خیلی خوب بود؛ جمع و جور، مختصر و مفید.

طبیعتاً مثل همه‌ی کتاب‌های نوشته شده توسط انسان‌ها، جملاتی از قبیل این که «می‌تونست بهتر هم نوشته بشه» یا «فلان جاش اینطور بود، بهمان جاش اونطور بود» برای این کتاب هم صدق می‌کند «اما اینا هیچی از ارزش‌هاشو کم نمی‌کنه».

کتاب در دو فصل و در حدود ۱۰۰ صفحه به شرح مختصر اقدامات خصمانه‌ی آمریکا بر علیه ایران و ایرانیان در طول ۷۰ سال گذشته می‌پردازد و سعی دارد این ادعا که آمریکا دشمن ایران محسوب می‌شود را با بیان اقدامات ۷۰ سال اخیر آن اثبات کند.

برای نوجوان‌ها و غیرپژوهشگرها کتاب خوبی است و پیشنهاد می‌کنم بخوانید.
        

                برای مقطع سنی نوجوان، که با اندلس و وقایع آن، به صورت مختصر و اجمالی آشنا بشوند، کتاب خوبی است. یک دور کوتاه و تیتروار از وقایع مربوط به سقوط حکومت اسلامی در اندلس(اسپانیا و پرتغال فعلی) در قالب داستان نوجوان بیان شده.(تقریباً ۷۰ صفحه پالتویی)

ولی برای سایر سنین، پیشنهاد می‌کنم کتاب «غروب آفتاب اندلس» طنطاوی را بخوانید؛ در عین کم‌حجم بودن، محتوای کامل‌تری دارد.
        

                به نظرم ویژگی مثبت کتاب در کنار کتاب‌های زرد موجود، نقدهای گوناگون و نتایج منفی آزمایش‌هایی است که ارائه می‌کند.
نویسنده راهکارهایش را صرفاً به خاطر اینکه برای افراد معدودی نتیجه داده، به عنوان توصیه‌ی عمومی بیان نمی‌کند، بلکه حتی درست زمانی که فکر می‌کنید «این راهکار مناسب من است» با بیان آزمایش‌هایی که نتیجه‌ی منفی داده است، ذهن شما را به‌هم می‌ریزد.
علاوه بر ۶ راهکار ارائه شده، در فصل پایانی نیز مطالب خود را به گونه‌ای تمام می‌کند که مجبور شوید راهکارهای گفته شده را امتحان کنید و اگر نتیجه نداد، بدانید که یا شما استمرار و دوام کافی برای نتیجه گرفتن را نداشته‌اید، و یا اینکه واقعاً مشکل از راهکار است و باید آن را تغییر دهید.(چیزی که کتاب‌های خودیاری به آن اعتراف نمی‌کنند)

ارزش حداقل یک‌بار خواندن را دارد.
        

                مشکلات دیروز و امروز جوامع در موحد نبودن آنهاست. توحید صرفاً به معنای انجام عباداتی مثل نماز و روزه که در زندگی دنیایی تأثیری ندارند، نیست.

توحید دو جنبه سلبی و ایجابی دارد. جنبه ایجابی توحید، قبول خدای یگانه و عبادت او در قالب نماز و روزه و... است.

و جنبه سلبی آن، نفی ظلم‌ها و ظالم‌هاست. نفی شرک و کفر و مقابله با طاغوت‌هاست. مقابله با هوا و هوس‌ها و مقابله با حاکمیت هواهای نفسانی است، و در یک کلمه، «نفی عبودیت غیر خدا».

مشکلات ما از جایی شروع می‌شود که به سلطه ظالم‌ها و طاغوت‌ها -از خفت‌گیر محل گرفته تا قدرت‌های سیاسی- تن بدهیم، خواسته‌های نفسانی‌مان را اجابت کنیم. خلاصه اینکه سرسپرده‌ی کسی غیر از خدا بشویم و حقیقتاً او را عبادت کنیم.(یعنی نماز ما خلاصه در چند خم و راست ظاهری بشود و بس.)

«توحید» برای «صاحبان زر و زور و تزویر»، اصلاً ایده‌ی جذابی نیست، برای همین در طول تاریخ دائماً با انبیاء الهی مخالفت کرده‌اند.

