تنها نجات‌بخش زندگی.
این کتاب بسیار سخت‌خوان بود. توصیه‌ام اینه اگه حال و حوصله ندارین اصن سراغش نرید و اینکه حتما قبل شروع این کتاب حداقل یکی دو تا از آثار دیگه فوئنتس رو خونده باشین که با قلم نویسنده آشنا باشین.
تو این داستان هیچ تایملاین دقیقی در دست نیست و شخصیت‌ها و زمان دائما تغییر ماهیت میدن. همه‌چیز رویا و خیاله و هیچ واقعیت و منطقی وجود نداره.
خاویر و زنش الیزابت ( لیگیا ، بت ، لیزبت ، مده‌آ و... ) به همراه فرانتس و ایزابل با ماشین دارن از مکزیکوسیتی به وراکروز میرن که ماشین‌شون خراب میشه و مجبور میشن توقف کنن و برن هتل تا ماشینشون درست بشه. نیمه‌شب الیزابت میره تو اتاق فرانتس ، ایزابل هم از اتاق خاویر سردرمیاره...
و من فقط تا همینجاش فهمیدم