بعد از مدتها با یک کتاب گریه کردم، هم سوزناکه هم به دل میشینه🥲
        

          خیلی کتاب جالبی بود و تا اخر خواننده رو درگیر میکرد
خوندنش رو به کسایی ک ژانرجنایی معمایی دوس دارن توصیه میکنم
هیجان انگیزنبود اما دوس داشتی تا تهش بری
        

          از اون کتاب جنایی های نفس گیر نیست ولی جوری توی حدسهای اشتباه میذارتت که آخر کتاب غافلگیر بشی از اصل ماجرا. از اون مدلاس که فصل به فصل که جلو میری اطلاعات جدیدی بهت میده. در کل از خوندنش خوشم اومد و مشتاق خوندن جلد بعدی هستم.
ترجمه هم روون و خوب بود.

پیپا برای پروژه پایان مدرسه اش سراغ قتلی میره که چندسال پیش توی شهر کوچیکشون اتفاق افتاده. اون دوباره میخواد پرونده قتل رو بررسی کنه و ازش گزارش بنویسه، چون به نظرش قاتل انقدرام که بقیه میگن گناهکار به نظر نمیاد و یه چیزایی این وسط مشکوکن...
        

          یک دقیقه شادکامی...
دومین باری است که شب‌های روشن می‌خوانم. و برای دومین بار تمام قلب من به این کتاب اختصاص یافت.

جادوی کلام سروش حبیبی، بهترین مترجم، در این کتاب بیشتر از سایر ترجمه‌هایی که از ایشان خوانده‌ام واضح و مشهود است. تا حدی که شب‌های روشن یک داستان نیست، شعر است.

و خیال... و عشق... دو کلمه‌ای که دنیایی وسعت دارند و چه بسا از دنیا فراترند ولی هر دو در شب‌های روشن می‌گنجند، به لطف قلم داستایوفسکی و جادوی سروش حبیبی.

و یک بار دیگر یادی کنیم از #یاسر_قنبرلو نازنین که می‌گوید:
نرسیدن رسیدن محض است
آبزی آب را نمی‌بیند
هرکه در ماه زندگی بکند
رنگ مهتاب را نمی‌بیند

این بار برای همخوانی خواندمش و باید احساسات و تجربیات مشترکم را از لابه‌لای کتاب می‌کشیدم بیرون. زیاد بود. یک کتاب کوچک صد صفحه‌ای و این همه احساس و تجربه؟ ‌و بعضی ناگفتنی... بی‌دلیل نیست که اینقدر عاشقش هستم.

شب‌های روشن را نخوانید اگر شعر را نمی‌فهمید.

یادداشت قبلی‌ام برای همین کتاب از چند سال پیش:
من به یه نتیجه‌ای رسیدم. اگه کتابی که عاشقش شدم ترجمه‌ی سروش حبیبیه، لزوما به این معنی نیست که از بقیه‌ی کتابای اون نویسنده هم خوشم میاد.
آقای حبیبی چه جادویی می‌کنه با کلمات. خیلی وقتا از زیبایی متن دلم می‌خواد گریه کنم.
از داستایفسکی عاشق ابله و شب‌های روشنش شدم. هردوشونو هم با ترجمه‌ی سروش حبیبی خوندم. واقعا در آرزوی اینم که کتاب نوشته‌ی خودشونو بخونم🥺 خبر دارین کتابی نوشته‌ن یا نه؟
خب درباره‌ی شب‌های روشن حرف بزنیم😁
داستان یک آقای خیالبافه که با یه خانمی آشنا می‌شه. کتاب خیلی کوتاه و عاشقانه‌ایه (عاشقانه رو از نظر خودم توضیح می‌دم چون با عاشقانه‌ای که به طور معمول گفته می‌شه و من مخالفشم متفاوته). منظورم اینه که درد داره. غم‌وغصه‌ی عشق داره، وفاداری و بی‌وفایی داره و فراق. اگر به دست من افتد فراق را بکشم. کلمات چقدر می‌تونن تاثیرگذار باشن. بعضی وقتا چند تا کلمه توی کتاب لغت هم‌معنی نوشته شده‌ن اما واقعا مفهومشون هم یکیه؟ حسی که موقع خوندنشون داریم یکیه؟ (یه‌کم تاثیرگرفته از یه استاد هستم😄).
وقتی به آخراش رسیده بودم هی حدس می‌زدم آخرش چجوری قراره تموم شه. عادتمه. اگه درست حدس بزنم اول ذوق خودمو می‌کنم فکر می‌کنم خب پس منم می‌تونم نویسنده باشم، بعدش به این نتیجه می‌رسم که نویسنده‌ش خوب نبوده که آخر کتاب برای من قابل حدس بوده. معمولا بهترین کتابایی که خوندمو نتونستم آخرشونو درست حدس بزنم. شب‌های روشن هم جزو همون حدس‌نزدنیا بود برام❤
حجمش خیلی خیلی کمه و فکر می‌کنم اگه دوست دارین کتاب خوندنو شروع کنین یا آثار داستایفسکی رو بخونین، انتخاب خوبی باشه.
نشرش هم رفت جزو نشرای خوب و موردعلاقه‌م (نشر ماهی).
        

          قتلی که پنج ساله پیش اتفاق افتاد، جسد مقتول پیدا نشده و قاتلی که پلیس پیدا کرده است دست به خودکشی زده. پلیس پرونده را بسته است.
اما پیپ دختر دبیرستانی کنجکاو هیچوقت قبول نمی‌کند که پرونده به این سادگی بسته شده باشد پس برای پروژه مدرسه خود تحقیق درباره این پرونده را انتخاب می‌کند.
با شروع تحقیقات تهدیدهای مخفیانه به دست پیپ می‌رسد. و این یعنی آیا قاتل هنوز در شهر است؟!
.
این کتاب سی‌صد و خرده ای صفحه‌ای را در سفر خریدم و خواندم، نمی‌توان گفت خط به خط آن هیجان انگیز است.نه! اما روند تحقیقات کاشف کوچک داستان بسیار جذاب است و شما را با خود می‌کشاند تا از نتیجه‌اش شوکه شوید!
        

          عالی بود 
یعنی حدس نمیزدی قاتل دختره اون باشه.