طبیعتاً موفقیت‌های ظاهری کفار و مشرکین هم باید در همین فضا دید، موفقیت مخالفان توحید جز با سلطه و تضعیف دیگران محقق نشده، و اگر مستضعفین ملتزم به روح توحید در جوامع خود بشوند، طبقه‌ی سلطه‌گر و مستبد و استعمارگر وجود نخواهد داشت، و وقتی چنین طبقه‌ای نباشد، ضعیف و فقیری هم نخواهد بود.

خلاصه که این کتاب(مقاله) دید خواننده رو نسبت به دین و دنیا تغییر می‌ده.
        

                کتاب خوبی بود. هم مختصر بود و هم مطالب مفیدی داشت. البته با عقاید نویسنده(نسبت به "آیین" و "نظریه تکامل") موافق نیستم، ولی پژوهش‌ها و نکاتی که در آزمایش‌ها بدست آورده بود قابل استفاده است.

نویسنده با استناد به یک‌سری تجارب شخصی افراد مختلف و آزمایش‌هایی که انجام شده، دو مطلب را بیان می‌کنه:

۱.  آثار و ویژگی‌های مثبت و منفی گفتگوهای درون ذهن افراد

۲. راهکارهای مقابله با آثار منفی این گفتگوها
        

                سخنرانی‌ها و نوشته‌های شهید مطهری در مورد آنچه «انقلاب اسلامی ایران» نامیده می‌شود؛ آنچه رخ‌داده و هست، و آنچه باید باشد یا بشود.

با توجه به زمان شهادت نویسنده (کمتر از چهار ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران)، می‌توان اطمینان داشت که محتوای کتاب بی‌طرفانه و بدون محافظه‌کاری نسبت به نظام فعلی باشد.

زمانی که هنوز مجلس خبرگان قانون اساسی نیز شکل نگرفته و تنها اتفاق مهم، برگزاری همه‌پرسی ۱۲ فروردین است.

..
خواندن این کتاب را به طرفداران، منتقدان و یا مخالفان نظام جمهوری اسلامی، پیشنهاد می‌کنم.
        

                واقعاً «اینترنت با مغز ما چه می‌کند؟»
کتابی جذاب و در عین حال، کمی -خیلی کم- سخت‌خوان است. باید حوصله‌ی خواندن اطلاعات علمی را داشته باشید. البته سبک نگارش نویسنده و ترجمه نیز در سخت‌خوان شدن کتاب بی‌تأثیر نیست.
..
نیکلاس کار از تأثیر فناوری -نه صرفاً اینترنت- بر روی عملکردهای روانی و مغز ما می‌گوید. اینکه پیشرفت فناوری هرچقدر هم که سهولت و دستیابی بیشتری برای ما فراهم کند، زندگی و انسانیت و احساسات ما را نیز بیشتر مورد حمله قرار می‌دهد.

نویسنده معتقد است که تأثیر پذیرفتن از آثار سوء فناوری‌ها -خواه آن فناوری ساعت مکانیکی، کتاب یا نقشه بوده باشد و یا اینترنت- جزء لاینفک آن‌هاست. هرچه بیشتر بتوان از فناوری‌ها فاصله گرفت زندگی بهتر و آسوده‌تری خواهیم داشت.

وی توضیح می‌دهد که تبلیغات امپریالیستی غول‌های تکنولوژی برای نفوذ به تمامی عرصه‌های زندگی ما، چه‌قدر اغواگرایانه‌اند. آن‌ها گناه خود نسبت به تأثیرات منفی کارشان را نمی‌پذیرند و بلکه بیشتر بر جنبه‌های به‌ظاهر مثبت آن تأکید می‌کنند.

اطلاعات کتاب کمی قدیمی شده‌است(حوالی سال ۲۰۱۰)، برای همین بعضی از پیش‌بینی‌های آن زمان نیکلاس کار که در حد هشدار بوده، دیگر محقق شده اند؛ البته چیزی فراتر از حد تصور آن زمان نویسنده. پدیده‌هایی همانند تاکسی اینترنتی، نقشه‌یابی و مسیریابی آنلاین و متاورس که درک ما نسبت به فضا و مکان پیرامون‌مان را -متأسفانه- تغییر خواهند داد...
        

                ترجمه کتاب در بعضی موارد -که البته مهم هم هستند- اشتباهاتی داره که قابل چشم پوشی نیست؛ اما جدای از این مسأله، نظم و چینش مطالب و ابتکار در بیان متصل سخنان حضرت، جذاب و تقریبا منحصر به فرد است.
حتما مطالعه کنید ولی نسبت به ترجمه کلمات با وسواس و دقت برخورد کنید.
        

                «ادوارد سعید» -یا به تعبیری که دکتر عبدالکریمی دارد: فوکو و نیچه- معتقد است که غرب برای خود علمی ایجاد کرد تا بتواند استعمار خودش را گسترش دهد. به تعبیری دیگر، برای آنکه «استعمار» خود را موجه نشان دهد، آن را بصورتی علمی بیان کرده است.(علم من‌درآوردی)

علم مصنوعی شرق‌شناسی، علمی است که بر پایه‌ی دوگانه‌ی «ما»(یعنی غربی‌ها) و «غیر ما» بنا شده‌است. اینکه «ما» خوبیم، متمدنیم، ادب و اخلاق و علم و فرهنگ و... از «ما» است و «دیگران» در نهایت نیازمند «ما» هستند تا متمدن شوند. «ما» پیشرفته و توسعه‌یافته‌ایم و «دیگران» درحال‌توسعه‌اند، آن‌هم به کمک و بواسطه‌ی «مــا».
(غرب و شرق در نگاه شرق‌شناسانه، محدود به غرب و شرق جغرافیایی نمی‌شود. در این فضا کشورهای آمریکای لاتین و مکزیک نیز، شرق محسوب می‌شوند.)

حال، غرب استعمارگر برای آنکه سلطه و استعمار خود را پایدار نگه‌دارد، به سایر کشورها تعرض می‌کند. تعرض اولیه، تحقیر و توهین و خارکردن سایر کشورها و ملت‌هاست.
کاری که فرعون با مردمان خود می‌کرد: فاستخف قومه فأطاعوه(زخرف، ۵۴)
و درپی آن، غارت و چپاول منابع و امکانات و نیروی آن‌هاست. گاهی با ظاهر خشن و نظامی، و گاهی با دستکش مخملی.

در بین منابعی که در جهان وجود دارد و سبب پایداری سلطه‌گری و استعمار امریکا(به عنوان قطب فعلی غرب) می‌باشد، «نفت» منبعی بسیار استراتژیک و حیاتی است. جامعه‌ی صنعت‌زده‌ی غربی با گذشت زمان نیاز بیشتری به نفت و گاز و بنزین و... پیدا می‌کند. چراکه اگر توان تأمین این‌ها را نداشته باشد، صنعت غربی و به تبع آن، اقتصاد و اتحاد ملی آن از بین رفته و چنین کشوری توان سلطه‌گری و زورگویی را نخواهد داشت و بلکه طعمه‌ی خود خواهد شد.

عامل مهم دیگری که پیش‌روی مستکبرین عالم و در رأس آن‌ها امریکا قراردارد که باعث دوام سلطه‌گری آن‌هاست، ملت‌های منفعل شرقی‌اند. آن‌هایی که در برابر تعرضات استکبار سر خم می‌کنند و به ظلم و بی‌عدالتی اعتراضی نمی‌کنند.

روحیه‌ی اسلامی، روحیه‌ای ضداستکباری، ضداستعماری و ضداستثماری است. غرب این را به خوبی می‌داند و همیشه نسبت به آن نگرانی داشته است. اجداد و ریشه‌های یهودی این غربی‌ها نیز از ابتدای ظهور اسلام و بلکه قبل‌تر از آن، نسبت به آن نگران بوده و نقشه‌ها ریخته و طرح‌هایی را عملی کرده بودند تا اسلام را از بین ببرند یا لااقل اثر آن را خنثی کنند تا در نتیجه اسلام نیز، به‌عنوان مذهبی منفعل، در کنار سایر مذاهب قرار بگیرد.

حال، این دو چالش بزرگ (نفت و اسلام انقلابی) در کنارهم قرارگرفته‌اند، آن‌هم در کشوری که سال‌ها منطقه‌ی امن امریکایی‌ها بوده است. در نتیجه هیمنه‌ی استکبار ضربه می‌خورد و هژمونی آن می‌شکند.

«شکست هژمونی» ابعاد این اتفاق عظیم قرن اخیر، یعنی انقلاب اسلامی ایران را، در رسانه‌های غربی مورد بررسی قرارداده‌است. کتابی که شاید برای مخاطب ایرانی، اطلاعات جدیدی ارایه ندهد، اما چگونگیِ کنارهم قرارگیری مطالب آن، خواندن آن را ارزشمند می‌کند.